بریکس، یکصدایی برای مستقل بودن و چندجانبه گرایی
در این سرمقاله آمده است: در عصر اتحادها، بریکس در کانون توجه در منطقه جنوب جهان قرار دارد، زیرا اعضای آن در تلاش برای صدای مستقل خود هستند. اجلاس سران بریکس در ژوهانسبورگ قرار است سنگ بنای یک مجمع چندجانبه گرایی قوی را بگذارد که طرفدار اقتصاد و توسعه است و کاری به رقابتهای سیاسی ندارد. BRICS که یک سوم تولید ناخالص داخلی جهان و تقریباً نیمی از ساکنان کره زمین را تشکیل میدهد، با بررسی درخواست 25 کشور جهت عضویت جدید که مشتاق پیوستن به این گروه هستند، اعضای خود را افزایش خواهد داد. تربیون نوشت: بریکس یک تغییر قدرت خواهد بود و بر رفتار رایج غرب تأثیر خواهد گذاشت. بریکس برنامههای بزرگی از جمله تاسیس یک ارز مشترک دارد. این در شرایطی است که دلار آمریکا در بازارهای تجاری با رقابت قوی یوان چین، روبل روسیه و روپیه هند مواجه شده است. همراه با این، پرتابه رشد این اقتصادهای نوظهور در کنار برزیل و آفریقای جنوبی است. شاید به همین دلیل است که بسیاری از کشورها میخواهند به این بلوک ملحق شوند. به نوشته این روزنامه پاکستانی؛ بریکس که در سال 2009 راه اندازی شد، نیاز به بحث و گفتگو از نظر منادی صلح برای توسعه دارد. مهمترین کار روی میز آنان باید میانجیگری برای یک توافق جهت توقف خصومتها در اوکراین، ارائه نقشه راهی برای ایجاد سبد سرمایه گذاری در کشورهای در حال توسعه و اجتناب از دوگانگی در رسیدگی به اختلافات جهانی باشد. طرح ایجاد گروه بریکس با نزدیکی چهار قدرت اقتصادی در حال ظهور جهان شامل برزیل، روسیه، چین و هند در دوران اوج یکجانبهگرایی آمریکا در اواسط دهه 1990 میلادی شکل گرفت. سابقه شکلگیری این گروه به سال 2001 باز میگردد و نهایتاً «گروه بریک» در 16 ژوئن 2009 بهطور رسمی تأسیس شد و با اضافه شدن آفریقای جنوبی در 21 سپتامبر 2010 نام آن پس از پیوستن این کشور از «بریک» به «بریکس» تغییر یافت. مهمترین شاخصه در این گروه کارکردهای اقتصادی، مالی و پولی و همچنین گستره فرامنطقهای و جهانی بودن اعضا و اثرگذاری آن بوده که به گروه «قدرتهای اقتصادی نوظهور» معروف است. آیتالله سید ابراهیم رئیسی، رئیسجمهوری اسلامی ایران شامگاه چهارشنبه - یکم شهریور - در صدر هیأتی سیاسی در نخستین سفر رسمی و بهمنظور حضور در نشست سران کشورهای عضو «بریکس»، به دعوت «سیریل رامافوزا» رئیسجمهور آفریقای جنوبی عازم ژوهانسبورگ شد. اکنون علاوه بر پنج عضو اصلی، 23 کشور به شکل رسمی و 6 کشور بهصورت غیررسمی و اعلامی خواهان عضویت در این گروه هستند که جمهوری اسلامی ایران، الجزایر، آرژانتین، مصر، اندونزی، عربستان سعودی، ترکیه، امارات متحده عربی و بسیاری از کشورهای در آستانه پیوستن به این گروه اقتصادی تأثیرگذار در این روزهای اقتصاد جهانی هستند.