اردوغان وقتی شهردار استانبول بود گفت ما از ایران و امام خمینی درس گرفتیم؛ امروز ما باید از او درس بگیریم؟!

انتخابات اخیر ترکیه دو نکته بسیار قابل توجه هم داشت که برای مسئولین نظام جمهوری اسلامی باید بسیار قابل تأمل باشد. یک نکته اینست که رئیس جمهور مستقر ترکیه با اینکه 21 سال زمام امور این کشور را در دست داشته و هم‌اکنون نیز در رأس قدرت است، به خاطر فقط نیم درصد کم آوردن رأی از حدنصاب پیروز شدن، بدون اما و اگر پذیرفت با رقیبش به دور دوم برود. نکته دوم، مشارکت 88 درصدی واجدین شرایط رأی دادن در این انتخابات است که باید آن را نتیجه طبیعی برگزاری آزاد این انتخابات دانست. مسئولان برگزاری انتخابات ترکیه، نه کسی را با ایرادهای بنی‌اسرائیل ردصلاحیت کردند و نه انتخابات را مهندسی شده برگزار کردند. طبعاً هر کشوری برای برگزاری انتخابات قوانینی دارد که باید آنها را رعایت کند و ترکیه هم در چارچوب قوانین موجود اقدام به برگزاری این انتخابات کرده است. این روش است که مردم را به حضور در پای صندوق‌های رأی تشویق می‌کند و میزان مشارکت را به 88 درصد واجدین شرایط رأی دادن می‌رساند. ایران قبل از انقلاب اسلامی از انتخابات آزاد محروم بود و مسئولان دولتی وقتی به صورت نمایشی انتخاباتی برگزار می‌کردند که مثلاً نمایندگان مجلس مشخص شوند، کاری به آراء مردم نداشتند. آنها اسامی مورد نظرشان، که معمولاً از انگلیس و بعدها آمریکا به آنها دیکته می‌شد، را اعلام می‌کردند و در مورد میزان مشارکت مردم نیز با آمارهای جعلی آنچه را که خودشان می‌خواستند اعلام می‌کردند و اصولاً مجالی هم برای ایراد و اعتراضی باقی نمی‌گذاشتند. قانون انتخابات وجود داشت اما آنها به همان قانون که خودشان نوشته بودند نیز پای‌بندی نشان نمی‌دادند.

بعد از پیروزی انقلاب اسلامی، مردم ایران به انتخابات روی خوش نشان دادند و با مشارکت چشمگیر قریب به اتفاق واجدین شرایط رأی به نظام جمهوری اسلامی، قانون اساسی، رئیس جمهور و نمایندگان مجلس رأی دادند. از ویژگی‌های مهم انقلاب اسلامی یکی این بود که برخلاف بسیاری از انقلاب‌ها که سران آن بدون مراجعه به آراء مردم اهداف خود را محقق می‌کنند در این انقلاب فقط یکماه و نیم بعد از پیروزی همه‌پرسی برگزار شد و در یکسال اول عمر آن، چهار بار مردم به پای صندوق‌های رأی رفتند. ویژگی دیگر اینکه هیچ انتخاباتی به بهانه جنگ یا شرایط بحرانی به تأخیر نیفتاد و همگی در موعد مقرر برگزار شدند. همین ویژگی‌ها موجب شدند مشارکت مردم در انتخابات ایران دوران جمهوری اسلامی تا چند دهه از نصاب بالائی برخوردار باشد و ما ایرانیان این حضور را به عنوان پشتوانه مردمی نظام جمهوری اسلامی به رخ جهانیان بکشیم و به آن افتخار کنیم.

متأسفانه در چند انتخابات اخیر، به دلیل عدم رعایت قانون، ردصلاحیت‌های سلیقه‌ای و برگزاری مهندسی شده انتخابات، میزان مشارکت مردمی در انتخابات، اعم از ریاست جمهوری، مجلس شورای اسلامی و مجلس خبرگان، بشدت تنزل کرده و به نزدیک 40 درصد رسیده است. این ریزش شدید مشارکت برای نظام جمهوری اسلامی که بزرگ‌ترین تکیه‌گاهش پشتوانه مردمی است بهیچوجه قابل قبول نیست. مسئولان برگزاری انتخابات کشورمان باید با پای‌بندی عملی به قانون، کنار گذاشتن اعمال سلیقه و پرهیز از مهندسی کردن انتخابات، مردم را به حضور حداکثری در پای صندوق‌های رأی تشویق کنند. مردم ما نباید حسرت ترکیه شدن ایران را بخورند، ایران انقلابی از طریق بازگشت به حال و هوای آزاد و پاک سال‌های اول بعد از پیروزی نقلاب اسلامی باید کاری کند که برای ترکیه و سایر کشورها الگو باشد. همین آقای اردوغان زمانی که شهردار اسلامبول بود در سفری به تهران، انقلاب و نظام جمهوری اسلامی ایران به رهبری امام خمینی را سرمشق خود معرفی کرده بود، حالا چه شده که ما باید از انتخابات ترکیه درس بگیریم؟