اندونزی هم از روسیه پیشی گرفت؛ رونمایی از قدرت نوظهور اقتصادی!
اقتصادنیوز: اقتصاد روسیه به واسطه تحریم ها و پس لرزه های جنگ اوکراین درهم شکسته و همین گزاره موجب شده تا فرصت برای بازیگرانی چون اندونزی هموار شود تا جا پای مسکو گذاشته و بتوانند به سان قدرت های نوظهور اقتصادی خودنمایی کنند.
به گزارش اقتصادنیوز، سال 1890، شاهزاده روسی نیکلاس الکساندرویچ، که بعد از آن در قامت تزار نیکلاس دوم مانور داد، سفری به سراسر آسیا داشت. فوریه کشتی های تفریحی اش در خلیج باتاویا (خلیج جاکارتای امروزی) در جزیره جاوه لنگر انداختند. او چندین هفته را به گشت و گذار در جزیره و پیاده روی گذراند. شاهزاده نمی‌توانست تصور کند که بیش از یک قرن بعد، جزیره - و همسایگانش - بتوانند روسیه را به عنوان یکی از اقتصادهای بزرگ جهان دور بزند.
چرایی سقوط اقتصاد روسیه
آنگونه که تحلیلگران می گویند، براساس داده ها و تخمین های صندوق بین المللی پول و همچنین فرایند جنگ در اوکراین انتظار می رود سال 2026، اندونزی از روسیه پیشی گرفته و عنوان ششمین اقتصاد بزرگ جهان شناخته شود. چنین روایتی ماحصل تحریم های اعمالی علیه روسیه نیست. تحریم های مالی و عدم دسترسی به فن آوری پیشرفته از طریق کنترل صادرات، اثرات منفی بلندمدت و قابل توجهی بر اقتصاد روسیه گذاشته. اما لغزش روسیه و صعود اندونزی تا حد زیادی توسط یک گزاره هدایت می شوند: مردم. روسیه از فرار مغزها رنج می برد در حالی که نیروی کار اندونزی در حال رشد است. به ویژه، طبقه حرفه ای تحصیل کرده این کشور نقش برجسته ای ایفا می کنند. در همین راستا گفته می شود که مرکز تعامل اقتصادی جهان در حال تغییر است.
در روسیه، شهروندان شاغل زیر 35 سال کمتر از 30 درصد از نیروی کار را تشکیل می دهند؛ نرخی پایین در قیاس با بیست سال گذشته، زمانی که روسیه جمع آوری داده ها را آغاز کرد. آنگونه که شورای آتلانتیک نوشته، این آماری است که باید همه سیاستگذاران روسیه را بترساند. از آغاز حمله روسیه به اوکراین تا بهار 2023، 86 درصد از مهاجران را روس زیر 45 سال سن و 80 درصد از فارغ تحصیلان تشکیل می دهند. طبیعتا در سال‌های آینده، نیروی کار روسیه کاهش خواهد یافت، چرا که مهاجران بالقوه به این کشور امید اندکی دارند و استانداردهای زندگی شان در قیاس با دیگر جمهوری‌های شوروی سابق، در یک سطح شاید پاین تر قرار بگیرد. بر اساس پیش‌بینی‌هایبلومبرگs، این آمار درکنار کاهش نرخ زاد و ولد بدین معنا است که تا سال 2040 کاهش نیروی کار می‌تواند رشد تولید ناخالص داخلی روسیه را تا 0.5 درصد کاهش دهد.
کرملین در انزوایی خودخواسته
براساس آمارها نیروی کار اندونزی در حال رشد است، صادرات کالاهای این کشور رونق یافته و سرمایه جدید در راه است. بی دلیل نبود که شی جین پینگ برای پیوستن اندونزی بهبریکس خیزی جدی برداشت. رهبر چین به خوبی می داند که آینده به کدام سو می رود: به سمت جنوب چین است، نه شمال آن. در حالی که سن نیروی کار روسیه و سطح تحصیلاتشان کاهش می‌یابد، اندونزی در مسیر پیشرفت قرار دارد، زیرا کارگران جدید با پیشینه‌های آموزشی قوی و مهارت‌های جدی وارد نیروی کار می‌شوند، البته با سرعت کمتری نسبت به دو دهه قبل از کووید. نیروی کار رو به رشد و شکوفاتر همچنین بازاری قدرتمند برای افزایش مصرف خصوصی اندونزی فراهم کرده است. این گزاره برای چین با اهمیت است زیرا این بازیگر به دنبال بازارهای مصرف جدید جهت جذب صادرات خود است.
اگرچه روسیه ممکن است در حال حاضر بازار صادراتی مهمی برای تولیدکنندگان چینی باشد، زیرا برای پر کردن شکاف‌های حاصل از خروج شرکت‌های غربی تصمیم های شتاب زده گرفته و به همین دلیل چشم‌انداز رشد بلندمدتش در بهترین حالت راکد و به احتمال زیاد منفی است. برعکس این موضوع در مورد اندونزی صادق است، کشوری که هنوز هم در مسیر رسیدن به هدف خود برای تبدیل شدن به یک کشور پردرآمد تا سال 2045 در حرکت است. اندونزی آینده اقتصادی روشنی دارد و امتناع این کشور از پیوستن به بریکس نشان از اعتماد رو به رشد این بازیگر دارد. داده‌ها نشان می‌دهند که روسیه به دنبال حامیانی چون چین برای حمایت از اقتصادش است، در حالی که قدرت‌های در حال رشدی مانند اندونزی دوستان بیشتری خواهند داشت که مشتاق تجارت در سراسر این جزایر هستند.
همچنین بخوانید
