ابرجاسوس پیشانی پینه بسته!

گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، علیرضا منصورزاده؛ اینکه سربازان گمنام امام زمان (عج)، توانستند یکی از مهره های نفوذی سرویس جاسوسی انگلیس را در تور اطلاعاتی خود بیندازند؛ نشان از اشراف اطلاعاتی سربازان گمنام امام زمان (عج) دارد.

از این مهره های جاسوسی که در بدنه کشور جا خوش کرده اند کم نداریم. این که آقای علیرضا کلانتری، جاسوس وطن فروشی که با یقه بسته، انگشترعقیق و پیشانی پینه بسته، امروز دست گیر شده؛ از این به بعد هیچ کدام از مسولین را از لحاظ ظاهری مورد تمایز قرار نمی دهیم.

حال خواهیم پرداخت به «علیرضا اکبری»؛ او متولد مهر سال 1340است.

اکبری، حدود شش سال سابقه حضور در جنگ تحمیلی داشته و برادر شهید بوده است.

او سپس بعد ازاتمام جنگ، مسئولیت اداره سازمان نظامی اجرای قطعنامه 598، مسئول مطالعات امنیت بین الملل در مرکز تحقیقات استراتژیک مجمع تشخیص مصلحت نظام و معاون امیر دریا بان علی شمخانی، وزیر دفاع دولت خاتمی از سال 1376 تا 1381 را بر عهده داشته است.

مشاورت علی شمخانی؛ دبیر شورای امنیت ملی، ریاست موسسه مطالعات راهبردی، مشاورت فرمانده نیروی دریایی، معاونت حوزه امنیتی دفاعی وزارت دفاع و معاون روابط خارجی وزارت دفاع؛ از جمله مسئولیت های این جاسوس بوده است.

باید در نظر داشت که حکومت ها به جاسوسان خود وعده مبادله در صورت دستگیری آنها را به جاسوسان خود می دهند. درصورتی که نگلیس، آمریکا، اسرائیل ومتحدانشان بدانند که جمهوری اسلامی ایران بر سر امنیت ملت خویش با کسی تعارف ندارد و دیگر حاشیه ای امن برای جاسوسان غرب، چه ایرانی و چه غیر ایرانی نیست؛ نحوه برخورد دیگر فرق خواهد داشت و خبری از مبادله نخواهد بود.

اکبری در سال 1398 توسط سربازان گمنام امام زمان (عج) دستگیر شد.

او در طی دوران جاسوسی خود اطلاعات حساسی را به سرویس جاسوسی انگلستان (M I SIX) داده است ودرمقابل دستمزد های کلانی، در صحت و سلامت عقل دریافت کرده که شامل مبالغ 1.805.000 یورو، 265.000 پوند انگلیس و 50.000 دلار آمریکا بوده است.

او درباره چگونگی آشنایی و ادامه همکاری های خود با M I SIX اعتراف کرده: در رابطه با سؤالاتی که افسران اطلاعاتی M I SIX از وی درباره حوزه‌های مختلف در ایران پرسیده‌اند، بیش از 2000 سؤالی را که عنوان کرده اند را جواب داده است. اکبری در طول همکاری با سرویس جاسوسی انگلیس با مسئولین کشور جلسات زیادی داشته و نظرات مسئولان را در موضوعات مختلف دریافت و به سرویس جاسوسی منتقل می‌کرده است.

در سؤالاتی که از سوی افسران اطلاعاتی انگلیس از وی مطرح شده؛ حدودا 178 فرد را نام برده‌است. دانشمندان ایرانی، از جمله شهید فخری‌زاده یکی از این اسامی بوده که به سرویس جاسوسی انگلیس داده است؛ وی شهید فخری‌زاده را فردی تاثیر گذار و استراتژیک در سطح تکنیکال عنوان کرده است.

اکبری، عمدتاً مبالغ دریافتی خود را به دو روش دریافت می‌کرده: شیوه اول در داخل کشور؛ و شیوه دوم با توجه به دو حساب خود در بانک های اتریش و اسپانیا پرداخت می شده.

همچنین در باب ملاقات خود با سرویس جاسوسی (M I SIX) این چنین در اعترافات عنوان کرده که در هتل هایی که آنان تعیین می کرده اند، اتاق رزرو می کرده. هنگام جلسات، تلویزیون روشن می کرده اند؛ و اگر مکالمه داشتند، برروی برگه کاغذ نوشته؛ سپس، ریز ریز و در سرویس بهداشتی معدوم می کرده اند.

اکبری در سال 1388 دستگیر، اما با قید وثیقه آزاد می شود، که این پایان کار او نمی شود.

اکبری پس از اخذ تابعیت انگلستان و استعلام نمودن وضعیت خود که سفید است؛ دوباره به ایران برمیگردد، و به همکاری با (M I SIX) ادامه می‌دهد. در نهایت پس از اشراف نیروهای وزارت اطلاعات، با دستور قضائی توسط سربازان گمنام امام زمان (عج)، بازداشت می‌شود.

پس از صدور کیفرخواست، پرونده وی به دادگاه ارجاع می شود و جلسات دادگاه با حضور اکبری (به عنوان محکوم) و وکیل وی برگزار می شود.

دادگاه با عنایت به گزارش و مستنداتی که وزارت اطلاعات ارائه می دهد؛ از اکبری به عنوان همکاری با سرویس جاسوسی انگلیس، دریافت مبالغ هنگفت به عنوان دستمزد، با توجه به اینکه وی به اعمال خودش علم و آگاهی کامل داشته است و به‌راحتی توان تشخیص خیانت خود به کشور را دارا بوده؛ محکوم و او را به اتهام فساد فی الارض و اقدام گسترده علیه امنیت داخلی و خارجی کشور، به اعدام محکوم می کند.

حکم صادرشده در دادگاه انقلاب اسلامی، پس از تأیید دیوان‌عالی کشور به اجرا در آمد؛ اما، نکته پایانی که بسیار مهم است؛ این است که: رابط اکبری که او را به سفارت انگلستان وسرویس جاسوسی متصل کرده چه کسی هست و چه سمتی دارد؟ او باید مورد پیگرد قرار گیرد تا از این نقش دلالی او برای دیگر مسئولین، که پتانسیل لغزش دارند جلوگیری گردد.

علیرضا منصورزاده معاونت سیاسی حوزه بسیج دانشجویی دانشگاه شیراز و دانشجوی کارشناسی حقوق دانشگاه شیراز

انتشار یادداشت‌های دانشجویی به معنای تأیید تمامی محتوای آن توسط «خبرگزاری دانشجو» نیست و صرفاً منعکس کننده نظرات گروه‌ها و فعالین دانشجویی است.