بایدن گروگان اسرائیل شد؛ نقشه‌های آمریکا عقیم ماند / دلیل شکست تقلای واشنگتن برای توقف جنگ
اقتصادنیوز: با تداوم جنگ در سرزمین های اشغالی، سوالی که ذهن بسیاری از ناظران را درگیر کرده، انفعال بایدن است. از همین رو گروهی از ناظران به بررسی چرایی سکوت رئیس جمهوری آمریکا در برابر تل آویو پرداخته اند.
به گزارش اقتصادنیوز، جو بایدن، رئیس‌جمهور آمریکا که خود را به اهداف جنگی اسرائیل علیه حماس وابسته کرده، اکنون گروگان نخست‌وزیری است که به وضوح بقای سیاسی خود را بالاتر از روابط آمریکا و اسرائیل و شاید حتی برتر از منافع این بازیگر قرار داده است. بنیامین نتانیاهو اخیرا در واکنش به رای ممتنع ایالات متحده به قطعنامه آتش بس در شورای امنیت سازمان ملل ضمن این که واکنش تندی نشان داد، سفر هیئت بلندپایه اسرائیلی به واشنگتن را نیز لغو کرد. در همین راستا گروهی از ناظران بر این باورند که صبر بایدن باید به پایان برسد. با گذشت نزدیک به شش ماه از جنگی که ظاهراً پایانی ندارد، رئیس‌جمهور از اسرائیل حمایت می کند و اینگونه از ریچارد نیکسون نیز گامی جلوتر برداشته؛ همانی که در طول جنگ اعراب و اسرائیل در سال 1973 تمام قد کنار اسرائیل قرار داشت. با در این میان گروهی باور دارند که بایدن برای انفعالش دلایلی دارد.
ریشه یابی وابستگی بایدن به اسرائیل
به نوشته فارین پالسی، تحت فشار قرار دادن اسرائیل در ذات بایدن نیست. شاید مبنا این باشد که روسای جمهور نباید بر اساس پیش داوری ها یا احساسات عاطفی سیاست گذاری کنند. روسای جمهوری آمریکا، حساسیت ها و دیدگاه های خود را که در طول یک عمر حک شده به دفتر می آورند. بایدن عاشق دوستش نتانیاهو نیست. اما او عاشق ایده، مردم و امنیت اسرائیل است. بایدن به تنهایی در میان روسای جمهور ایالات متحده، خود را بخشی از داستان اسرائیل می‌داند، با تعهدی که با دهه‌ها تعامل با رهبران اسرائیل و غوطه‌ور شدن در مجلس سنا تقویت شده، جایی که خوب بودن با اسرائیل به عنوان سیاست خوب تلقی می‌شد. پس یکی از عموال حمایت بایدن از اسرائیل ریشه در پیوند عاطفی میان طرفین دارد. پس بی دلیل نیست که بایدن به دنبال راه‌هایی برای مدیریت تنش‌ها و حل و فصل مشکلات، به‌ویژه در مورد امنیت اسرائیل باشد.
در همین راستا بایدن تمایلی برای محدود کردن یا شرطی کردن کمک نظامی به اسرائیل ندارد، چه رسد به توقف کمک ها. مخاطرات مناقشه فعلی برای ایالات متحده هر چه باشد، برای اسرائیل به طور تصاعدی افزایش می یابد. این بدان معناست که هر چقدر هم که اعمال فشار سخت باشد، اسرائیلی‌ها آماده هستند تا کسانی را که فشار می‌آورند را پس بزنند. ایالات متحده حتی در زمان بحران نیز توانست از طریق اعمال اهرم فشار علیه اسرائیل نتیجه مطلوبی به دست بیاورد. دوایت دی. آیزنهاور، رئیس‌جمهور سابق ایالات متحده، اسرائیل را پس از جنگ اعراب و اسرائیل در سال 1956 تهدید کرد که اگر نیروهای خود را از سینا خارج نکند، هدف تحریم قرار خواهد داد. نیکسون و هنری کیسینجر اسرائیل را از نابودی ستون سوم ارتش مصر برای جلوگیری از نابودی فرصت های دیپلماتیک باز داشتند. اما هیچ گاه ایالات و اسرائیل در شرایط مشابهی قرار نگرفته اند. امروز بر خلاف سال 1973، ایالات متحده میانجی درگیری بین دو بازیگر نیست که علاقه مند به انعقاد قرارداد صلح هستند.
چرا پلن های آمریکا اجرا نمی شود؟
اسرائیل با گروهی روبروست که تجسم یک ایده است و آن ایده پایان اسرائیل و جایگزینی آن با یک کشور فلسطینی است. حمله 7 اکتبر، ضربه ای جدی به امنیت اسرائیل وارد کرد و همه تعادل ها را بر هم زد. هر کدام از روسای جمهوری ایالات متحده باید برای اعمال فشار بر نخبگان عمومی و سیاسی که به نظر می‌رسد مصمم به حمایت از جنگ علیه حماس هستند باید با احتیاط وارد عمل شوند. اگر بایدن فقط با نتانیاهو مخالفت می کرد، ممکن بود تصور فشار بر یک رهبر نامحبوب که اعتماد اکثریت اسرائیلی ها را از دست داده، آسان تر باشد. امروز نتانیاهو اعتمادها را از دست داده و به همین دلیل اگر انتخابات برگزار شود، اکثر نظرسنجی ها نشان می دهد که او قادر به تشکیل کابینه نخواهد بود. اما این بدان معنا نیست که اسرائیلی‌ها با سیاست‌های سخت‌گیرانه نخست‌وزیر در تعقیب جنگ علیه حماس در غزه مخالف هستند، یا اینکه تشکیلات سیاسی آماده است تا خود را از این سیاست‌ها جدا کند. بنی گانتز، محتمل‌ترین جانشین نتانیاهو، همچنان در کابینه جنگ حضور دارد و طرفدار عملیات اسرائیل در رفح است.
اسرائیلی ها نیز مشتاق پذیرش دیدگاه های دولت بایدن در مورد اهمیت راه حل دو کشوری نیستند. حداقل در حال حاضر، ائتلاف جناح راست نتانیاهو دست نخورده باقی مانده است. بایدن در اسرائیل بسیار محبوب است. اما جنگ لفظی بایدن و نتانیاهو نمی‌تواند اسرائیلی‌ها را متقاعد کند که نخست‌وزیر برای این سمت مناسب نیست. مخالفان نتانیاهو مثل همیشه از هم پاشیده، بالاخص با حضور سیاستمدارانی مانند گیدئون سار و آویگدور لیبرمن که بر اساس منافع خود حرکت می کنند و سعی دارند تا حمایت ها از خود را قبل از برگزاری انتخابات به حداکثر برسانند. در پایان، به غیر از پیوند عاطفی بایدن با اسرائیل، بزرگترین محدودیت جهت اعمال فشار قابل توجه بر اسرائیل یا متوقف کردن سیاست این بازیگر، اجرای سیاستی است که در تضاد با منافع ایالات متحده قرار دارد.
جنبه های پنهان یک اتحاد
حال سوال این است، بایدن با لحاظ گردن گزاره های بالا می تواند این جنگ را متوقف کند؟ یکی از پاسخ ها این است که اگر جنگ طولانی شود و در تضاد با منافع ایلات متحده جریان یابد، بایدن زمینه را برای تغییر کابینه و نخست وزیر هموار خواهد کرد، گزاره ای که تحقق آن دور از ذهن است. بایدن به اسرائیل برای معامله گروگان نیاز دارد - تنها گزینه ای که امیدی است برای برقراری آتش بس موقت و کاهش تنش. علاوه بر این، بایدن به اسرائیل برای تسهیل کمک های بشردوستانه به غزه نیز نیازمند است. به ادعای ناظران، اسرائیل امنیت کریدور دریایی ساخته شده توسط ایالات متحده برای انتقال کالاهای حمایتی را فراهم کرده است. رئیس جمهوری آمریکا همچنین برای پایان تنش در رفح و نگاه داشتن فلسطینی ها در سرزمین های اشغالی نیز به همکاری اسرائیل نیازمند است.
سوال دیگر این است که آیا فشار بر اسرائیل هر یک از این اهداف را پیش می برد یا به تاخیر می اندازد؟ بایدن از زمان آغاز جنگ حداقل چهار بار اسرائیل را هدف اهرم های فشار خود قرار داد، او کمک‌های نظامی را محدود کرد،، به قطعنامه‌های شورای امنیت سازمان ملل در انتقاد از اسرائیل رای ممتنع داد، بر توقف درگیری‌ها و مذاکره ای که شامل آزادی گروگان ها باشد تاکید کرد و گاها در راستای حمایت از اسرائیل از سیاست منفعلانه پیروی نمود. در ظاهر، مشخص نیست که کدام یک از این اهرم ها می تواند نتیجه بخش باشد. ممکن است تصور شود که افزایش تصاعدی مرگ و رنج فلسطینیان و فاجعه انسانی، از جمله احتمال گرسنگی و حتی قحطی، رئیس جمهور را ناچار کند تا با قاطعیت بیشتری عمل نماید. اما با نزدیک شدن به انتخابات، معادلات ممکن است تغییر کنند. فعلا دولت بایدن به دنبال آن نیست تا ارائه کمک به اسرائیل را منوط به رعایت قوانین بشردوستانه کند.
همچنین بخوانید ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید
