آیا ارتباطی بین زلزله اخیر ترکیه با سدسازی‌های دیوانه‌وار در این کشور وجود دارد؟

به گزارش گروه اجتماعی خبرگاری تسنیم، ژوئن سال 2021 پژوهشی از سوی 6 نفر از کارشناسان و استادان ترکیه‌ای، آلمانی و یک محقق ژئوفیزیک ایرانی به نام «محمدرضا جمال ریحانی» انجام شد که در آن به تاثیر سیاست سدسازی بی‌حساب و کتاب، پرتعداد و ضربتی از سوی دولت «رجب طیب اردوغان» پرداخت اما رسانه‌ها و افکار عمومی و مقامات در آنکارا به نتایج این بررسی علمی توجهی نکردند و در نهایت فاجعه هفته گذشته به وقوع پیوست.

در این مقاله پژوهشی تصریح شده که لرزه‌خیزی ناشی از مخازن سدها در طول ساخت‌و‌ساز، آبگیری و پر شدن آن چرخه‌ای تکرار شده و قابل مشاهده در سرتاسر جهان بوده است.

در ترکیه، تعداد سدها در دهه گذشته به طور قابل توجهی افزایش یافته است و در مهمترین پروژه، سد آتاتورک به عنوان بزرگترین سد ترکیه با ظرفیت کل آب 48.7 میلیارد متر مکعب به بهره‌برداری رسید!

اگرچه پس از راه‌اندازی سدها شبکه مونیتورینگ بهبود یافت اما با توجه به زمین‌لرزه‌های بزرگی که در منطقه رخ داده به نظر می‌رسد نرخ لرزه‌خیزی محلی به طور قابل توجهی پس از پر شدن مخزن سدها افزایش یافته است.

در چند سال اخیر، دو زمین‌لرزه مخرب به بزرگی 5.5 و 5.1 مگاوات به ترتیب در سال های 2017 و 2018 در شهر سامسات در نزدیکی مخزن آتاتورک رخ داده است.

پژوهشگران فوق در این مطالعه، تکامل مکانی زمانی لرزه‌خیزی و ویژگی های منبع آن را در رابطه با تغییرات زمانی سطح آب و تنش‌های ناشی از بارگذاری سطحی و انتشار فشار منفذی مورد بررسی قرار داده‌اند.

آن‌ها دریافتند که سطح آب و نرخ‌لرزه‌خیزی رابطه مستقیم دارند که با اثر تثبیت تنش ناشی از گرانش تحمیل شده توسط بارگذاری آب بر روی گسل‌های محلی قابل تفسیر است.

از سوی دیگر در این تحقیق مشخص شد که تنش مؤثر کلی در ناحیه لرزه‌زا در طول دهه‌ها به دلیل انتشار فشار منفذی افزایش یافته که لرزه‌خیزی زمینه‌ای فزاینده سال‌های اخیر را هم توضیح می دهد.

از ابتدای قرن گذشته زمین لرزه‌های زیادی مرتبط با فعالیت‌های انسانی گزارش شده است و تعداد موارد زلزله به دلیل گسترش عملیات‌های بشری مانند تولید گاز و نفت، تزریق فاضلاب، استخراج معادن، عملیات زمین‌گرمایی، انسداد مسیر آب و... افزایش یافته است.

این گزارش سپس به بیان ده‌ها نمونه مختلف از تاثیر اقدامات انسانی بر وقوع زلزله در سرتاسر جهان از اوکلاهما تا ایتالیا و اسپانیا و کره جنوبی و... پرداخته است.

بسیاری از موارد گزارش شده ناشی از فعالیت‌های مرتبط با انسان در مطالعات مک‌گار و همکاران 2002؛ دیویس و همکاران 2013؛ الزورث 2013 و فولگر و همکاران در سال 2018 اعلام و گردآوری شده است.

در مورد لرزه‌خیزی تحریک شده، میدان تنش نقش مهم‌تری ایفا می‌کند و فعالیت‌های انسانی، مسئول هسته‌زایی زلزله هستند در حالی که تکامل گسیختگی توسط تنش‌های زمینه‌ای مدیریت می‌شود حتی ممکن است زمین‌لرزه‌های بزرگ تنها با تحریک اغتشاشات کوچک در نزدیکی نقطه هسته ایجاد شود.

پژوهشگران فوق در مطالعه خود از اصطلاح "لرزه‌خیزی ناشی از مخزن" (RTS) برای زمین لرزه‌هایی استفاده کرده‌اند که در نزدیکی سد آتاتورک رخ داده بودند زیرا این منطقه بین گسل‌های تکتونیکی فعال قرار دارد و احتمالاً تنش‌های زمین‌ساختی پس زمینه‌ای در اندازه و بزرگی لرزه‌ها نقش دارند.

تفسیر دوسویه از تکامل زمانی سطح آب و نرخ لرزه‌خیزی برای شناسایی لرزه‌خیزی شبیه‌سازی شده توسط عملیات مخزن آب و درک تکامل مکانی زمانی آن بسیار مهم است؛ سطح آب و نرخ لرزه‌خیزی از طریق یک روش خوشه‌بندی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته‌اند و با استفاده از مجموعه داده‌های بیشتر، رابطه‌ای مستقیم واضح بین سطح آب و لرزه‌خیزی نشان داده شد.

با مقایسه زمین لرزه‌های بین سال‌های 1992 و 2009 با اطلاعات سطح آب این الگو به دست آمد اما برخی تحقیقات در سال 2019 مدعی شدند که هیچ شواهدی مبنی بر ارتباط بین سنگینی آب و فعالیت زلزله پیدا نکردند که ممکن است ناشی از این واقعیت باشد که آنها لرزه‌خیزی و سطح آب را فقط برای دوره‌های کوتاه، مانند توالی‌های سه ماهه در سال های 2008 و 2017 مورد تجزیه و تحلیل قرار دادند.

مطالعه فوق به ارتباط بین محفوظ شدن مخزن و لرزه‌خیزی ایجاد شده را در یک دوره داده طولانی‌تر نشان داده است.

از سوی دیگر، مشخص شد که انتشار فشار منفذی تنش مؤثر را با گذشت زمان افزایش می‌دهد که منجر به تنش‌های کل مثبت و بی‌ثباتی گسل می‌شود که همین مورد لرزه‌خیزی در مجاورت گسل سمسات را توضیح می‌دهد که در آن دو مورد از بزرگ‌ترین رویدادهای زلزله ای در سال‌های 2017 و 2018 رخ داده‌اند.