باید خود را قربانی می‌کردیم
بعد از چند ماه تمرین و مدت‌ها پیگیری موفق شدند در سالن "انتظامی" خانه هنرمندان ایران نوبت اجرا بگیرند؛ اولین شب اجرا که بر صحنه رفتند، اعلام شد سالن‌های تئاتر از فردا تعطیل است و حکایت این گروه جوان شد؛ حکایت آنکه دیر به دست آمد و زود هم از دست رفت.
این روزها تالار انتظامی خانه هنرمندان ایران میزبان گروه جوانی است که نمایش «بازگشت افتخارآمیز مردان جنگی» را روی صحنه می‌برند.
آنان به تازگی اجرای خود را از سر گرفته‌اند ولی مدام دچار این دلهره و تشویش هستند که بار دیگر محدودیت‌ها اعمال و سالن‌های تئاتر تعطیل شوند.
حسین شهبازی کارگردان این نمایش در گفت و گو با ایسنا از انگیزه های خود برای اجرای نمایش در دوران کرونا سخن گفت و از هنرمندان با سابقه تئاتر گلایه کرد که در این شرایط، تئاتر و گروه‌های جوان را تنها گذاشته‌اند.
او در آغاز گفت: تمرین این نمایش را از اردیبهشت سال گذشته آغاز کردیم. بعد از کلی پیگیری موفق شدیم برای اسفند سال گذشته در تالار انتظامی خانه هنرمندان ایران نوبت اجرا بگیریم ولی درست یک شب بعد از اولین اجرای‌مان، سالن‌های تئاتر به دلیل همه‌گیری کرونا تعطیل شد و تا چند ماه این سکوت ادامه داشت.
شهبازی ادامه داد: راستش این ترس را داشتیم که نوبت اجرای‌مان را از دست بدهیم چون این سالن متقاضیان زیادی دارد. ضمن اینکه با گذشت زمان، تازگی و جذابیت کار برای خودمان از دست می‌رفت.
او اضافه کرد: به هر حال باید پذیرفت گروه‌هایی که بدون بازیگران چهره کار می‌کنند، عموما چشم‌انداز مالی ندارند. ما برای دلخوشی خودمان و کسب تجربه کار می‌کنیم و دوست داشتیم زودتر این کار به نتیجه برسد و دنبال کارهای دیگرمان برویم.
این کارگردان جوان با بیان اینکه معلوم نیست کرونا چه زمان تمام شود، افزود: ممکن است کرونا فعلا با ما بماند. سالن انتظامی هم باید مانند دیگر سالن‌ها باز می‌شد و ما هم فکر کردیم چاره‌ای نیست و باید خود را قربانی کنیم و این سالن هم باید خود را محک بزند.
او درباره وضعیت تماشاگران در این سالن توضیح داد: در شرایط فعلی، بیشتر سالن‌ها خالی هستند و جالب است پیشکسوتانی که در شرایط غیر کرونایی، از عشق به تئاتر دم می‌زدند، هیچ یک حاضر نشدند روی صحنه بروند در صورتی که اگر آنان پا پیش می‌گذاشتند، شاید تماشاگران بیشتری به سالن‌های تئاتر می‌آمدند ولی رویه این دوستان باسابقه نشان داد آنان بیشتر به فکر پول تئاتر هستند تا خود این هنر.
او ادامه داد: حتی اگر حاضر نیستند خودشان روی صحنه بروند، می‌توانستند دست‌کم با ضبط دو تا ویدیو، تماشاگران را به تئاتر دیدن تشویق کنند. تئاتر که از رستوران و وسیله عمومی خطرناک‌تر نیست ولی خب آنان تئاتر را کنار گذاشته‌اند چون از نظر اقتصادی، نمی‌صرفد!
شهبازی ابراز تاسف کرد: تئاتر دارد نفس‌های آخر را می‌کشد و هر لحظه فکر می‌کنیم این نفس‌ها تمام می‌شود. از ماه مهر که دوباره کرونا اوج گرفت، مخاطب هم ریزش پیدا کرده است.
او در پاسخ به این پرسش که به عنوان یک کارگردان جوان تئاتر چه چشم‌اندازی، مقابل خود می‌بینید؟ گفت: راستش الان هیچ! اگر با همین وضعیت پیش برویم، هیچ چشم‌اندازی برای آینده‌مان نداریم.
شهبازی یادآوری کرد: پیش از کرونا که تعداد سالن‌های خصوصی افزایش پیدا کرد و بازیگران مطرح روی صحنه می‌رفتند، هرچند جنبه هنری تئاتر کمرنگ شد ولی کسانی مانند ما می‌توانستیم در این سالن‌ها نوبت اجرا بگیریم و دست کم تجربه حضور روی صحنه را به دست آوریم ولی الان هیچ افق روشنی پیش‌روی‌مان نیست.
او با ابراز تاسف از کم‌توجهی به هنر ادامه داد: دل آدم از این وضعیت می‌گیرد. گویی مقوله هنر، کودک سر راهی است که رها شده است.
حسین شهبازی در پایان گفت: قرار است 20 اجرا داشته باشیم ولی الان همه اعضای گروه دچار اضطراب شده‌اند چون احتمال محدودیت‌های بیشتر وجود دارد و مدام در این برزخ هستیم که آیا اجرای‌مان دوباره تعطیل می شود یا نه. ای کاش اگر قرار به تعطیلی است، زودتر اعلام کنند تا از این دلهره و سرگردانی نجات پیدا کنیم.
گروه اجرایی این نمایش به شرح زیر هستند: نویسنده: شهرام احمد زاده، تهیه کننده: امیر دژاکام، کارگردان: حسین شهبازی، بازیگران: ابوالفضل جمشیدی، حامد پورمحمد، عارف عباسی، بهرام کاظمی، احسان امیدی، بهار پوزش پور، ناصر عزتی، سمانه شعاعی، سید علی افضلی، غزل جمشید آبادی، طاهر رجبی، سید جواد آیت، میثاق یوسفی، باصدای: سحر سلیمان زاده، نجمه صفایی، طراح گریم: احمد نگهبان، طراح نور: امین مافی، طراح پوستر و بروشور: امیر رجبی، فیلمبردار: امین مافی، مهندسی صدا و تیتراژ: حسین صمیمی، ساخت تیزر: امیر صالحی، طراح لباس: حسین شهبازی، عکاس: مریم اصلانی، آیدا دژاکام، ساغر خواجه امیری، روابط عمومی: امین کردبچه. ثریا تیموری، مجری طرح: موسسه اندیشه ماهان.
این نمایش هر شب ساعت 19:30 در سالن استاد انتظامی خانه هنرمندان ایران به صحنه می‌رود.
انتهای پیام
