ارکستر اسکوچیچ با شش ستاره می‌نوازد؛/ آنالیز: محور دوگانه تراکتور برای صدرنشینی!

به گزارش "ورزش سه"، شب گذشته دیدار تیم های سپاهان و تراکتور در فولادشهر اصفهان، با پیروزی قرمز پوشان تبریزی خاتمه یافت.

اگرچه این دیدار به عنوان یک بازی رو در رو میان مدعیان احتمالی و کسب سه امتیاز حائز اهمیت است، اما بار روانی شکست در این دیدار برای سپاهان و مورایس می تواند در ادامه مشکل ساز شود.

ژوزه مورایس که علی رغم صدرنشینی در لیگ تا پیش از این دیدار، مورد انتقاد برخی از هواداران قرار می گرفت، حالا احتمالا با چالش های سخت تری مواجه خواهد شد؛ چرا که آن ها در بیش از شصت دقیقه ای که در برابر تراکتور ده نفره قرار گرفتند، نتواستند دروازه حریف را باز کنند و حالا سرمربی پرتغالی مورد غضب و خشم اغلب هواداران قرار گرفته است. به جهت پیروزی تیم میهمان، آنالیز این دیدار به تیم تراکتور اختصاص دارد؛ اگرچه به برخی از نکات تیم سپاهان نیز در متن اشاره خواهد شد. تراکتور مطابق انتظار با آرایش پایه 2-2-2-4 وارد میدان شد. شعاع حرکتی بازیکنان این دیدار به شرح زیر است.

در این ترکیب ایگور پوستونیسکی و ریکاردو آلوز به عنوان دو هافبک میانی تیم و Double Pivot (محور دوگانه) به شمار می روند.

نکته قابل توجه در خصوص این دو بازیکن این است که کاملا عملکردی مکمل هم دارند؛ ریکاردو آلوز به عنوان یک هافبک میانی پست 6 و پست 10 بازیساز بسته به شرایط، و ایگور پوستونیسکی به شکل هافبک پست 6 و پست 8 دیده می شوند؛ که می توان با ارفاق این دو را هافبک میانی، All-Round (چند جانبه) دانست. در تصویر فوق، برای مثال آلوز در حال بازیسازی برای محمد نادری در فلنک سمت چپ است. به همین منظور، در چنین وضعیتی آلوز در نیم فضای سمت چپ و ایگور در کانال میانی جای گیری می کنند. اسماعیلی فر کمی از خط طولی فاصله میگیرد و به داخل می زند تا وضعیت 3-2 و گاها 2-3 در ساختار Rest-Defense تیم ایجاد شود.

بدیهی است که هاشم نژاد یک خط بالاتر در فلنک راست جای گیری کرده و ترابی به جهت حرکات عمقی به داخل نفوذ کرده و در منطقه 14 (پشت محوطه جریمه حریف) حضور دارد.

در نهایت امر، ترکیب فوق (2-3-3-2) نشان از یک تیم منسجم و متعادل در حمله دارد؛ که در عین زهردار بودن، می تواند در برابر توپ های دوم و سوم از دست رفته احتمالی، تیم را از ضد حملات سپاهان مصون بدارد.

از دیگر نکات بارز تراکتور در فاز حمله، بازی طولی و با ضرب آهنگ بالاست.

این کار اگر به درستی انجام شود، قبل از پاس های اضافی و گاها هرز که عرضی هستند به یک باره ما را به دروازه حریف نزدیک تر می کند.

این کار نیازمند بازیکنانی با قابلیت پاس دهی بسیار خوب، جابه جایی های سریع و البته جای گیری های دقیق و با زمان بندی مناسب است.

برای مثال در تصویر زیر، به هنگام بازیسازی از عقب، ایگور در کنار دو مدافع میانی تیم قرار می گیرد و با یک پاس خوب برای ترابی، خط اول و دوم پرس سپاهان را با یک پاس خط شکن جا می گذارد.

یقینا یکی از مهم ترین دلایل مهم موفقیت پرشورها در این دیدار، نظم و عملکرد دفاعی متناسب با شرایط بازی است.

برای مثال، تراکتور تا قبل از اخراج ترابی، با فشردگی طولی و عرضی متعادل و به شکل Mid-Block و Mid-Pressing سعی در مختل کردن بازیسازی سپاهان دارد و تا حد زیادی نیز موفق عمل می کند. چرا که استراتژی مورد نظر در پرسینگ Man-Marking (یارگیری نفر به نفر) و در بلاک Zonal-Marking (بستن فضاهای موثر) می باشد. برای نمونه، تصویر زیر پرسینگ از میانه زمین را توسط قرمزپوشان تبریزی با آرایش 4-2-2-2 نشان می دهد.

علت این که استراتژی فوق موثر به نظر می رسد، ضعف سپاهان در استفاده از فضای بین خطوط حریف، به خصوص فاصله بین هافبک ها و مدافعین تراکتور است. ضمن اینکه فاصله طولی حمایتی بازیکنان سپاهان از یکدیگر دست کم در نیمه اول، بسیار زیاد بوده و همین امر سبب شد تا آن ها در حمله کم تعداد باشند.

اخراج مهدی ترابی می توانست همه چیز را به نفع میزبان دگرگون کند، اگرچه گل امیرحسین حسین زاده در دقایق پایانی نیمه اول امیدها را برا تراکتور زنده نگه داشت و آن ها با پیروزی به رختکن رفتند.

در ادامه تراکتور با کم کردن یک مهاجم و بردن حسین زاده در پست ترابی به عنوان وینگر چپ، توانست با همین روند تا پانزده دقیقه آخر دوام بیاورد؛ دروازه اش را بسته نگه دارد و حتی چشم به ضد حملات داشته باشد.

در پانزده دقیقه نهایی اسکوچیچ با یک رویکرد منطقی و ارائه یک فوتبال فشرده، به شکل Low-Block با آرایش 1-2-6 و 0-3-6 توانست حربه مورایس را که با دور زدن بلاک تراکتور از طریق کانال های کناری در صدد شکستن فشردگی حریف بود، خنثی کند.

علی رغم این که تا سرانجام فصل، راه دور و درازی باقی مانده و سایر تیم ها نیز همچنان شانس جبران دارند، اما به نظر می رسد اسکوچیچ انگیزه و البته توان به شخصیت رساندن تراکتور را در قامت یک مدعی می تواند داشته باشد.

قرمزپوشان تبریز، بر خلاف فصول گذشته که در ابتدا امتیازات زیادی را از دست می دادند؛ این بار با توپ پر و خط و نشان برای مدعیان همیشگی لیگ، نشان دادند می خواهند فصل جذابی را برای هوادارانشان رقم بزنند.

از حالا اما تنها یک عامل می تواند اسکوچیچ و تراکتور را در پایان تاریخ ساز کند؛ ثبات! امیرحسین شادمان