آیا روش آیت الله طالقانی در مواجهه با تبدیل قبر پدر نماینده مجلس به امامزاده تکرار میشود؟
اوقاف تجربه تخریب برخی امامزادهها را داشته و انتظار میرود، مشخصا در این زمینه نیز ورود کند؛ اما چه بهتر که این نماینده مجلس خود به شیوه زنده یاد آیتالله طالقانی به این رویه پایان دهد. آیا شاهد چنین اقدامی خواهیم بود یا در آینده، پدر مسئولین دیگری که مردم به کرامات ایشان اعتقاد دارند، صاحب گنبد و ضریح خواهند شد؟
تبدیل قبر پدر یکی از نمایندگان مجلس به امامزاده، نقدهای جدی را در پی داشته و رفتار آیتالله طالقانی که از قضا نماینده مجلس نیز بود در مواجهه با رفتاری مشابه یادآور میشود. آیا اکنون این اتفاق تکرار میشود و این نماینده یا متولیان امر در سازمان اوقاف، مانع از چنین اقدامی که میتواند به شأن فرزندان ائمه ثلمه وارد کند، خواهند شد یا در قبال چنین مسألهای، شاهد واکنش معناداری نخواهیم بود و مسئولین با سکوت از کنارش می گذرند؟
به گزارش «تابناک»؛ چندی پیش، ولیالله عادلی، مدیرکل امور اجتماعی و مؤسسات خیریه سازمان اوقاف و امور خیریه گفت: «سازمان اوقاف و امور خیریه کشور با هرگونه خرافات و ساخت بقعه جدید مبارزه میکند و به هیچ عنوان اجازه ساخت امامزاده جدید را نمیدهد. حدود 8 هزار بقعه و امامزاده در کشور وجود دارند...» گفتههای این مقام مسئول به نظر میرسد با اراده جدی همراه باشد، در غیر این صورت چه لزومی به طرح آن وجود داشت؟ اکنون مصداق عینی اظهارات مسئولین سازمان اوقاف مورد توجه افکارعمومی قرار گرفته است.
میرحمایت میرزاده، نماینده مردم گرمی استان اردبیل در مجلس، جزو اشخاصی است که ساخت امامزاده برای پدرش به واسطه مسئولیت خودش این روزها مورد توجه قرار گرفته است. او در این زمینه گفته است: «بروید از مردم منطقه که به ایشان ارادت دارند، بپرسید که ایشان چه کسی بوده و برای چه مردم از جیب خودشان برای مقبره ایشان هزینه و نذر میکنند. پدر مرحوم من یک سیدی بوده که مردم او را صاحب کرامت میشناختند و برای ایشان احترام زیادی قایل بودهاند. پدر مرحومم در همان زمانی که زنده بودند، بسیار مورد احترام بودند و زمانی هم که به رحمت خدا رفتند، این احترام و ارادت باقی ماند و مردم خودشان تصمیم گرفتند که برای ایشان مقبرهای بسازند که محل مراجعه خودشان باشد.»
او با طرح این موضوع که اساسا از کودکی در آنجا زندگی نمیکرده، گفته است: «اینها قبل از این که من نماینده بشوم، ساخته شده بود. ایشان سیسال پیش فوت کردند و همان موقع هم مردم خودشان تصمیم گرفتند همانطور که زمان حیات او نزدشان میرفتند و درخواستهایی داشتند و کمکهایی میخواستند، بعد از فوتشان هم جایی باشد که مراجعه کنند. تمام اینها با پول خود مردم ساخته شده است و خیلی از مردم آن دهات اصلا نمیدانند که پسر ایشان نماینده است، خیلیها هم نمیدانند که پدر بنده ایشان است. من هیچ اقدامی برای این مسأله نکردهام...»
این اظهارات با واکنشهای متعددی مواجه شد. در این زمینه میتوان به واکنش محمدرضا زائری اشاره کرد که در این ارتباط نوشت: «باورش هنوز برایم سخت است! آقای نماینده اگر غیرت دینی امثال طالقانی و بهشتی و مطهری را داشت، امشب با بیل و کلنگ به سراغ این امامزاده می رفت! مرحوم طالقانی وقتی فهمید طالقان برای جدش بنا ساخته اند رفت و خرابش کرد! گیرم سازمان اوقاف در خواب است، دوستان خیلی انقلابی و حزب اللهی که برای حفظ حرمت آیت الله یزدی و آقای علم الهدی یقه می درانند، وقتی حیثیت دین و باور مذهبی مردم با امامزاده سازی لکه دار می شود و بنیان های اعتقادی مردم این طور درهم می شکند کجا هستند؟»
گفتههای زائری ناظر بر یک رویداد تاریخی درباره آیتالله طاقانی بود؛ اما مسأله ماجرا در آن دوران چه بود؟ در کوه مقابل «گلیرد» زادگاه آیت الله طالقانی، مزار «سیدآقا» یکی از اجداد این روحانی فقید واقع است. مردم گلیرد در اطراف قبر سید آقا دیوارکهایی گذاشته بودند و نذر و نیاز میکردند. آیت الله طالقانی روزی با کلنگ به سر قبر جدش رفت و کل بنای ایجاد شده در اطراف قبر را تخریب کرد؛ سپس در نماز ظهر در مسجد گفت: «شنیدم کار مردم نذر و نیاز بر سر مزار سیدآقا شده است. او هم انسانی مثل شما بود که علم و تقوا داشت.» و بدین ترتیب مردم را از چنین اقدامی نهی کرد و مانع قداستزایی برای نزدیکانش شد.
اوقاف تجربه تخریب برخی امامزادهها را داشته و انتظار میرود، مشخصا در این زمینه نیز ورود کند اما چه بهتر که این نماینده مجلس خود به شیوه زنده یاد آیتالله طالقانی به این رویه پایان دهد. آیا شاهد چنین اقدامی خواهیم بود یا در آینده، پدر مسئولین دیگری که مردم به کرامات ایشان اعتقاد دارند، صاحب گنبد و ضریح خواهند شد؟