تمرین و مانور سگهای زنده‌یاب هلال احمر + فیلم
سگهای زنده‌یاب برخلاف تصور عمومی، رفتار خشن ندارند و کاملاً تربیت‌شده، آرام و هماهنگ با محیط انسانی هستند. ویژگی برجسته آن‌ها، حساسیت بالا نسبت به بوی بدن انسان است؛ خصوصیتی که آن‌ها را به یکی از مهم‌ترین ابزار کشف افراد زنده زیر آوار کرده است.
به گزارش خبرنگار اجتماعی خبرگزاری تسنیم، در مأموریت‌های سگهای زنده یاب، با سه مرحله‌ی آموزشی روبه‌رو هستیم: نخست، آموزش فرامین عمومی؛ سپس اجتماعی‌سازی و آماده‌سازی سگ برای حضور در محیط‌های پرتنش؛ و نهایتاً مرحله‌ی اصلی یعنی عملیات جست‌وجو و نجات زیر آوار.
در محل حادثه‌ای که در تصویر مشاهده می‌کنید، تیم‌های امداد و نجات اولیه وارد شده و اقدامات مقدماتی، از جمله تثبیت صحنه و بررسی‌های اولیه را انجام داده‌اند. بخشی از آوار جابه‌جا شده، اما هنوز مشخص نیست که آیا افرادی زنده زیر آوار باقی مانده‌اند یا نه. بر اساس گزارش اولیه تیم پیشرو که با خودروی واکنش سریع به محل اعزام شده، احتمال حضور یک تا چند فرد زنده زیر آوار وجود دارد.
در چنین شرایطی، درخواست پشتیبانی از تیم آنست، واحد تخصصی آموزش و نگهداری سگهای تجسس، صادر شده است. به‌دلیل احتمال بالای زنده‌بودن افراد در زیر آوار، دو تیم عملیاتی سگهای زنده‌یاب برای ورود به منطقه فراخوان شده‌اند.
اکنون این تیم‌ها از جهتی تعیین‌شده به صحنه اعزام می‌شوند. اطلاعات کامل حاصل از ارزیابی‌های قبلی، از جمله نوع آوار، مسیرهای دسترسی و نقاط مشکوک، در اختیار تیم‌های سگ‌دار قرار می‌گیرد تا بتوانند با دقت عمل کرده و شانس یافتن افراد زنده را افزایش دهند.
در ادامه، شاهد آغاز عملیات تخصصی سگهای زنده‌یاب و هماهنگی دقیق آن‌ها با نیروهای امدادی خواهید بود.
در سطح ملی، ظرفیت تخصصی کشور برای استفاده از سگهای زنده‌یاب در مأموریت‌های نجات به شکل قابل‌توجهی توسعه یافته است. به گفته رئیس اداره عملیات و جست‌وجوی سازمان امداد و نجات، در حال حاضر 110 قلاده سگ زنده‌یاب در سراسر کشور فعال هستند که در قالب 36 مرکز عملیاتی مستقر شده‌اند.
به‌طور متوسط، در هر استان 2 تا 3 قلاده سگ به همراه مربیان آموزش‌دیده حضور دارند و آماده اعزام به مأموریت‌های اضطراری هستند. تنها در استان تهران، 5 مرکز فعال وجود دارد که 15 سگ زنده‌یاب را در خود جای داده‌اند.
سگهای زنده‌یاب برخلاف تصور عمومی، رفتاری خشن ندارند و کاملاً تربیت‌شده، آرام و هماهنگ با محیط انسانی هستند. ویژگی برجسته‌ی آن‌ها، حساسیت بالا نسبت به بوی بدن انسان است؛ خصوصیتی که آن‌ها را به یکی از مهم‌ترین ابزارهای کشف افراد زنده در زیر آوار یا مناطق صعب‌العبور تبدیل کرده است.