آشنایی با جاذبه‌های گردشگری نصف جهان + تصاویر

به گزارش مشرق، استان اصفهان از استان‌های مرکزی ایران است که مرکز آن، شهر اصفهان می‌باشد. استان اصفهان ششمین استان پهناور، سومین استان پرجمعیت ایران و رتبه اول شهرنشینی کشور را دارد. مهم‌ترین شهرهای این استان اصفهان، کاشان، گلپایگان و نجف‌آباد می‌باشند.

شهر اصفهان با دارا بودن صدها اثر تاریخی و طبیعی و طبیعت بکر خود، هر ساله پذیرای مسافران نوروزی است؛ مسافرانی که خیلی از آنها، بیشتر از ما اصفهانی‌ها مکان‌های دیدنی شهر را می‌شناسند اما خیلیشان هم به دنبال زیباترین مکان‌های گردشگری شهر اصفهان هستند تا سفر خود را بهتر از هر سال در اصفهان تاریخی بگذرانند.

تقریبا همه اصفهان را با سی و سه پل و عالی‌قاپوی آن و انواع گز و پولکی هایش می شناسیم. اما این شهر باستانی با معماری های ویژه و بناهای ماندگار، جاذبه های گردشگری بی‌شماری دارد. اگر قرار است به این شهر بروید خوب است در مورد مکان های گردشگری آن اطلاعات کامل داشته باشید.

اصفهان «سپاهان» مرکز استان اصفهان، با پهنه‌ای حدود 250 کیلومترمربع، در دل فلات ایران قرار گرفته است. آب و هوای شهر اصفهان نیمه خشک و معتدل است، به طوری که متوسط درجه حرارت سالانه این شهر حدود 16 درجه سانتیگراد و متوسط بارندگی سالانه این شهر در حدود 13 میلی متر می باشد.

بطور کلی، اصفهان شهر کم آبی است ولی به واسطه وجود رودخانه زاینده رود، کشاورزی در این استان توان رشد پیدا کرده است.

اصفهان به لحاظ واقع شدن در مرکز جغرافیایی ایران و با داشتن آب و هوایی معتدل و خاکی حاصلخیز و آب کافی زاینده رود «زنده رود»، از دیرباز به عنوان مکانی برای سکونت، مورد توجه بوده است.

جاذبه های گردشگری اصفهان

در میان شیرینی های اصفهان گز و پولکی اصفهان از همه ی معروفتر هستند؛ مهم‌ترین غذای محلی اصفهان از نظر آنوبانینی؛ که بسیار مورد توجه مسافران و گردشگران است "بریانی" «بریونی» نام دارد که خوراکی گوشتی و بسیار چرب بوده و در بیشتر نقاط شهر می‌توان آن را تهیه کرد. عمده آثار باستانی اصفهان مربوط به دوره صفویه و مهم‌ترین مناطق گردشگری آن در حاشیه زاینده رود قرار دارد.

عمارت عالی قاپو، مسجد شیخ لطف الله، مسجد امام «مسجد شاه»، کلیسای وانک، منار جنبان، کاخ چهل ستون، کاخ هشت بهشت، چهار باغ، آتشگاه، آرامستان قدیمی تخته فولاد، بازار تاریخی اصفهان، میدان نقش جهان، باغ پرندگان، پل خواجو، پل شهرستان، سی و سه پل «پل الله وردی خان» و... از مهم ترین نقاط دیدنی و تاریخی شهر اصفهان می باشند.

مکان های زیبا و گردشگری اصفهان

عمارت چهلستون در اوایل قرن 11 ه. ق در میان باغ و مجموعه بناها و کاخهای محوطه دولتخانه صفوی ساخته شده است. این عمارت عمدتاً به منظور پذیرائی رسمی از میهمانان و سفرای خارجی، طی سه مرحله و طبق یک طرح واحد ساخته شده است.

مرحله اول تالار اصلی و بزرگ. مرحله دوم ایوان آئینه و اطاقهای طرفین آن. مرحله سوم ایوان ستون دار که از هجده عدد ستون و سقف چوبی تشکیل شده است. نام چهلستون به نشانه کثرت ستونها و انعکاس تصویر بیست ستون در آب استخر است.

نقاشی های دیواری چهلستون زیر نظر هنرمند نامدار عصر صفوی، رضا عباسی با خصلت بزرگ نمائی به شیوه مینیاتورهای ایرانی انجام گرفته است. چهار تابلو بزرگ داخل سالن، صحنه هایی از میدانهای جنگ و مجالس پذیرائی پادشاهان صفوی را نشان می دهد. دو تابلو بزرگ میانی از الحاقات بعدی با موضوعات مشابه است که به قلم صادق نقاش باشی «هنرمند دوره قاجار» ترسیم شده است.

متأسفانه بسیاری از نقاشی های دوره صفوی در زمان حکومت ظل سلطان، تخریب گردیده است. از اشعار دلپذیر نجیب کاشانی که به «خط محمد صالح اصفهانی» بر پیشانی ایوان ستوندار مرقوم گردیده، چنین مستفاد می گردد که این عمارت بی نظیر در اوایل قرن 12 ه. ق دچار آتش سوزی گردیده و در زمان شاه سلطان حسین صفوی تعمیر شده است.

زاینده رود

زاینده رود مهم‌ترین رودخانه مرکز فلات ایران است‌. این رودخانه به دلیل جوشش چشمه‌های فراوان از سرچشمه تا مصب‌، به زاینده رود معروف شده است‌. این رودخانه از جبهه شمال شرقی زردکوه‌بختیاری سرچشمه میگیرد و تا باتلاق گاوخونی جریان می‌یابد.

طول این رودخانه حداکثر 420 کیلومتر و عرض مسیر آن از 10 تا 20 متر در دره‌ها و تا 800 متر در شهر اصفهان متفاوت است‌. از ابتدا تا انتهای مسیرزاینده رود، بیشه زارهای سرسبزی در سواحل آن وجود دارند که در زیبائی‌، طراوت و لطافت آب و هوا و چشم‌اندازهای پیرامون رودخانه بسیار موثر هستند.

میدان نقش جهان

یکی از زیباترین میدانهای جهان به طول حدود 512 متر و عرض 160 متر است که در اطراف آن اطاق هائی در دو طبقه با یک اندازه و شکل احداث شده است. تعداد چهار اثر تاریخی بی نظیر در اطراف میدان قراردارد. عمارت عالی قاپو مسجد امام مسجد شیخ لطف اله و سر درب بازار قیصریه، در وسط میدان اصلی، زمین و دو دروازه سنگی چوگان بوده است.

میدان امام امروزی یکی از مراکز خرید صنایع دستی و همچنین محل برگزاری بسیاری از مراسم ملی و مذهبی می باشد. در هر هفته نماز پرشکوه جمعه در این میدان برگزار می گردد.

بازار قیصریه

سردرب قیصریه در شمال میدان امام «نقش جهان» ساخته شده است. این سردرب، یکی از زیباترین نقاشی های مربوط به دوران صفویه را نشان می دهد. از این سردرب، وارد یکی از زیباترین بازارهای جهان می شویم. این بازار در دوران صفویه مرکز فروش کالاهای گران قیمت بوده است و نمایندگان شرکتهای خارجی در این مکان دارای حجره هائی بوده اند.

بازار اصفهان یکی از بزرگترین بازارهای ایران است که دارای قسمتهای مختلف می باشد و در هرقسمت کالاهای خاصی را به فروش می رسانند. برای مثال قسمت صنایع دستی، طلا و نقره، قالی، کفش و غیره. بازدید از همه ی قسمتهای بازار ساعتها به طول می انجامد.

عمارت عالی قاپو اصفهان

این کاخ در قرن یازدهم هجری در شش طبقه احداث شده است. هر طبقه تزئینات هنری خاصی را دارا می باشد. از قسمتهای مهم این کاخ، ایوان طبقه سوم، حوض مسی در ا" و تالار پذیرائی همین طبقه که با زیباترین نوع نقاشی و گچ بری تزئین شده است.

تالار موسیقی طبقه ششم و تزئینات گچبری بی نظیر آن و اغلب کارهای هنری به وسیله رضا عباسی هنرمند معروف آن دوران انجام شده است.

مسجد امام اصفهان

در جبهه جنوبی میدان نقش جهان «میدان امام» یکی از زیباترین مساجد جهان اسلام قراردارد که به دستور شاه عباس اول، توسط استاد علی اکبر اصفهانی احداث گردیده است. در مرحله اول سردرب اصلی و جلوخان ورودی با دو مناره خارجی مسجد ساخته می شود. درب مسجد با ورقهای نقره و طلا تزئین گردیده و مربوط به دوره شاه صفی، جانشین شاه عباس اول است.

در داخل مسجد یک حیاط اصلی و مرکزی، با چهار ایوان و دو حیاط فرعی جانبی قراردارد. گنبد خانه جنوبی به صورت دو پوش اجرا گردیده و فضای بین این دوگنبد حدود 12 متر ارتفاع دارد.

ارتفاع گنبد خارجی از کف مسجد 50 متر می باشد. کتیبه های مسجد، توسط خطاطان و خوشنویسان معروف دوران صفویه مانند: علیرضا عباسی، عبدالباقی تبریزی، محمدصالح اصفهانی و محمدرضا امامی مزین شده است.

تمام سطوح جرزها و دیوارها و گنبد و مناره ها و طاق نماهای داخلی و خارجی مسجد از کاشیهای هفت رنگ و مرعق پوشیده شده است. نقوش این کاشی کاریها «گل و بوته ها» به صورت مجرد و رمزی ظاهر می شود.

مسجد شیخ لطف اله اصفهان

در ضلع شرقی میدان امام «نقش جهان» مسجدی قراردارد که در زمان شاه عباس اول صفوی، هنگام احداث میدان و همراه با بناهای اطراف آن به منظور محل عبادت و حوزه تدریس مرحوم شیخ لطف اله، که از علما و روحانیون بزرگ جبل عامل در لبنان بوده، ساخته شده است. ساختمان مسجد در سال 1011 ه. ق آغاز و در سال 1028 به پایان رسیده است.

این مسجد دارای یک شبستان زیرزمینی است که کف گنبدخانه را از سطح زمین بالاتر قرارداده است. بخاطر استفاده های خاص علمی مذهبی از این مسجد، نیازی به احداث حیاط و مناره نبوده است. گنبد بر روی هشت طاق جناغی قرار گرفته و لبه این طاقها با کاشیهای پیچ به رنگ فیروزه، تزئین یافته است.

سطوح داخلی به ویژه محراب مسحد شیخ لطف اله از شاه کارهای بی نظیر هنر کاشی کاری هفت رنگ و معرق است. در محراب دو کتیبه وجود دارد که عبارت ذیل بر انها نوشته شده است: عمل فقیرحقیر محتاج به رحمه خدا محمد رضا بن استاد حسین بنا اصفهانی.

این نوشته مبین آن است که استادان و هنرمندان و سازندگان بناهای آن زمان در مقابل قدرت جان آفرین تسلیم فرود آورده و هرگز نخوت و تکبر به وجودشان راه نیافته است.

مسجد جامع اصفهان

مسجد جامع اصفهان در گوشه شمال غربی میدان قدیم احداث گردیده است. مسجد اولیه درکنار روستای قدیمی یاوان و احتمالاًُ بر روی یک بنای مربوط به قبل از اسلام احداث گردیده است.

شهر اصفهان در سال 24 هجری، دین مبین اسلام را می پذیرد و اولین مسجد رادر محل فعلی با ابعادی محدودتر در سال 156 هجری می سازد. در قرن سوم هجری به علت گسترش شهر و ازدیاد جمعیت، مسجد وسیع تری بر روی مسجد اولیه پایه ریزی می گردد. عمده ترین سبک معماری به کار رفته در مسجد مربوط به دوره سلجوقی، به شیوه رازی است.

در این شیوه کاربرد آجر و ایجاد نماهای آجری با طرحهای گره در حد اعلاء مهارت و زیبائی در نمای داخلی و خارجی گنبدهای خاکی و نظام الملک ظاهر گشته است. گچ بری محراب او لجایتو، تزئینات کاشی کاری و خطوط بنائی و مقرنس سازی های مختلف ایوانها همراه با کتیبه های خط کوفی و ثلث، نشانگر کوشش و علاقه هنرمندان اصفهانی در بنای این مسجد می باشد.

مسجد جامع اصفهان را می توان، به حق دایره المعارف معماری و یادگارهای با ارزش تاریخی، فرهنگی و هنری شهر اصفهان محسوب نمود و بخاطر همین ارزشهای نهفته اش، حفاظت و مراقبت از آن، از جمله وظائف دینی، ملی و فرهنگی همگان تلقی می گردد.

کاخ هشت بهشت اصفهان

کاخ هشت بهشت در میان باغ بلبل، داخل مجموعه دولتخانه دوره صفوی در زمان حکومت شاه سلیمان «در نیمه دوم قرن 11 هجری قمری» ساخته شده است.

موقعیت ممتاز باغ و عمارت هشت بهشت به گونه ای بوده که ورودی های باغ از کلیه اضلاع آن انجام می گرفته است. در جنوب باغ هشت بهشت در زمان شاه سلطان حسین، مجموعه مدرسه و کاروان سرا و بازارچه احداث گردیده است.

نام هشت بهشت عمدتاً در اصطلاح زمان خود، به معنای هشتی یا ورودی بهشت بوده است. عمارت هشت بهشت در دو طبقه و بر روی یک کرسی با ازاره سنگی ساخته شده و ترکیب احجام و فضاهای معماری به گونه ای ماهرانه و متناسب انجام گرفته است. در وسط ساختمان، فضای اصلی و مرکزی قرار دارد که در پلان به صورت هشت ضلعی است.

ارتباط دو طبقه از طریق دو دستگاه راه پله انجام می گیرد کلیه سطوح ایوانهای هشتی مرکزی، اتاقها و راهروها، با سبکهای متنوعی تزیئن شده است. از جمله خصوصیات منحصر به فرد این عمارت، حوض مروارید و آبشار ایوان جنوبی است که آب آن از حوض فوقانی تأمین شده است.

کوه صفه اصفهان

کوه صفه نام کوهی در جنوب اصفهان است. کوه صفه یکی از محبوب ترین جاذبه‌های گردشگری اصفهان است.

پل خواجو اصفهان

در قسمت شرق رودخانه زاینده رود و پل خواجو از آثار دوره صفویه در سال 1060 هجری، مصادف با زندگی شاه عباس دوم احداث شده است. پل خواجو در طراحی قدیم برای چندین منظور در نظر گرفته شده است. قسمت فوقانی برای حرکت سریع و عبور کالسکه ها و چهارپایان بوده در حالی که بخش تحتانی عمدتاً برای حرکت آرام و توقف و تأمل عابرین پیاده بوده است.

قسمت زیرین تماماً از سنگ و ملات ساروج ساخته شده و دهانه های عبور آب به صورت بند با تخته های قطور چوبی قابل کنترل بوده و با بستن کامل دهانه ها سطح آب در قسمت غربی پل بالا آمده و دریاچه کوچکی را به وجود می آورد. در سمت شرقی، پلکانهای سنگی انسان را تا حد تماس با آب به پائین هدایت می کند. ضمن اینکه این پلکانها خود محلی برای نشستن و لذت بردن از مناظر طبیعی می باشد.

در قسمت مرکزی پل، عمارت بیگلربیگی در طبقه فوقانی و در دو طرف راهروی پل برای پذیرائی و تشریفات رسمی ساخته شده است که اطاقهای آن در دوره های مختلف با نقوش رنگ طلائی تزئین گردیده است.

سی وسه پل اصفهان

زمانی که اصفهان به عنوان مرکز حکومت دولت صفویه انتخاب می گردد، جهت گسترش شهر به طرف جنوب متمایل می شود. و عنصر مهم شهرسازی در آن طرح، محور چهار باغ بوده که از دروازه دولت به سوی جنوب احداث می گردد و حدود شش کیلومتر طول آن بوده است.

این خیابان الزاماً از رودخانه عبور می نماید و بدین جهت معماران آن زمان، پل الهوردیخان را که به سی و سه پل معروف می باشد بر روی زاینده رود و منطبق بر محور چهارباغ ایجاد می نمایند. زمان احداث پل درحد فاصل سال‌های 1008 تا1011 هجری قمری بوده و طول آن سیصد متر و عرض آن 14 متر می باشد.

این پل از معماری بسیار زیبا و متناسب برخوردار است، نظم طولانی دهانه های آن، ابهت و وقار خاصی در آن به وجود آورده است. در طرفین سطح فوقانی، دو راهروی سرپوشیده ساخته شده که هم در زمستان و هم در تابستان سرپناه مطمئنی برای عابرین می باشد. پل الهوردیخان را می توان نتیجه مطلوب ترکیب فنون در مهندسی با هنر معماری محسوب کرد.

کلیسا و موزه وانک اصفهان

در قرن یازدهم هجری، تعدادی از ارامنه ساکن در ارمنستان فعلی به اصفهان منتقل گشته و در دهکده ای در جنوب غرب اصفهان سکونت داده شدند. نام آن دهکده را جلفا گذاشتند. پادشاهان صفوی براساس فرامینی که صادر کردند، آزادی های مذهبی برای آنها را تضمین نمودند و این اقلیت ارامنه را مورد حمایت قراردادند. در بین ساکنان جلفا، تجار و افرادی که دانش فنی آن دوران را دارا بودند، وجود داشتند.

با کمک و مساعدت تجار ارمنی چند کلیسا از جمله کلیسای وانک احداث گردید. اکنون جلفا بخشی از شهر اصفهان محسوب می گردد. کلیسای وانک یکی از زیباترین کلیساهای ایران است که دارای آمیخته ای از معماری ایرانی و اروپائی می باشد.

داخل کلیسا تزئینات هنری از جمله گچبری، نقاشی و طلاکاری وجود دارد. در کنار کلیسا، موزه با ارزشی وجود دارد که در آن تابلوهای نفیس نقاشی، کتب خطی و سایر اشیا نفیس هنری دیده می شود.

آتشگاه اصفهان

کوه آتشگاه در 7 کیلومتری غرب اصفهان در همان مسیر منارجنبان قراردارد. ارتفاع این کوه حدود 1680 متر از سطح دریا است. در زمان ساسانیان یک آتشکده در بالای این کوه احداث شده است.

ساختمان از خشت های بسیار بزرگ و ضخیم ساخته شده است. جایگاه و محل روشن نگه داشتن آتش هنوز در بین خرابه های بالای کوه دیده می شود و این بنا یکی از معدود بناهای مربوط به دوران قبل از اسلام است.

منارجنبان اصفهان

منارجنبان یکی از آثار تاریخی معروف ایران است که در 5 کیلومتری غرب اصفهان در جاده اصفهان به نجف آباد قراردارد. ساختمان دارای یک ایوان و دو مناره است. قبر عبداله این محمد ابن محمود یکی ازچهره های شاخص قرن 8 هجری در این بنا قراردارد. احداث این بنا همزمان با دوران حکومت ایلخانیان مغول می باشد. این بنا از نقطه نظر معماری، دارای ارزش فراوانی است.

یکی از ویژگیهای این بنا این است که اگر یکی از مناره ها تکان داده شود، مناره دوم و تمام ساختمان تکان و حرکت بسیار محسوس دارد. ارتفاع ایوان از سطح زمین 10 متر و ارتفاع مناره ها 5/17 متر می باشد. مسئله بسیار مهم این است که این بنا را برای تکان دادن نساخته اند وتکان دادن زیاد آن موجب ویرانی بنا می گردد.

مسجد حکیم اصفهان

جاذبه های گردشگری اصفهان مسجد حکیم اصفهان یکی از مساجد بسیار نفیس چهار ایوانه است که در فاصله سال‌های 1051 تا1073 ه. ق مقارن با سلطنت شاه صفی و شاه عباس دوم به همت طبیب حکیم محمد داوودخان ملقب به تقرب خان بر روی ویرانه های مسجد جامع جور جیراز بناهای قرن چهارم هجری ساخته شده است. براساس کتیبه های موجود، معمار این بنا محمدعلی بن ستاد علی بیک اصفهانی است.

آن چه مسجد حکیم را در عداد مساجد بسیار نفیس دوران صفویه قرار می دهد، ارزشهای خاص معماری، کتیبه های متعدد آن است که به دست استاد محمدرضا امامی، خوشنویس نامدار عصر صفویه تحریر شده است. از دیگر قسمتهای دیدنی این بنا می توان به محراب بسیار زیبایی که با مقرنسها و کتیبه ها که به خط ثلث بر زمینه لاجوردی تزئین یافته است اشاره کرد.

گنجینه های هنرهای تزئینی اصفهان

گنجینه «موزه» هنرهای تزئینی ایران در عمارت تاریخی، رکیب خانه قراردارد. که در اوایل قرن 11 ه. ق مقارن با سلطنت شاه عباس اول در میان مجموعه بناهای دولتخانه صفوی احداث و به عنوان محل نگهداری لوازم سوارکاری و یراق آلات مرکب سلطنتی مورد استفاده قرار می گیرد.

این عمارت در دوره قاجار، اندونی ظل السلطان حاکم اصفهان بوده و در دوره پهلوی نیز به عنوان اداره و ثبت احوال مورد استفاده قرار داشته است. این گنجینه مشتمل بر بخش های مختلف خوشنویسی از قبیل آثار خطی و کتابت، جلد سازی و نگارگری و آثار لاکی، بافته ها و رودوزیهای سنتی، فلزکاری، آثار چوبی، سفال و آبگینه می باشد که یادگارهای نفیس و ارزشمندی از دوره صفوی و قاجاریه را در بر می گیرد.

مقبره مجلسی‌

این آرامگاه در گوشه شمال غربی مسجد جامع اصفهان واقع شده است‌. در این آرامگاه غیر از ملامحمد تقی مجلسی‌، چند تن از علمای شیعه از جمله فرزند وی ملاباقر مجلسی نیز به خاک سپرده شده‌اند. ازاره بقعه دارای کاشی‌کاری و بدنه آن دارای تزئینات نقاشی و آینه کاری است‌. در داخل آینه کاری ها، دو تصویر قلمی از ملا محمد باقر مجلسی مشاهده می‌شود. سر در قدیمی آرامگاه با مقرنس‌های گچی تزئین شده است.

نقاشی های داخل کاخ چهل ستون اصفهان

احتمالا از عصر ساسانیان که سپاهیان «اسپهان» در دشت حاصلخیز اطراف شهر گرد آمدند به این نام خوانده شده است. در سال 19 ه. ق. اصفهان بدون جنگ و خونریزی و با انعقاد یک صلحنامه به دست سپاهیان اسلام افتاد و جزیی از سرزمین وسیعی شد که اسلام بر آن حکومت میکرد.

در دوره سیصد ساله پس از آن، این شهر اغلب دست به دست میشد تا اینکه در قرن چهارم هجری، در زمان آل زیار و آل بویه، به عنوان پایتخت مورد استفاده قرار گرفت. در قرن پنجم، در دوران سلجوقیان، پایتخت امپراطوری وسیعی شد که یک مرز آن رود سیحون و مرز دیگرش سواحل شرقی دریای مدیترانه بود.

غارت وحشیانه شهر به دست تیمور لنگ و قتل عام ساکنان آن در سال 789 ه. ق. اصفهان را به وضع اسفباری دچار کرد.

در زمان نخستین حکمرانان صفوی در قرن دهم هجری، اصفهان از مراکز مهم تجارت، فرهنگ و صنعت گردید. در اوایل قرن یازدهم «1006 ه. ق.» پایتخت شاه عباس از قزوین به اصفهان انتقال یافت و قریب یک قرن و نیم این شهر پایتخت سلسله صفویه بوده و به همین واسطه از شهرت جهانی برخوردار شد.

از مناره های اصفهان می‌توان به موارد زیر اشاره کرد

مناره مسجد علی‌

این مناره کتیبه‌هایی به‌خط کوفی دارد و خطوط و تزئینات آن از آجر است‌. تاریخ بنای آن قرن ششم هجری است‌.

مناره باغ قوشخانه

از بناهای قرن هشتم هجری است که تزئینات کاشی کاری زیبائی دارد.

مناره چهل دختر

یکی از آثار جالب دوره سلجوقی اصفهان مناره چهل دختر است که با تزئینات آجری و کتیبه‌های کوفی آراسته شده است‌.

مناره گلدسته‌

مناره 2.22 متر، ضخامت دیواره آن 21 سانتی متر و قطر ستون مدور مرکزی آن 54 سانتی‌متر است‌.

مناره غار

این مناره‌، میله‌ای است مدور و منفرد که با آجر ساخته شده و بر پایه‌ای هشت ضلعی بنا شده‌است‌.

از مقبره های اصفهان باید به موارد زیر اشاره کرد

آرامگاه بابا رکن الدین‌

ساختمان زیبای بابا رکن الدین به شکل هرم دوازده ترک است‌. نمای خارجی بنا و سردر آن کاشی کاری شده است‌. قاعده گنبد، مخمس متساوی الاضلاع است و پنج ایوان مشابه بر گرداگرد محوطه زیر گنبد ساخته شده است‌.

آرامگاه پیر بکران‌

مشتمل بر سه قسمت رواق‌، صحن و سقف بلند است که ایوانچه‌هایی در اطراف دارد. پوشش تاق ایوان با خطوط کوفی و بنایی و شاخ و برگ و بوته‌های گچ بری تزئین شده است‌. آرامگاه پیر بکران در ضلع شمالی بقعه و متصل به اتاقی که محل تدریس و عبادت پیربکران بود، قرار دارد.

آرامگاه صائب تبریزی‌

از معماری دوران صفویه الهام گرفته و به‌صورت ایوان زیبایی است به طول 14.20 و عرض 6 و ارتفاع 8 متر که حدود 2 متر از سطح باغ بلندتر ساخته شده است و ده پله سنگی سراسری دارد. روی سر ستون‌ها قوس‌های جناغی قرار گرفته و زیر سقف با طرح شطرنجی آیینه کاری شده است‌.

فاصله از شهر های مهم (راه های دسترسی)

شهر اصفهان به طور تقریبی در مرکز کشور واقع شده است و از بیشتر شهرهای بزرگ کشور دسترسی مناسبی دارد. نزدیک ترین مرکز استان به اصفهان شهر کرد در استان چهارمحال و بختیاری است که حدودا 167 کیلومتر با آن فاصله دارد و با ماشین شخصی حدودا 2 ساعت و نیم در راه هستید. دیگر مرکز استانی که حدودا نزدیک به اصفهان، قم است. فاصله قم تا اصفهان از نزدیک ترین مسیر زمینی 276 کیلومتر است که با ماشین شخصی حداقل 3.5 ساعت طول میکشد. فاصله تهران تا اصفهان نیز 450 کیلومتر است و با ماشین حداقل 5 ساعت زمان می خواهد. به طور کلی راه های دسترسی به اصفهان متفاوت است بجز ماشین شخصی شما از بیشتر شهرهای ایران برای سفر به اصفهان یا سه گزینه روبرو هستید.

تاریخچه

بنیانگذار شهر اصفهان فردی به نام تهمورث سومین پادشاه سلسله پیشدادیان بود. شهر اصفهان در بیشتر دوره های تاریخی از اهمیت بالایی برخوردار بوده است و اغلب به عنوان مرکز حکومت یا یک شهر مهم از لحاظ سیاسی یا اقتصادی به شمار می رفت که از جمله مهمترین دوره های حکومتی که می توان از اهمیت اصفهان در آنها نام برد، دوره هخامنشیان، اشکانیان و ساسانیان، سلجوقیان، صفویان، قاجاریان و پهلوی نام برد. در زمان های گذشته به دلیل اینکه این شهر محلی برای گردهمایی سپاه ایران به شمار می رفت، به آن اسپهان گفته می شد که بعدها نام این شهر کم کم به اصفهان مشهور شد.

فرهنگ و آداب و رسوم

وجود زاینده رود سبب شده تا اقوام مختلفی در شهر اصفهان زندگی کنند که هر کدام آداب و رسوم مربوط به خود را دارند. از جمله آداب و رسوم مردمان اصفهان می‌توان به مراسم‌های گلاب‌گیری، شب اسفند، آتش افروزی و جل جلانی، چله بزرگ و چله کوچک، چهارشنبه سوری و عید نوروز اشاره کرد.

صنایع دستی اصفهان

شهر اصفهان با انتخاب شدن به عنوان نخستین پایتخت فرهنگی کشورهای اسلامی در سال 2005 در میان مردم این کشورها بیش از پیش معروف گشته و گردشگران بسیاری را به خود جلب کرده است.

این شهر از لحاظ صنایع دستی مهم‌ترین شهر کشور به شمار می‌آید که بیشتر صنایع دستی کشور اعم از قلم کاری، خاتم کاری، ترمه و... در آن تولید میشود و گردشگرانی که مشتاق به تهیه سوغات ایرانی هستند تقریبا صنایع دستی و سوغاتی های تمام نقاط ایران را در حاشیه میدان نقش جهان و در بازار قدیمی اصفهان می‌توانند تهیه کنند.