آقایان سنجش در مسئله مافیای کنکور کجای ماجرایید؟
نتایج کنکور سراسری سال 1403 بار دیگر نشان داد امسال هم از میان 40 رتبه برتر، تنها 3 نفر از مدارس دولتی بودند و همچنان مدارس غیردولتی و سمپادها دست برتر را در قبولی کنکور داشتهاند. موضوعی که تحقق عدالت آموزشی در کنکور را زیر سوال برد و نگاهها را به این سمت کشاند که فقط 7 درصد از برترینهای کنکور جزو مدارس دولتی بودند، که نسبت به سالهای گذشته روند کاهشی داشته است.
سعید شهبازی، مجری برنامه «برو پی کارت» شبکه امید درباره کلاهبرداری موسسات کنکوری از دانش آموزان برای دستیابی به رشتههای پزشکی گفت: من در برنامه اشاره غیر مستقیمی به آقایان کلاهبردار کنکور میکنم. سازمان سنجش کجای ماجراست؟ سازمان سنجش چرا ورود نمیکند. این سازمان با ایجاد انحصار اطلاعاتی و عدم شفافیت اطلاعاتی زمینه فساد بزرگ انتخاب رشته و کلاهبرداری از مردم را فراهم میکند. من در طول این برنامه دو سه بار روی آنتن زنده شبکه امید گفتم که چرا سازمان سنجش رتبههای قبولی سالهای قبل را شفاف اعلام نمیکند؟ این اطلاعات باید در اختیار مردم باشد. حق مردم است. سازمان سنجش یک نهاد دولتی است. موظف است اطلاعاتش را شفاف در اختیار مردم بگذارد، تا بازار فریبنده انتخاب رشته جمع بشود. آن هم رتبههایی که به دروغ به بچههای مردم فروخته میشود. تماسهایی که به دروغ گرفته میشود.
شهبازی ادامه داد: کلاهبردارانی که کل اطلاعات بچههای کنکوری از قبیل شماره تلفن، نام و نام خانوادگی، نام پدر و رشته را دارند. آنها این اطلاعات را از کجا میآورند؟ غیر از این است که از جایی درز میکند؟ غیر از این است که عدهای در سیستمهای ما با کلاهبرداران همکاری میکنند؟ دانش آموزان هم احساس میکنند اینهایی که اطلاعات موثق را دارند، آدمهای قابل اعتمادی هستند. در حالی که آنها کلاهبردارند. این اطلاعات از کجا میآید؟ از داخل سیستم به بیرون درز کرده است! از کجا آن موسسه کلاهبردار میداند که این دانش آموز در چه شهر و با رتبهای است؟ این اطلاعات یا از سمت سازمان سنجش به بیرون درز کرده یا از طریق نهادهای مشابه!
مجری برنامه «برو پی کارت» با بیان اینکه منبع فساد را پیدا کنید، افزود: آنجایی که باید اطلاعات شفاف در اختیار بچههای مردم باشد، اطلاعات بیرون نمیآید. اطلاعاتی که نباید دست این موسسات بیفتد، به صورت غیر قانونی دست موسسات کلاهبردار افتاده است. چه کسی باید به این موضوع ورود کند؟ غیر از این است که باید نهاد حقوقی سازمان سنجش ورود کند؟ چرا این سازمان هیچ سالی به این همه شایعه و دروغهای گزاف واکنش نشان نداده است؟ چرا هیچ صدایی بلند نمیشود؟ چون سازمان سنجش سامانه انتخاب رشته مجازی دارد. به همین دلیل، این اطلاعات را منتشر نمیکند، تا دانش آموزان مجبور شوند در سامانه انتخاب رشته سنجش پول بدهند و آنجا انتخاب رشته مجازی کنند. چرا این سازمان باید تعارض منافع داشته باشد. چرا باید در بازار انتخاب رشته برای خودش منفعت ایجاد کند؟
وی افزود: در حالی که برنامه «برو پی کارت» با بودجه حداقلی شبکه امید که جزو شبکههای مظلوم صداوسیماست، سامانه تمام عیار انتخاب رشته راهاندازی کرده، که فیلم، چت بات مبتنی بر هوش مصنوعی برای پاسخگویی به سوالات، بخش دوئل برای مقایسه رشتهها، آکادمی انتخاب رشته و بخش رشته چین برای انتخاب رشته رایگان دانش آموزان دارد. چطور یک برنامه تلویزیونی با یک تیم 40 نفره میتواند چنین کاری بکند، اما سازمانی به عریض و طویلی سازمان سنجش نمیتواند؟! اگر شما اطلاعات مربوط به انتخاب رشته را رایگان به مردم بدهید، دیگر لازم نیست در سامانهتان پولی واریز شود. سازمان سنجش باید دم و دستگاه درآمدزایی انتخاب رشتهاش را تعطیل کند. شایعات و بازی روانی با روح و روان پدر و مادر و فرزند را در فضای انتخاب رشته جمع بکند.
به گفته شهبازی، بیشترین سوال دانش آموزان این است که فلان موسسه به ما میگوید شما با رتبه 50 هزار پزشکی قبول میشوید! چرا شما در برنامهتان میگویید نمیشود. ما راستش را میگوییم، اما فلان موسسه کلاهبردار رویا فروشی میکند و بچه هم دوست دارد آن دروغ را باور کند. چون رتبهاش خراب شده، اما دوست دارد پزشکی بخواند؛ در حالی که اصلاً برای انتخاب رشته مجاز نشده است! من در جریانم که سال گذشته یکی از این موسسات نزدیک به 60 تا 70 میلیارد تومان در زمان 20 روزه انتخاب رشته درآمدزایی کرده است. امیدوارم با پیگیری بساط کلاهبرداری از مردم برچیده بشود.
مجری برنامه «برو پی کارت» در پاسخ به این سوال که در نشست خبری برنامه اشاره کردید هیچ تماسی از تهران نداشتید، در مقابل از اقصی نقاط ایران با شماره 162 بابت برنامه تماس گرفته بودند، گفت: مسئله این است که الان فیلمها، سریالها و برنامههای تلویزیونی برای تهرانیها ساخته میشود. یعنی ما بیش از آنکه به تمام مخاطبان توجه کنیم، تهرانی را مدنظر قرار دادیم. برنامه «برو پی کارت» مرزها را شکست و از پایتخت خارج شد. ما به دورترین شهرهای ایران رفتیم. البته ما با تهرانیها مخالف نیستیم، ولی خداروشکر امکانات در شهرهای بزرگ مانند تهران هست. مشاورانی که انتخاب رشته بکنند، هست. مشکل برای آن بچه شهرستانی و روستایی است، که نه اطلاعاتی به او میرسد و نه مشاوری هست تا او را راهنمایی کند. اگر هم در فضای مجازی امکانی برای انتخاب رشته مهیا شده، تمامش کلاهبرداری است.
خبرنگار: نفیسه خلیلی