ابراهیم شکوری: سعید دقیقی هم این راه را رفت؛/ مدیر پرسپولیسی می‌خواهد سرمربی شود!
ابراهیم شکوی می‌گوید ممکن است در سال‌های آینده وارد حرفه مربیگری شود و از پست‌های مدیریتی در فوتبال فاصله بگیرد.
به گزارش ورزش سه، ابراهیم شکوری که در دو فصل گذشته به عنوان قائم مقام در باشگاه پیکان حضور داشت، در روزهای گذشته به همکاری خود با این باشگاه پایان داد. او امروز در گفتگویی با خبرنگار ما درباره جدایی از پیکان صحبت کرد و به این موضوع که تمایل داشته به عنوان سرمربی این تیم منصوب شود، واکنش نشان داد. او در این گفتگو همچنین به علاقه‌اش به مربیگری نیز اشاره کرد.
گفتگو با شکوری را در ادامه می‌خوانید:
تو را در کلاس تقویت مدرسین در فدراسیون دیدیم. در حال حاضر دقیقا مشغول چه کاری هستی؟ با توجه به الزامات AFC هر کسی که می‌خواهد مدرس شود، باید حتما در دوره‌های تربیب مدرس شرکت کند و من هم با توجه به مسئولیتی که در کمیته آموزش دارم، از دو بُعد به این قضیه نگاه کردم. اول اینکه فرآیند مدرس شدن مدرسان را خودم به صورت حضوری در نظر بگیرم و در کلاس حضور داشته باشم تا ببینم این فرآیند به چه شکل است. ضمن اینکه اگر قرار شد در آینده به خصوص در بحث مدیریت، تدریس انجام بدهیم، نیاز است که دوره‌های مدرسی را پشت سر بگذاریم. برای اینکه فرآیند قانونی باشد و مشکلی پیش نیاید، من سعی کردم به صورت کاملا حرفه‌ای و سیستماتیک در دوره تربیت مدرس حضور پیدا کنم. این دوره هر چند سال یک‌بار برگزار می‌شود و از نفراتی که واجد شرایط هستند در این کلاس حضور پیدا می‌کنند. ما سعی کردیم در این دوره از بچه‌هایی که توسط مدرسین توصیه شده بودند استفاده کنیم؛ همه نفراتی که در این کلاش حاضر بودند، مدرک A لایسنس و همچنین مدرک تحصیلی فوق لیسانس و دکترا داشتند. نفرات شاخصی مثل دکتر امامی‌فر، اردلان آشتیانی و... در این دوره حضور داشتند که مطمئنا در آینده می‌توانند در بحث مدرسی و فوتبال و مدیریت فوتبال به کشورمان خدمات خوبی ارائه بدهند.
ارتباط کاری تو با باشگاه پیکان به پایان رسید. آیا این، یک مسئله ادامه‌دار بود یا ناگهانی اتفاق افتاد؟ من برای خودم یک فلسفه کاری دارم و من نزدیک به یک سال و شش ماه در باشگاه پیکان بودم اما این اتفاقات در مدیریت و در ورزش طبیعی است. یک زمانی شما نمی‌توانی مواردی را که مدنظرت هست، ارائه بدهی و به جایی می‌رسی که احساس می‌کنی شاید حضورت کمک کننده نباشد. به همین دلیل من تصمیم گرفتم از باشگاه پیکان جدا شوم. باشگاه پیکان یک باشگاه به تمام معنا است و در چندین رشته فعالیت می‌کند و یک تجربه بسیار خوب برای من بود. از همینجا برای تمام دوستان خوام در پیکان آرزوی موفقیت می‌کنم اما به نقطه‌ای رسیدیم که من احساس کردم حضورم نمی‌تواند کمک کننده باشد. شاید اگر شخص دیگری بود، می‌ماند. من شرایط خوبی را از نظر مالی و امکاناتی داشتم اما ادامه کار مطابق با فلسفه من نبود و به نقطه‌ای رسیدیم که احساس کردم نمی‌توانم به تیم‌های ورزشی و باشگاه کمک کنم و به همین دلیل سعی کردم به صورت کاملا حرفه‌ای استعفای خودم را خدمت آقای عظیمی، مدیر گروه، تقدیم کنم و خدا را شکر ایشان هم موافقت کردند. این پروسه کاملا قانونی و حرفه‌ای بود، چون حکم من را رئیس گروه خودروسازی ایران خودرو ابلاغ کرده بود و من هم سعی کردم از همین طریق استعفایم را اعلام کنم و کاملا هم شرایط حرفه‌ای است و من هم هیچ مشکلی ندارم و در آینده هم برای دوستان خودم در پیکان، آرزوی موفقیت می‌کنم.
در باشگاه پیکان که بودی این گمانه وجود داشت که خودت می‌خواهی سرمربی شوی و آقای رسول خطیبی هم یک جایی به این مسئله اشاره کرده بود که تو مربیگری علاقمندی. این موضوع حقیقت داشت یا نه؟ این یک واقعیت است. ما فوتبالی هستیم. من از زمانی که خودم را شناختم، وارد فوتبال شدم و نا امروز هم در فوتبال زندگی و حرف می‌کنم و هر چیزی که دارم، از فوتبال است. این یک موضوع طبیعی است که من دوست دارم فوتبال بازی کنم و دوست دارم در فوتبال باشم. در مورد اینکه دوست دارم مربی فوتبال باشم یا نه، قطعا همه بازیکنان دوست دارند مربی فوتبال شوند اما این را هم به خوبی می‌دانم که این یک فضای کاملا متفاوت است. در پیکان هم در 2-3 مقطع این پیشنهاد به خود من شد که تیم را خودم دست بگیرم اما با همان فلسفه‌ای که در سوال قبلی پاسخ دادم، تا به امروز دنبال مربیگری نبود ولی مدارکش را کامل به دست آوردم. فکر می‌کنم نمونه موفق این موضوع هم سعید دقیقی بوده که چندین سال در بحث مدیریت در فدراسیون فوتبال و شورای شهر حضور داشته اما امروز موفق‌ترین مربی جوان ما است که توانسته نتایج بسیار خوبی بگیرد. من هم از آینده خبر ندارم و نمی‌دانم که چه اتفاقی خواهد افتاد. شاید من هم به سمت مربیگری آمدم اما در باشگاه پیکان دنبال مربیگری نبودم، چون اگر می‌خواستم این کار را انجام بدهم، در 2-3 مقطع این موضوع توسط روسا مطرح شد اما خودم دنبال مربیگری نبودم. از آینده خبری ندارم و امیدوارم اتفاقی بیفتد که باعث کمک به خود من و فوتبال شود.
خیلی از فوتبالیست‌ها به سمت مدیریت رفتند و دوباره به سمت مربیگری برگشتند، چراکه به نظر می‌آید شرایط مالی مدیریت خیلی مناسب نیست و پول بیشتری در حوزه مربیگری توزیع می‌شود. با این موضوع موافق هستی؟ صد درصد موافق هستم. مدیریت فوتبال با مربیگری و حتی بازیگری کاملا متفاوت است. شما یک شرایط کاملا متفاوت داری و شرایط کاملا اداری است و حقوق شما حقوق کارمندی است. بحث درآمدی که در مربیگری و بازیگری فوتبال وجود دارد، با درآمدی که در مدیریت وجود دارد، کاملا غیرقابل قیاس است. همه نفراتی که کار می‌کنند، به دنبال منافع مادی، معنوی و جایگاه اجتماعی هستند اما در مدیریت، تنها بحث عشق و علاقه می‌ماند. من هم یک مقطع کوتاه در رده‌های پایین مربیگری کردم و بازیگری هم انجام دادم اما مدیریت فوتبال بسیار سخت و چالش برانگیز است، چون اگر یک تیم نتیجه بگیرد، خیلی کم سراغ مدیریت آن باشگاه می‌آیند و موفقیت را به مدیریت نسبت می‌دهند اما اگر یک تیم نتیجه نگیرد، صد درصد مدیریت باشگاه در نوک پیکان است و اولین موردی که به آن پرداخته می‌شود، مدیریت است. کار بسیار سختی است اما من همچنان مدیریت فوتبال را دوست دارم، چون فضایی است که کمتر فوتبالیستی به آن وجود کرده است. من سالیان سال زحمت کشیدم و همزمان با دوره‌ای که فوتبال بازی می‌کردم، درس خواندم و دوره‌های آکادمیکش را طی کردم. من هم مدرک دکترای مدیریت ورزشی دارم و شاید جزو معدود نفراتی باشم که مدرک معتبر مدیریت فوتبال AFC را دارم و در بحث‌های مدرسی هم سعی کردم همه موارد را پله به پله طی کنم و بالا بیایم. قطعا مدیریت را دوست دارم اما شرایط مالی‌اش اصلا قابل قیاس با مربیگری نیست. کار بسیار سخت و پیچیده‌ای است و چالش‌های خودش را دارد. نمی‌دانم در آینده چه پیش می‌آید و شاید جایی برسد که آدم واقعا از مدیریت خسته شود و به سمت مربیگری برود. نمی‌دانم در آینده چه اتفاقی رخ می‌دهد و شاید این سوال، این جرقه را هم در ذهن من روشن کند؛ به خصوص با اتفاقات مثبتی که سعید دقیقی به عنوان یک نمونه مدیر موفق توانسته در بحث مربیگری رقم بزند، شاید این اتفاق در آینده برای من هم رخ بدهد.
صحبت‌هایی از حضورت در یکی دو تیم باشگاهی مطرح شده بود. آیا این صحبت‌ها حقیقت دارد و صحبتی با تو انجام شده یا نه؟ در بحث مدیریت یکی دو پیشنهاد بوده اما واقعیت این است که مقداری نیاز به استراحت دارم، چون همچنان کمیته آموزش فدراسیون را هم دارم و تمرکزم را در بحث آموزش فدراسیون گذاشته‌ام و انشاالله تغییر و تحولاتی هم در آینده‌ای نزدیک خواهیم داشت. می‌خواهم مقداری استراحت کنم، چون حضور در عرصه مدیریت، به خصوص در باشگاهی که دارای چندین رشته و رده است، دشوار است. در حال حاضر نیاز به استراحت دارم و امیدوارم در آینده نه چندان دور یک تصمیم خوب بگیرم.
تو با وجود اینکه قائم مقام باشگاه پیکان بودی، به نوعی در پست مدیر ورزشی فعالیت می‌کردی. با این حال پست مدیر ورزشی در ایران زیاد تعریف نشده است. درباره این پست صحبت کن. من این تجربه را از باشگاه پرسپولیس شروع کردم. زمانی که من و آقای سمیعی حدود ده ماه افتخار حضور در پرسپولیس را داشتیم، من به عنوان قائم مقام ورزشی و مدیر اجرایی در این باشگاه فعالیت می‌کردم. شاید مقداری شرح وظایف معاون اجرایی و قائم مقام ورزشی و معاون ورزشی در فوتبال ما گنگ است اما چیزی که من در مدیریت یاد گرفتم این است که باید حافظ منافع باشگاه باشید و سعی کنید صلاح باشگاه را رعایت کنید. طبیعی است که در مقاطعی با توجه به اینکه یک قسمتی از کار، مربیان، بازیکنان، تیم آنالیز و تدارکات و ماساژ و... هستند، چالش‌هایی وجود داشته باشد اما در پرسپولیس یک تجربه موفق داشتیم و با وجود مشکلاتی که وجود داشت، مثل پرونده بودیمیر، کالدرون، خواکین و... دو جام کسب کردیم و یک تجربه موفق بود. در باشگاه پیکان هم اتفاقات خوبی رقم خورد اما یک جاهایی آدم باید جدا شود و دنبال مسیر و آینده جدیدی برود تا اتفاقات جدیدی را رقم بزند.
معاونین ورزشی اغلب در ایران با مربی به مشکل می‌خورند. این را قبول داری و فکر می‌کنید وجود این پست در باشگاه‌ها ضروری است؟ پست معاونت ورزشی که در همه جای دنیا یک پست جاافتاده است، نیاز به حضور در کلاس‌های مختلف و یادگیری شرح وظایف این پست را دارد. ما باید بدانیم یک معاون ورزشی چه شرح وظایفی دارد. قطعا همه فوتبالیست‌ها و نفرات مشهوری که وارد این پست می‌شوند، با چالش‌هایی مواجه هستند که من طی این چند سال با آن درگیر بودم؛ نمونه اصلی‌اش این است که شاید همه مردم از شما توقع دارند. شاید کسی هیئت مدیره و مدیرعامل باشگاه را نشناسد اما همه آن قائم مقام ورزشی باشگاه را می‌شناسند. برای مثال مردم از حسین بادامکی در باشگاه پرسپولیس توقع دارند. شاید هم یک سری از توقعات، توقعات هواداری باشد؛ برای مثال اینکه آیا باید معاونت ورزشی باشگاه، بودجه‌ای به باشگاه تزریق کند؟ مباحث مالی بر عهده ایشان است یا نه؟ تا چه حدود می‌تواند اختیارات داشته باشد؟ اینها مواردی است که باید برای آن کلاس‌های مختلفی برگزار شود تا هم خود مدیران ورزشی توجیه شوند و هم برای مردم جا بیفتد که در شرح وظایف معاون ورزشی نیست که منابع مالی تامین کند و.... باید دوره‌های مخصوص این پست برگزار شود. مردم و جامعه فوتبال معمولاً افراد ورزشی را می‌شناسند و از او انتظار دارند که در خصوص مسائل مختلف پاسخگو باشد؛ این موضوع مسئولیت فردی را که در این پست حضور دارد سنگین‌تر می‌کند و به همین دلیل کار بسیار دشواری است.
