تهدید سلامت زمین با رهاسازی زباله‌های کرونایی / برای هنجارشکنان قوانین بازدارنده اتخاذ شود
مهران شنتیایی گفت: باتوجه به شیوع بیماری کرونا با آلودگی مضاعفی در محیط زیست مواجه هستیم چراکه رها کردن ماسک، دستکش و دیگر وسایل یک بار مصرف در محیط زندگی یا حتی طبیعت افزایش پیدا کرده است.
به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از صبح قزوین، کره زمین به عنوان تنها زیست بوم طبیعی، از ابتدای تاریخ به عنوان مأمنی امن در خدمت نسل‌های بشر و همه جانوران بوده و امروزه با رشد تکنولوژی و ناسپاسی انسان‌ها در معرض خطر و نابودی قرار گرفته است.
کارشناسان و دانشمندان این حوزه، راهکارهای عملی بسیاری را برای حفاظت از زمین ارائه داده‌اند و در باره موضوعاتی مانند اینکه چگونه می‌توان از این همه حجم تخریب و فشار بر این کره خاکی کاست؟ و این زمین تا کی توان مقاومت در برابر این همه ناسازگاری انسان با محیط را خواهد داشت؟ طرح مسئله می‌کنند.
آلودگی شرکت‌ها و شهرک‌های صنعتی، بهره‌برداری بی‌رویه از منابع آبی و سفره‌های زیرزمینی، آتش سوزی‌های گسترده در فصل‌های خشک، ورود مواد شیمیایی و سمی به خاک، بهره‌برداری‌های گسترده از معادن، دفع زباله‌های شهری و عفونی به طور نامناسب، عدم بازیافت مواد و افزایش بی‌رویه روش‌های مرسوم کشاورزی و چرای دام‌ها همگی از صدمات روز افزون به این کره خاکی است.
شاید شیوع بیماری‌های گوناگون مانند کرونا و پاندمی هولناک آن در سطح جهان بی‌ارتباط با این آلودگی‌های دست ساز انسان نباشد؛ از طرفی شیوع بیماری کرونا علاوه بر اینکه سلامت انسان را در خطر انداخته است نیز در کنار آن صدماتی را برای محیط زیست و زمین به همراه داشته که رهاسازی ماسک‌ها بر روی زمین یا عدم بازیافت آن می‌تواند یک نمونه از این آسیب آشکار باشد.
شیوع بیماری کرونا آلودگی مضاعفی در محیط زیست ایجاد کرد
مهران شنتیایی در گفت‌وگو با خبرنگار اجتماعی صبح قزوین؛ با بیان اینکه تولید زباله و حجم آن در شهرها بسیار بیشتر از روستاهاست، اظهار کرد: در مناطقی که بافت بومی و روستایی دارد با توجه به وجود مزارع کشاورزی و باغات، پسماند تر و پسماند حیوانی به عنوان کود و کمپوست مورد استفاده قرار می‌گیرد و پسماندهای خشک هم تفکیک و به فروش می‌رسد و به چرخه بازیافت برمی‌گردد.
وی افزود: در شهرها و در شهرنشینی و آپارتمان نشینی، امکان بازیافت زباله‌های تر وجود ندارد و متاسفانه با قرار گرفتن در سطل‌های زباله و انباشت در محل‌های دفن باعث تولید شیرابه می‌شود که این شیرابه‌ها شیمیایی و بسیار خطرناک است و موجب آلودگی زمین و در نهایت آلودگی آب‌های زیرزمینی می‌شود.
مدیرکل محیط زیست استان قزوین در ادامه بیان کرد: توصیه ما به مردم این است تا آنجا که ممکن است زباله تولید نکنند و به روش‌های مختلفی که برای کاهش حجم پسماند تر و جداسازی آن از پسماندهای قابل بازیافت است، توجه کنند.
وی ادامه داد: ما فقط یک زمین برای زندگی داریم و بخش اعظمی از مواد غذایی و بسیاری از جانداران از زمین تهیه می‌شود و سلامت خاک و آب ارتباط مستقیمی با سلامتی انسان‌ها، گیاهان و جانوران دارد.
شنتیایی با اشاره به شرایط حاکم کرونایی جامعه یادآور شد: متاسفانه طی یک سال اخیر باتوجه به شیوع بیماری کرونا با آلودگی مضاعفی در محیط زیست مواجه هستیم چراکه رها کردن ماسک، دستکش و دیگر وسایل یک بار مصرف در محیط زندگی یا حتی طبیعت افزایش پیدا کرده است.
ماسک و دستکش جزو پسماندهای عفونی محسوب می‌شود
این مقام مسئول بیان کرد: بسیاری از افراد که به بیماری کرونا مبتلا می‌شوند در منازل مداوا می‌شوند؛ وسایل مورد استفاده این بیماران به عنوان پسماند عفونی محسوب می‌شود و هیچگونه مدیریتی بر این پسماندها وجود ندارد و عملا با پسماند عادی دفع می‌شود که یکی از خطراتی است که همگان را تهدید می‌کند.
مدیرکل محیط زیست استان قزوین با اشاره به افرادی که ماسک و دستکش خود را در محیط رها می‌کنند، عنوان کرد: همه این موارد جزو پسماندهای عفونی محسوب شده و باید به طور دقیق دفع شوند.
وی اضافه کرد: چنانچه این مواد آلوده در محیط ها باقی بمانند باعث شیوع بیشتر بیماری کرونا شده و از افرادی که در معرض خطر این بیماری قرار دارند پاکبان‌ها و زباله گردها هستند.
شنتیایی در پایان گفت: همان طور که قوانین سفت و سخت برای پسماندهای مطب‌ها، درمانگاه‌ها و بیمارستان‌ها داریم، لازم است تمهیدات و فرهنگ سازی بهتری برای افرادی که ماسک و دستکش‌ها را در محیط پراکنده می‌کنند، داشته باشیم.
انتهای پیام /
