6 بمب هسته‌ای آمریکا که هرگز پیدا نشد
انسان‌ها گاهی چیزهای با ارزشی را گم می‌کنند، از سوییچ خودرو تا ساعت دستبند یادگاری و طلا و اشیایی که ارزش معنوی دارند و گاهی فرد تا سال‌ها در پی یافتن آن‌هاست، اما شرایط وقتی هولناک می‌شود که چند بمب هسته‌ای گم شده باشد که هر کدام از آن‌ها می‌تواند یک شهر را به کلی نابود کرده و میلیون‌ها نفر را به کام مرگ ببرد.
حوادث هسته‌ای آمریکا در دهه‌های گذشته بارها جهان را در وحشت انفجاری چون هیروشیما و ناکازاکی فروبرده است.
انسان‌ها گاهی چیزهای با ارزشی را گم می‌کنند، از سوییچ خودرو تا ساعت دستبند یادگاری و طلا و اشیایی که ارزش معنوی دارند و گاهی فرد تا سال‌ها در پی یافتن آن‌هاست، اما شرایط وقتی هولناک می‌شود که چند بمب هسته‌ای گم شده باشد که هر کدام از آن‌ها می‌تواند یک شهر را به کلی نابود کرده و میلیون‌ها نفر را به کام مرگ ببرد.
روزنامه البیان در گزارشی به سلاح‌های هسته‌ای گم شده آمریکا در طول دهه‌های گذشته پرداخته و نوشته است که ارتش آمریکا در طول این سال‌ها 32 حادثه هسته‌ای داشته که از آن‌ها با عنوان «تیرهای شکسته» یاد می‌شود. از تشعشعات هسته‌ای تا شلیک یک بمب اتمی و یا گم شدن شش بمب اتمی که هرگز پیدا نشدند.
البته جای خوش شانسی است که از میان شش بمب فقط در یک مورد امکان انفجار هسته‌ای وجود داشت.
به گفته «هانس کریستنسن»، مدیر پروژه اطلاعات هسته‌ای فدراسیون دانشمندان آمریکایی به وب سایت نظامی «تسک اند پرپس» در مقایسه با اتحاد جماهیر شوروی سابق، موارد نقل و انتقال سلاح‌های هسته‌ای در ارتش آمریکا به شکل قابل توجهی بالاست. البته در دوره شوروی هم موارد گم شدن بمب هسته‌ای وجود داشت، اما همه آن‌ها در پی غرق شدن زیردریایی‌ها رخ داده بود.
اسپانیا در وحشت
از بارزترین نمونه‌ها در پرتاب غیر عامدانه بمب‌های اتمی، به حادثه 17ژانویه 1966 باز می گردد، زمانی که یک بمب‌افکن B-52 با به یک فروند هوایپمای سوخت رسان کی‌سی -135 بر فراز اسپانیا نزدیک شد تا سوخت رسانی کند، اما دو هواپیما به یکدیگر برخورد کردند. در این حادثه چهار بمب اتم سقوط کرد؛ سه بمب در نزدیکی روستای «پالوماریس» به زمین افتادند و یک بمب نیز به داخل دریا سقوط کرد. یکی از این سه بمب در یک مزرعه گوجه فرنگی سقوط کرد اما نه خود بمب و نه چاشنی آن منفجر نشد. اما چاشنی دو بمب دیگر منفجر شد و گرد و غبار پلوتونیوم بر اطراف روستای پالوماریس بارید. تشعشعات پلوتونیوم منطقه‌ای در حدود 20 کیلومتر مربع را پوشانده بود، اما خوشبخانه هسته بمب منفجر نشد.
سه بمب فردای آن روز یافت شدند اما بمب چهارم پس از بیش از سه ماه جست‌و‌جو در اعماق اقیانوس پیدا شد.
بمب های گم شده در پالومارس هفت پوند (3.2 کیلوگرم) پلوتونیوم را در طبیعت پراکنده کردند
دو بمب از پالوماریس در موزه ملی هسته‌ای در آلبوکرکی، نیومکزیکو
دو بمب هسته‌ای در دریا غرق شدند
در 28 ژوئیه 1957، یک فروند هواپیمای C-124 نیروی هوایی ایالات متحده آمریکا پس از برخاستن از پایگاه هوایی دوور در ایالت دلاور، در دو موتور خود دچار نقص شد و بر اساس گزارش وزارت انرژی آمریکا در سال 2006 در مورد این حادثه، هواپیما نتوانست ارتفاع خود را حفظ کند، اگرچه دو موتور دیگر به درستی کار می‌کردند.
گزارش‌ها حاکی از آن است که هواپیما در هنگام بلند شدن، حامل سه سلاح هسته‌ای و یک کپسول هسته‌ای بوده است، اما خلبان تصمیم گرفت برای کاهش وزن و افزایش مسافتی که هواپیما می‌تواند طی کند، دو بمب را رها کند تا بتواندهواپیما را نجات دهد.
اگرچه هواپیما بعداً در نزدیکی شهر «آتلانتیک سیتی» در ایالت نیوجرسی فرود اضطراری کرد، اما امکان یافتن دو بمبی که از ارتفاع 4500 و 2500 فوتی در حین پرواز پرتاب شده بود وجود نداشت؛ مقامات آمریکایی فرض را بر این گذاشتند که این دو بمب در اعماق اقیانوس غرق شده‌اند.
حادثه هوایی در ایالت جورجیا
در 5 فوریه 1958، یک بمب افکن آمریکایی B-47 در حال انجام ماموریت آموزشی بود که با یک جنگنده F-85 در نزدیکی شهر «ساوانا» در «جورجیا» برخورد کرد و بمب افکن آنقدر آسیب دید که خلبان سه بار سعی کرد آن را در پایگاه نیروی هوایی هانتر فرود آورد، اما او نتوانست آنقدر سرعتش را کم کند تا با خیال راحت روی باند فرود بیاید.
در آن لحظه، خلبان تصمیم گرفت یک بمب 400 پوندی (141 کیلوگرمی) را در نزدیکی جزیره «تایبی» در «جورجیا» پرتاب کند. این بمب با وجود سقوط از ارتفاع 7200 پایی منفجر نشد اما هنوز پیدا نشده است.
قایقی حامل یک بمب اتم
وب‌سایت «تسک اند پرپس» در ادامه گزارش خود درباره حوادث هسته‌ای ارتش آمریکا در دهه‌های گذشته گزارش داد که در 25 سپتامبر 1959، یک قایق تندرو نیروی دریایی آمریکا حامل سلاح هسته‌ای در اقیانوس غرق شد. بر اساس پروژه «پیکان شکسته» انجام شده توسط دانشگاه کالیفرنیای جنوبی، خدمه 10 نفره قایق نجات یافتند، اما سلاح هسته‌ای که هنوز در اعماق اقیانوس آرام قرار دارد، پیدا نشد.
بمب هسته‌ای آویزان از شاخه درخت
در 24 ژانویه 1961 یک بمب افکن آمریکایی B-52 در کارولینای شمالی حامل دو بمب هسته‌ای مارک 39 که هر کدام 253 برابر قوی‌تر از «پسر کوچک» (بمبی که در هیروشیما منفجر شد) بودند در طوفان گرفتار شد و سقوط کرد و دو بمب هسته‌ای از آن به بیرون پرتاب شد.
یکی از این دو بمب مجهز به چتر بود و به آرامی فرود آمد و در حالی که از شاخه‌های درختی آویزان بود پیدا شد در حالی که سوئیج ایمنی بمب در موقعیت مناسبی قرار داشت. بمب دیگری اما چتر نداشت و سوئیچ آن نیز در حالت مسلح بود، اما به دلایل نامعلوم و خوشبخانه منفجر نشد و البته هیچ زمانی نیز پیدا نشد.
یک بمب هیدروژنی در اعماق آب‌های فیلیپین
برخلاف بمب کارولینای شمالی که بر روی خشکی ناپدید شد، در تاریخ دسامبر 1965 یک جنگنده آمریکایی از نوع A4 Skyhawk از بالای ناو هواپیمابر «تیکوندروگا» در حالی که در دریای فیلیپین در حال حرکت بود سقوط کرد.
این جنگنده یک بمب گرما هسته‌ای (هیدروژنی) B43 را به عنوان بخشی از یک تمرین آموزشی حمل می‌کرد. امدادگران فقط کلاه ایمنی خلبان را پیدا کردند، در حالی که بقایای هواپیما و بمب در عمق 16000 فوتی زیر سطح اقیانوس فرو رفت.
«هانس کریستنسن»، مدیر پروژه اطلاعات هسته‌ای فدراسیون دانشمندان آمریکایی در پایان به وب سایت نظامی «تسک اند پرپس» گفت: اگرچه این حوادث تلفات جانی یا آلودگی رادیواکتیو نداشته است، اما به شدت بر این نکته تاکید می‌کند که مهمترین عنصر سیاست جنگ هسته‌ای هر کشوری این است که «خودت را با سلاح هسته‌ای خود منفجر نکن».
کریستنسن تاکید کرد که همه این حوادث یادآور این هستند که سلاح‌های هسته‌ای وجود دارند و ممکن است به حادثه منجر شوند.
--> اخبار مرتبط- جزئیات جدید از مرگ دانشمند هسته‌ای مصری در مراکش
- تولید خودرو در انگلیس افزایش یافت
- سخنگوی کاخ‌سفید: تهدید هسته‌ای روسیه را بسیار جدی گرفته‌ایم
- پایان همه گیری کرونا در آمریکا
- برجام؛ فرشته نجات اروپایی‌ها
بخش سایت‌خوان، صرفا بازتاب‌دهنده اخبار رسانه‌های رسمی کشور است.
