آشکار شدن جاده ای باستانی به دنبال گرم شدن آب و هوا

به گزارش خبرگزاری اقتصادی ایران، مجموعه ای از آثار باستانی شامل ابزار و لباس در این مسیر نوظهور کشف شد. این آثار باستانی که برای مدت زیادی به وسیله یخ پوشانده شده بودند و سالم ارزیابی می شوند، ثابت می کنند انسان ها بیش از آنچه که پیشتر تصور می شد از ارتفاعات نروژ تردد می کردند. شواهدی از شکار، جابه جایی فصلی و مسافرت بر روی آنچه که به نظر می رسد یک جاده کوهستانی پرتردد بوده باشد نیز وجود دارد. لارس پیلو که یک باستان شناس است این اکتشاف را «اکتشافی رویایی» توصیف کرد و بیان کرد: «مسافران گذشته در این مسیر آثار بسیاری را از خود به جای گذاشته اند که به وسیله یخ سالم باقی مانده اند. این آثار باستانی می توانند درباره زمان سفر این افراد، دلیل تردد آن ها از مسیرهای کوهستانی و حتی هویت این افراد اطلاعاتی در اختیارمان قرار دهند. این اطلاعات از ارزش تاریخی بالایی برخوردار هستند.» کاوش در این محل از تابستان گرم سال 2011 که ذوب شدن یخ ها برای نخستین بار به باستان شناسان اجازه تحقیق و بررسی در این مکان را داد، آغاز شد. از نتایج این کاوش به کشف پیراهن مردانه ای با قدمت 1700 سال که قدیمی ترین لباس کشف شده در نروژ محسوب می شود، می توان اشاره کرد. تابستان گرم سال 2019 اما بخش دیگری از جاده کوهستان «لندبرین» را آشکار کرد. پس از سال ها کاوش در این منطقه، باستان شناسان در نهایت به جاده ای باستانی دست یافتند که تاریخ گذاری رادیوکربن نشان داد این مسیر در فاصله دوران رومی تا قرون وسطی به مدت هزاران سال مورد استفاده قرار می گرفته است. وایکینگ ها بیشتر برای تجارت از طریق کشتی و دریا شناخته شده هستند، اما تجارت زمینی برای انتقال غذا و ابزار به بازارهای اروپایی نیز مرسوم بوده است.