خودروسازها نگران جیب خود هستند
تهران - ایرنا - دبیر انجمن واردکنندگان خودرو تنها راه اصلاح وضعیت پیش آمده در بازار خودرو را آزادسازی واردات می‌داند و می‌گوید: دوستانی که از هرگونه واردات انتقاد می‌کنند، نگران تولید نیستند بلکه نگران درآمدهای خود هستند که به واسطه این بازار گل‌آلود بوجود آمده است.
مهدی دادفر در گفت‌وگو با پژوهشگر ایرنا با بیان اینکه مردم مخالف حمایت از تولید نیستند، می‌گوید: با این حال مردم با وضعیت فعلی که مدافعان از آن به عنوان حمایت از تولید یاد می‌کنند، مخالفند؛ متاسفانه خودروسازان ما شبانه روز تلاش می‌کنند خودروی چینی بیاورند و بفروشند، حال آنکه آمارهای جدید نشان می‌دهد حتی در چین، اولویت بیستم مردم هم خرید خودروی چینی نیست و 20 شرکت خودروساز پرفروش در چین، چینی نیستند و از جایگاه بیست و پنجم تازه نام شرکت‌های خودروساز چینی در این کشور دیده می‌شود.
دادفر معتقد است: طرفداران ممانعت از واردات خودرو عِرقی به تولید ملی ندارند و اظهاراتی که در دفاع از تولید دارند تماما دروغ است؛ چرا که اگر غیر از این بود، وضعیت خودروسازی ایران پس از 30 سال اینگونه نمی‌شد که مردم مجبور باشند ارابه مرگ خریداری کنند. البته مدافعان خودروسازان بعضا از بیانات رهبر معظم انقلاب در خصوص حمایت از تولید سوء استفاده می‌کنند، حال آنکه مقام معظم رهبری بارها بر کیفیت تاکید کرده‌اند، نگرانی این افراد تنها یک چیز است، آن هم اینکه با کاهش قیمت خودرو و آزاد شدن واردات، مردم دیگر خودروهای بی‌کیفیت و فاقد استاندارد را که جان و مال آنها را هدف گرفته، خریداری نکنند.
دبیر انجمن واردکنندگان خودرو می‌گوید: صنعت خودرو را فضای مسمومی دربرگرفته که برترین مدیران را هم پس از ورود به آن آلوده می‌کند. به طور مثال، چندی پیش سازمان مدیریت صنعتی آماری داد که ایران خودرو از نظر میزان فروش، در رتبه هفتم کشوری قرار دارد و درآمد آن در سال 99 نسبت به یک سال قبل نزدیک به دو برابر شده است، هرچند تعداد فروش این شرکت کاهش یافته است. با وجود این آمار باز هم مدافعان آن مدعی هستند که این شرکت زیان دیده است. خودروی تویوتا تولید سال 2021 میلادی، در خارج از کشور نزدیک به 900 میلیون تومان به فروش می رسد اما این خودرو در صورت ورود به ایران نزدیک به سه میلیارد تومان ارزش‌گذاری می‌شود؛ طبیعی است که با توجه به زندگی در عصر ارتباطات، مردم متوجه این تفاوت می‌شوند و از مسببان آن متنفر خواهند شد.
وی تعرفه های موجود و تاثیرگذار بر قیمت خودرو در ایران را نامتعارف خواند و گفت: ما مخالف حمایت از تولید نیستیم و معتقدیم باید از تولید ملی به شکل صحیح حمایت کرد؛ چرا که در تولید ارزش افزوده فراوانی است که باعث تولید ناخالص داخلی (GDP) می‌شود. اما کشورهای دیگر فقط با تولید، جی‌دی‌پی را بالا نمی‌برند بلکه با بازرگانی نیز می‌توان آن را افزایش داد. امروز گران‌ترین خودروی چینی در ایران بیشتر از 800 میلیون تومان نمی‌ارزد اما می بینیم به چه قیمت هایی فروش می روند، با این رویه نه تنها صنعت خودرو کشور به جایی نمی رسد، بلکه شرایط بدتر هم خواهد شد. چرا که آقایان به بهانه تولید و اشتغال، هرچه می‌خواهند بر سر مردم می‌آورند، اما وقتی به عملکرد خود در تنهایی می‌نگرند چیزی جز سرافکندگی نمی‌بینند.
دادفر طرح کمیسیون تلفیق مجلس شورای اسلامی برای واردات 50 هزار خودرو سواری را هم ناموفق می‌داند و می‌گوید: این طرح هنوز به تصویب نرسیده و نهایی نشده است؛ ضمن اینکه مجلس، این بند قانون بودجه 1401 را به چشم بخش درآمدی برای دولت دیده تا از این مسیر کسب درآمد شود؛ اما در صورت تصویب، با توجه به تعرفه‌هایی که درنظر گرفته شده، باز هم به نظر می‌رسد که این خودروها چندین برابر قیمت خارج، در کشور به فروش برسند و قیمت‌ها را بالاتر هم ببرند. اما اگر واردات به شکل درست آزاد شود، انحصار مطلق بازار خودرو خواهد شکست؛ تکنولوژی‌های جدید وارد می‌شود و در حوادثی شبیه به تصادف بهبهان، احتمال اتفاقات این‌چنینی بسیار کاهش خواهد یافت.
به اعتقاد وی، تنها در صورت خروج دولت از صنعت خودروسازی، واگذاری امور به بخش خصوصی به شکل واقعی و ورود دستگاه‌های امنیتی به وضعیت نابسامان فعلی که قطعا متولیانی در پشت پرده دارد، می‌توان صنعت خودرو را نجات داد؛ چرا که مشکل سیستمی فعلی باعث می‌شود برترین مدیران جهان هم در صورت شروع به کار در ایران، مرتکب تخلف شوند و روانه دادگاه گردند. مدیران خودروسازی در ایران اگر توان داشته باشند، واردات را به طور کلی حرام می‌کنند حال آنکه تولیدی که امروز در صنعت خودروسازی ایران دیده می‌شود در واقع خیانت است و باعث قوام اقتصاد کشور نشده است.
وی دلیل افزایش بیش از سه برابری خودروهای چینی در بازار ایران را هم هزینه‌های صورت گرفته برای دریافت مجوزهای لازم از دستگاه‌های مختلف و مدت زمان متوقف شدن سرمایه شرکت‌های واردکننده خواند و گفت: واردکنندگان خودرو در این سطح حدود دو سال می‌دوند و معتقدند هزینه‌های دیگری هم وجود دارد که برروی کاغذ دیده نمی‌شود، اما در قیمت تمام شده خود را نشان می‌دهد. بنابراین در نهایت شاهد آن هستیم که خودروی چینی با قیمت بیشتر از نمونه وارداتی در ایران مونتاژ می شود، اما کیفیت کمتری دارد.