ایران حسین غرق در عزای شهیدان کربلا + فیلم

باشگاه خبرنگاران جوان - از دقایق اولیه صبح در همین تهران، از میدان خراسان تا بازار بزرگ، از افسریه تا تجریش همه و همه مردم عزادار آمده و عزاداری می‌کنند تا ظهر عاشورا را نه فقط با اشک بلکه با عهد به امام‌شان سوگواری کنند، از دیشب همه جا پر از نذر و اشک بود، چشم‌های گریان در غم سرور و سالار شهیدان نشان می‌دهد که مردم وفادار ایران داغدار حسین هستند.

همچنان دست‌ها بالا می‌رود و بر سینه‌ها می‌کوبد و فریاد یا حسین عزاداران حسینی با بغضی خاموش نشدنی بر لب‌ها جاری است و اما ظهر عاشورا که برسد وقتی آفتاب درست بالای سرمان ایستاد و وقتی سایه‌ای دیگر باقی نماند و صدای طبل‌ها فرو نشست؛ خیمه‌های عبدالله الحسین به آتش کشیده می‌شوند تا یادمان نرود بر امام مظلومان و اهل بیت. اش چه گذشت و چطور در دل کوفه تنها ماند.

امروز عاشورا 1404 است؛ بازهم روزمان پر از غم است، امروز هیچ چیز شیرین نیست، امروز عاشورا است و تا ساعتی دیگر ظهر عاشورایی دیگر خواهد آمد. اما ای کاش ظهر نیاید زیرا آخر این ظهر با همه ظهرها تفاوت بسیار دارد.

ظهر عاشورا لحظه‌ای است که به یکباره همه چیز تمام می. شود و درست در همان لحظه دوباره همه چیز برای جهانیان آغاز می‌شود، اغراق نیست اگر بگویم که هیچ کس مثل مردم ما این روز را با عزاداری و سوگواری زندگی نمی‌کند. ظهر عاشورا ظهری دیگر از روزی جاودانه است.

به راستی چرا ظهر عاشورا تا این اندازه برای جهانیان مهم است؟ مورخان در روایت ظهر عاشورا این طور می‌گویند، صحرای کربلا در آن روز یعنی ظهر عاشورا نفس خود را در سینه حبس کرده بود. علی اصغر طفل 6 ماهه از شدت عطش گریه به ناله تبدیل شده بود و مادرش رباب، پشت چادر خیمه، دستانش را روی گوش‌های کوچک کودک می‌فشرد تا فریادهای کودک را سپاه دشمن نشنود.

تهران در روز عاشورا؛ همه شهر عزاداری و سوگواری است

آری ظهر عاشورا ظهری دیگر است برای مردم ایران و برای همه شیعیان جهان و برای هر کسانی که دل در گرو انسانیت دارند. ظهر عاشورا لحظه شناخت است لحظه‌ای که دیگر گریه نمی‌کنی فقط تصمیم می‌گیری که در مقابل ظلم بایستی که حق را تنها نگذاری که از راحتی خودت بگذری اگر بوی بی‌عدالتی آمد. آری این تنها آتش بر خیمه‌ها نیست؛ آتش بر وجدان تاریخ است و مردم تماشا نمی‌کنند مردم زنده می‌مانند برای آنکه این قصه تکرار نشود.

امروز در روز عاشورا هیات‌ها و دسته‌جات عزاداری در سوگ سرور و سالار شهیدان اشک می‌ریزند و عزاداری می‌کنند، عاشورا روز عزا برای مرم تهران است و از صبح قبل از طلوع آفتاب برای عزاداری مهیا می‌شوند تا خود را در این عزای بزرگ شریک بدانند.

صدای طبل عزاداران اباعبدالله الحسین (ع) که از صبح شنیده می‌شود دل را راهی کربلا می‌کنند، صدای زنجیرزنی همه را مشتاق می‌کند که دل را راهی کربلا کنند و برای امام حسین (ع) سوگواری کنند. امروز عاشورا است و عشق به سرور و سالار شهیدان چشم همه را گریان کرده است.

اکنون هیات‌های عزاداری در قالب دسته‌های سینه‌زنی و زنجیرزنی در همه نقاط شهر تهران حضور دارند و در سوگ اباعبدالله الحسین (ع) عزاداری می‌کنند گویی یک چشم‌شان خون است و یک چشم‌شان اشک؛ اما فقط یک چیز را خوب می‌دانند که امروز روزی عزای حسین است و امروز عاشورا است و چشم‌ها هم نالان و گریان برای وقایع کربلا است.

تهران در روز عاشورا؛ همه شهر عزاداری و سوگواری است

این داغ هیچگاه کهنه نمی‌شود و گاهی تصور می‌کنیم که روز عاشورا در کربلا گویا دیروز اتفاق افتاده که مردم هرساله در ماه محرم و صفر چنان عزاداری می‌کنند که این روزها را زنده نگهداشته‌اند تا جهانیان بدانند که عاشقان اهل بیت همیشه و تا ابد برای عزای امام حسین (ع) عزاداری خواهند کرد و عاشورا و وقایع کربلا برای همیشه زنده است.

امروز عاشورا اما گویا عزاداران دوست دارند به شیوه‌ای دیگر عزاداری و سوگواری کنند، عشق به امام حسین (ع) همیشه مردم را به صحنه می‌رساند تا عزای حسین را گرامی بدارند.

مردم تهران نیز همزمان با دیگر مردمان این سرزمین در روز عاشورا برای عزاداری به خیابان‌ها آمده‌اند، عشق به اباعبدالله الحسین (ع) را بار دیگر نشان دادند که برای همیشه محرم و صفر زنده است و تا یادمان خواهند داشت این ماه‌ها را به یاد صحرای کربلا عزاداری و سوگواری خواهند کرد.