دائی‌جان ناپلئونی تفسیر نکنیم!
«ناداوری علیه تیم انگلستان هم وجود داشته و گاهی به شدیدترین شکل به این تیم ضربه زده است.»
به گزارش ایسنا، عصر ایران نوشت: «یادداشت صبح امروز «اهورا جهانیان» درباره بازی دیشب انگلستان - دانمارک در عصر ایران واکنش های متفاوتی در پی داشت. محمد حسن گودرزی روزنامه نگار حوزه بین الملل در یادداشت زیر به نقد آن مطلب پرداخته است:
چهارشنبه شب همه شاهد پیروزی بزرگ تیم ملی انگلستان در مقابل دانمارک و صعود این تیم بعد از 55 سال (فینال جام جهانی 1966) به فینال یک رقابت قاره‌ای و جهانی بودند.
با این همه روز پنج شنبه مطلبی در عصر ایران منتشر شد که به تبعیت از تئوری توطئه‌های مرسوم در جامعه ایرانی به طور کامل این پیروزی را به مسائل مختلف بی‌ربط به فوتبال و روح ورزش ارتباط داده و آن را لطف داور به دلیل مسائل سیاسی دانسته بود و در تائید استدلال خود به فینال 1966 و گل مشکوک تیم ملی انگلستان به آلمان غربی اشاره کرده بود.
البته باید به این نکته اشاره کرد که تنها نویسنده یادداشت فوق نیست که چنین نگاهی به بازی دیشب و به طور کلی عملکرد تیم ملی انگلستان دارد. در یک تارنمای ورزشی که بیشتر از همه به خاطر شبکه اجتماعی کاربرمحورش مطرح است، شاهد بودم برخی از اظهارات کاربران از بازی دیشب ناراحتی از صعود تیم انگلستان به فینال و گاهی ابراز انزجار به زشت‌ترین شکل ممکن بود.
البته در این که ذهنیت برخی از نویسندگان و تحلیل‌گران ایرانی در زمینه مسایل مختلف ذهنیتی دائی‌جان ناپلئونی است شکی وجود ندارد با این همه به عنوان یک طرفدار تیم ملی انگلستان و بیشتر از همه روزنامه‌نگار حوزه بین‌الملل که نگاهی بی‌طرفانه به مسائل دارد، لازم است نکاتی را یادآور شوم.
نویسنده محترم در جایی از یادداشت نوشته است: «این که یک صحنه مشکوک را به نفع میزبان سوت بزنی، طبیعتا راحت‌تر است تا این که به نفع تیم مهمان سوت بزنی. و داور بازی فینال 1966 چنین کرد. بسیاری از بزرگان فوتبال، از جمله آرسن ونگر و ژوزه مورینیو نیز دیشب تاکید کردند که در آن صحنه خطایی رخ نداد. واقعا به نظر می‌رسد که داور ترجیحش این بود که انگلستان در ومبلی به فینال برسد؛ چراکه صحنه‌ای آشکارا عاری از خطا را خطای پنالتی اعلام کرد و مهم‌تر این که، حاضر نشد از ویدئوچک استفاده کند.»
در این که مورینیو و ونگر بزرگان فوتبال هستند شکی وجود ندارد اما چیزی که مشخص است، این دو مربی هستند و نه کارشناس داوری و برخی دیگر از کارشناسان هم بر صحت تصمیم داور در این صحنه مشکوک صحه گذاشتند.
از سوی دیگر صحنه مشابهی در نیمه دوم رخ داد که داور از طریق ویدئوچک رای به مردود بودن خطا (خطا بر روی هری کین) داد. پس اگر قرار به پیروزشدن میزبان بود، صحنه اول که بیشتر خطا به نظر می‌رسید و برای داور پنالتی گرفتن آن راحت‌تر بود.
در بخش دیگر یادداشت آمده: «این که انگلستان جام جهانی 1966 را به لطف خطای داور برده و امسال نیز دوباره به لطف خطای داور به فینال یک تورنمنت مهم ملی رسیده، هیچ خوشایند نیست. چرا آنها هیچ وقت نمی‌توانند بدون اتکا به خطای داوری، موفقیتی چشمگیر به دست آورند؟ سوالی که اگر بی‌جواب هم باشد، ذهن را تا همیشه می‌خلد.»
احتمالا نویسنده محترم ناداوری‌هایی که در جام‌های دیگر علیه تیم ملی انگلستان صورت گرفته را نادیده گرفته است. به چند مورد اشاره می‌کنم:
- جام جهانی 98، دیوید بکام ضربه‌ای آرام به پای سیمئونه زد و بازیکن آرژانتینی به مانند کسی که گلوله خورده به خود پیچید. تصمیم داور دانمارکی: اخراج بکام با تصمیمی بیش از حد سختگیرانه.
- جام جهانی 2006، بازی انگلستان و پرتغال. صحنه‌ای مشابه این بار در تقابل وین رونی و کریستیانو رونالدو: تصمیم داور اخراج وین رونی.
- جام جهانی 2010، در شرایطی که انگلستان 2-1 در مقابل آلمان عقب است، ضربه لمپارد بعد از برخورد به تیرک افقی پشت خط فرود آمد. تصمیم داور: ادامه بازی و نادیده گرفته شدن گل لمپارد.
پس همان طور که می‌بینید ناداوری علیه تیم انگلستان هم وجود داشته و گاهی به شدیدترین شکل به این تیم ضربه زده است.
در بخش دیگری از یادداشت آمده: «انگلیسی‌ها متخصص باختن در ضربات پنالتی‌اند. دیشب هم اگر با یک پنالتی قلابی پیروز نشده بودند، نسبت به دانمارک احتمالا شانس کمتری برای پیروزی در ضربات پنالتی داشتند. داور هلندی آنها را از جهنم پنالتی‌زدن در ومبلی نجات داد. آنها طعم شکست در ضربات پنالتی در همین مرحله از همین جام را سال 1996 چشیده بودند و این بار مردی از خویش برون آمد و کاری کرد که کارشان به پنالتی نکشد.»
احتمالا نویسنده محترم خواسته یا ناخواسته پیروزی انگلستان در ضربات پنالتی مقابل اسپانیا در دور یک چهارم جام 96 و پیروزی در مقابل کلمبیا در ضربات پنالتی در جام جهانی 2018 را فراموش کرده است. هر چند که هیچ تضمینی در مورد نتیجه ضربات پنالتی وجود ندارد و بارها تیم‌های بزرگی در ضربات پنالتی حذف شده‌اند.
با این تفاصیل به شخصه هر دو تیم انگلستان و ایتالیا را مستحق قهرمانی در این جام می‌دانم و فکر می‌کنم جدا از نتیجه فینالی جذاب را نظاره‌گر باشیم.»
انتهای پیام