اعتیاد؛ سایه‌ای شوم بر دوران نوجوانی
زنگ خطر کاهش سن مصرف مواد مخدر در کشور ما سالهاست به صدا در آمده است، هشداری که غفلت از آن در آینده منجر به صدمات و ضررهای جبران ناپذیری خواهد شد.
به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از عصرهامون؛ اعتیاد به مواد مخدر در سنین نوجوانی و جوانی به خصوص در بین دانش آموزان مسئله ای اجتماعی و حائز اهمیت است، اعتیاد در این دوره خاص از زندگی نتایج ناخوشایندی از قبیل دوستان ناباب، ترک مدرسه و تحصیل، روابط نامشروع با دوستان، سرقت و فروپاشی خانواده و انواع معضلات اجتماعی دیگر را در پی خواهد داشت. طبق آمارهای سازمان ملل گردش مالی مواد مخدر در دنیا پس از نفت و سلاح در جایگاه سوم قرار دارد که حاکی از گردش کلان اقتصادی در این زمینه است و ایران به جهت همسایگی با کشور بی ثبات افغانستان یکی از کشورهایی است که در مسیر ترانزیت مواد مخدر دنیا قرار دارد. این حجم عظیم سرمایه به صورت قاچاق از مرزهای شرقی وارد کشور شده و پس از طی شبکه ای پیچیده توزیع علی رغم همه مقابله های نیروهای امنیتی به جهت گردش مالی زیاد به دست مصرف کنندگان داخلی میرسد که خود موجب دردسترس بودن مواد مخدر از جمله تریاک و گل که در صدر مواد مخدر مصرفی در ایران قرار دارند، می شود. مسئله اعتیاد یک آسیب اجتماعی است و تنوع مواد مخدر از جمله مواد صنعتی مسئله را دشوار تر کرده است باید با کنترل های اجتماعی دامنه ضررهای اعتیاد را در جامعه کاهش داد. راه حلی قطعی برای این عارضه اجتماعی نمی توان در نظر گرفت اما راه حل ها از کنترل های سلبی به خصوص مبارزه با ترانزیت مواد مخدر در مرز که بعضاً منجر به شهادت نیروهای امنیتی و کشته شدن اشرار می شود آغاز تا کنترلهای اجتماعی را میتوان در نظر گرفت. طبق پژوهش های صورت گرفته توسط آموزش و پرورش مصرف مواد مخدر از جمله "گل" در میان دانش‌آموزان افزایش پیدا کرده و طی چند سال اخیر سن مصرف مواد مخدر کاهش یافته و به افراد 19 تا 25 سال هم رسیده است. برپایه گزارش منابع رسمی شمار معتادان در ایران 2 میلیون و 200 هزار تا سه میلیون نفر رسیده است، نگرانی بیشتر افزایش مصرف مواد مخدر توسط زنان در ایران که به تبع آن هر ساله هفت هزار و 500 نوزاد معتاد در ایران متولد می‌شود. در دراز مدت باید سیاست گذاران اجتماعی برنامه ای تحت عنوان برنامه های آموزشی ویژه دانش آموزان با جهت گیری بر روی گروه های آسیب پذیر مانند دانش آموزانی با والدین معتاد طراحی کنند. پرداختن به پدیده اعتیاد در میان دانش آموزان که حساس ترین دوران زندگی خود را سپری می کنند به مدیریت قوی و پای کار آمدن جدی تر دستگاه های متولی به ویژه وزارت آموزش و پرورش نیاز دارد. این دانش آموزان مستعد ترین افراد برای گرایش به مواد مخدر هستند لذا برنامه هایی نظیر مهارت های زندگی و جلسات و برنامه های مشاوره با هدف انتقال اطلاعات لازم در خصوص عوارض سوءمصرف مواد جز برنامه‌های مدارس باید باشد. در سطح جامعه نهادهای فرهنگی باید به افزایش سطح ارتقاء عوامل جسمانی مؤثر از جمله خواب، تغذیه، ورزش توجه داشته باشند از دیگرعوامل اجتماعی موثر می توان به ارتقاء عوامل روانی عزت نفس، روحیه تسلط در سلامت و مبارزه با مشکلات نام برد که باید در دانشگاه، رسانه های تصویری و اجتماعی و در فرایند اجتماعی شدن نهادینه شود. جستجو ریشه ای معضل اعتیاد و جایگزین کردن روش های مناسب برای سرگرمی و تفریح دانش آموان از یک سو و آگاه کردن خانواده ها در زمینه مسایل تربیتی فرزندان و فراهم کردن محیط امن در خانواده می تواند به کاهش ناهنجاری های اجتماعی از جمله اعتیاد در بین نوجوانان و جوانان کمک کند.
به قلم حسن میرشکار
انتهای پیام /