بررسی شاخص‌های اقتصادی آغاز و پایان دولت روحانی / روحانی چه اقتصادی را تحویل رئیسی داد؟ + جدول
دولت رئیسی در حالی شروع به کار کرده که با انبوهی از مشکلات اقتصادی به جای مانده از دولت روحانی مواجه است و تمام شاخص‌های مهم اقتصادی در بدترین وضعیت خود در دوران پس از انقلاب قرار دارند.
سرویس اقتصاد مشرق -در این گزارش شاخص‌های اصلی اقتصادی که دولت روحانی در هشت سال عملکرد خود به جای گذاشته بررسی شده است.
دولت جدید در شرایطی شروع به کار می‌کند که نتیجه کار دولت دوازدهم نزولی شدن تراز حساب جاری کشور به رقم منفی 709 میلیون دلار در سال 1399 بوده است. این در حالی است که دولت یازدهم کشور را با تراز حساب جاری مثبت 26.2 میلیارد دلار تحویل گرفته بود.
دولت رئیسی همچنین در حالی کشور را تحویل می‌گیرد که تراز بازرگانی کشور در سال 1399 نسبت به سال 1391 بالغ بر 90 درصد کاهش یافته و از 30.9 میلیارد دلار به فقط 3.2 میلیارد دلار رسیده است.
دولت رئیسی در حالی اقتصاد را از دولت روحانی تحویل می‌گیرد که صادرات کالای کشور در سال 1399 نسبت به سال 1391 نصف شده و از 98 میلیارد دلار به 49.8 میلیارد دلار رسیده است.
دولت جدید در حالی شروع به کار می‌کند که کشور با 9.1 میلیارد دلار بدهی خارجی (آخرین آمار مربوط به پایان سال 1399) مواجه است. در دولت‌های نهم و دهم بدهی خارجی کشور 15.4 میلیارد دلار معادل 66 درصد کم شد اما در دولت روحانی 1.5 میلیارد دلار معادل 19 درصد بیشتر شد.
دولت جدید در حالی شروع به کار می‌کند که دولت قبل در 8 سال فعالیت خود بیش از 5 برابر دولت احمدی‌نژاد، بر پایه پولی اضافه کرد. در دوران دولت احمدی‌نژاد میزان پایه پولی 80 هزار میلیارد تومان افزایش یافت که بیش از نصف آن صرف ساخت مسکن مهر شد. اما در دولت روحانی نزدیک به 418 هزار میلیارد تومان بر حجم پایه پولی اضافه شد که البته یک ریال آن هم صرف ساخت مسکن نشد و همه آن صرف هزینه‌های جاری دولت و پرداخت به بانک‌ها و سپرده‌گذاران میلیاردی شد و تبعات تورمی گسترده به جای آورد.
دولت روحانی فقط در 4 ماه اول سال جاری که ماه‌های پایانی عملکردش بود، بیش از 58 هزار میلیارد تومان پول چاپ کرد و با بی‌انضباطی تمام، کسری بودجه را در این مدت رفع کرد و تبعات وحشتناک تورمی آن را برای دولت رئیسی به جای گذاشت.
همچنین در هشت سال دولت روحانی حجم نقدینگی 8 برابر شد و از 479 هزار میلیارد تومان در پایان دولت دهم به 3820 هزار میلیارد تومان در پایان دولت دوازدهم رسید. اقتصاددانان می‌دانند که این رشد وحشتناک نقدینگی چه تبعات تورمی ایجاد کرده که دامن ملت و دولت رئیسی را گرفته است.
دولت رئیسی در حالی تشکیل می‌شود که رشد تشکیل سرمایه ثابت در پایان دولت روحانی نسبت به اول آن دولت منفی 28 درصد شد.
افزایش ظرفیت تولید برق کشور در 8 سال دولت روحانی فقط 23 درصد بود در حالی که در دولت‌های نهم و دهم 85 درصد بود و این کم‌کاری دولت روحانی در تولید برق موجب این خاموشی‌ها شده که تا دو سال دیگر هم ادامه خواهد داشت زیرا تا دولت جدید از همین الان شروع به احداث نیروگاه‌های جدید کند، تا بهره‌برداری آنها 2 سال زمان می‌برد.
نرخ ارز از متوسط 3270 تومان در تیرماه 1392 به حدود 25000 تومان در ماه پایانی دولت روحانی افزایش یافت که بیشترین رشد قیمت ارز در بین تمام دولت‌های قبل از انقلاب بود.
روحانی تورم بخش تولید را 2 برابر کرد. بر اساس گزارش مرکز آمار، تورم نقطه به نقطه تولیدکنندگان صنعتی در بهار 1400 به 94.7 درصد رسید که بالاترین میزان تورم بخش تولید در دو دهه اخیر است. تورم نقطه به نقطه تولیدکنندگان صنعتی نسبت به پایان دولت دهم (43 درصد در بهار 1392) بیش از 2 برابر شده است. تبعات سنگین این فاجعه را در ماه‌های آینده در تورم بخش مصرفی شاهد خواهیم بود.
دولت رئیسی در حال تشکیل می‌شود که بدهی بخش دولتی به سیستم بانکی در سال 1399 نسبت به سال 1391 بیش از 516 درصد افزایش یافته و از 91 هزار میلیارد تومان به 560 هزار میلیارد تومان رسیده است.
بدهی دولت به بانک مرکزی هم از 13 هزار میلیارد تومان در پایان سال 1391 به 115 هزار میلیارد تومان در پایان سال 1399 رسید که نشانگر رشد 775 درصدی است.
بدهی دولت به بانک‌ها هم در این مدت 600 درصد افزایش یافت و از 56.7 (پنجاه و شش و هفت دهم) هزار میلیارد تومان در سال 1391 به 39.7 (سی و نه و هفت دهم) هزار میلیارد تومان در سال 1399 رسید.
ضریب جینی به عنوان شاخص شکاف طبقاتی از 365 هزارم در سال 1391 به 400 هزارم در سال 1399 رسید یعنی افزایش 9.5 درصدی شکاف طبقاتی در دولت روحانی رخ داده است که بالاترین میزان در دهه‌های اخیر است.
نرخ تورم مناطق شهری از 33.9 درصد در تیرماه 1392 به 43.7 درصد در تیرماه 1399 افزایش یافته است.
نرخ تورم مناطق روستایی هم از 39.4 درصد در تیرماه 1392 به 47.3 درصد در تیرماه 1399 افزایش یافته است.
متوسط هزینه کل ناخالص سالانه خانوارها در مناطق شهری کشور از 16.4 میلیون تومان در سال 1391 به 63.4 میلیون تومان در سال 1399 رسید که افزایش 286 درصدی یافته است.
دولت رئیسی در حالی شکل می‌گیرد که متوسط رشد اقتصادی 8 ساله دولت روحانی فقط 1.2 درصد بود که کمترین رقم بین دولت‌ها است. متوسط رشد اقتصادی بدون نفت هم در 8 سال گذشته فقط 1.3 درصد بود که نسبت به سایر دولت‌های قبل فاجعه است.
متوسط رشد درآمد ملی کشور در 8 سال دولت روحانی منفی 1.8 درصد شده در حالی که در دولت‌های نهم و دهم مثبت 2.8 درصد بود.
متوسط رشد بخش صنعت در 8 سال دولت روحانی فقط 1.6 درصد بود در حالی که در دولت‌های نهم و دهم 5.5 درصد بود. متوسط رشد بخش ساختمان در دولت روحانی منفی 4.6 درصد شد در حالی که در دولت‌های نهم و دهم مثبت 4.6 درصد بود. نتیجه رشد منفی بخش ساختمان، عدم تولید کافی مسکن و گرانی سرسام‌آور آن بوده است.
قیمت مسکن در تهران در تیرماه 1392 کمتر از 3.7 میلیون تومان بود در حالی که در تیرماه 1400 به بالای 30 میلیون تومان رسید یعنی 722 درصد گران شد.
همچنین خالص اشتغال 8 ساله دولت روحانی 1.5 میلیون شغل بود در حالی دولت احمدی‌نژاد 1.7 میلیون شغل بود.
