دست دوستی لاپید و نتانیاهو در مورد ایران
بعدازظهر روزی در دو هفته پیش، یک کنفرانس مطبوعاتی با رسانه های بینالمللی با عجله در دفتر نخستوزیر اسرائیل در بیتالمقدس برگزار شد. البته همه رسانه های اصلی همه چیز را رها کردند، برنامه ها را دوباره تنظیم کردند تا با توجه به پروتکل های امنیتی سختگیرانه، بتوانند زودتر به مقصد برسند. بدون توجه به فوریت برنامه نخستوزیر و موضوع اصلی در دستور کار، ایران: نگهبانان شین بت در ورودی مجتمع...
به گزارش پایگاه خبری - تحلیلی «انتخاب»، در ادامه مطلب نری زلبر در نیولاینز آمده است: همانطور که انتظار می رفت، لاپید مخالفت خود را با هرگونه توافق هسته ای با ایران تکرار کرد و گفت «اسرائیل مخالف هر توافقی نیست. ما مخالف این توافق هستیم، زیرا توافق بدی است. این توافق با استاندارد های تعیین شده توسط خود رئیسجمهور [آمریکا][جو] بایدن، یعنی جلوگیری از تبدیل شدن ایران به یک کشور هستهای، مطابقت ندارد.»
لاپید سپس خواستار توقف کامل مذاکرات شد و از غرب خواست روی خطوط قرمز خود ثابت قدم بماند. وی افزود: همه آنچه گفته شد، برای همه روشن کرده ایم: اگر توافقی امضا شود، اسرائیل به آن پایبند نخواهد بود. ما برای جلوگیری از تبدیل شدن ایران به یک کشور هسته ای اقدام خواهیم کرد. این کنفرانس مطبوعاتی تنها یکی از انبوه جلسات توجیهی عمومی و خصوصی در هفته های اخیر توسط مقامات ارشد اسرائیلی درباره موضوع هسته ای ایران بود. بهویژه در اواخر ماه گذشته، زمانی که یک توافق مجدد بین (عمدتا) ایالات متحده و ایران قریب الوقوع به نظر می رسید، جلسات توجیهی تقریبا روزانه انجام می شد. بهرغم تعطیلات اواخر تابستان، افزایش پچ پچ و گفتوگو در اسرائیل توجه بینالمللی قابلتوجهی را به خود جلب کرد - برای بسیاری نشانه ای از نزدیک بودن توافق است. (اما به گفته تحلیلگران، ایران در مورد حداقل دو موضوع باقیمانده موضع دیگری اتخاذ کرده و در 5 سپتامبر، دیپلمات ارشد اروپایی گفت که طرفین در واقع از توافق دورتر شدهاند.)
مخاطبان اصلی نظرات لاپید، اما مسلما در واشنگتن، لندن، برلین، پاریس یا حتی تهران نبودند، بلکه در میان اسرائیلیها بودند. در بحبوحه کمپین انتخاباتی اسرائیل، ایران به عنوان یک موضوع سیاسی مهم توسط بنیامین نتانیاهو، رهبر مخالفان علیه دولت کنونی به کار گرفته شده است. نتانیاهو بار ها (به اشتباه) مدعی شده است که لاپید «از توافق خطرناک هسته ای قبلی حمایت میکند» و دولت «به خواب رفته» و «اجازه داده است» دولت بایدن توافقی را تمدید کند که «جان ما را تهدید میکند.» نتانیاهو اضافه کرد که اگر همچنان نخستوزیر بود، بار دیگر به کنگره و سازمان ملل می رفت و «یک کمپین روابط عمومی تهاجمی در رسانه های بینالمللی» علیه این توافق انجام می داد.
لاپید پاسخ داد که کار نتانیاهو فقط «کنفرانس های مطبوعاتی» در مورد این موضوع بوده و او نه تنها به نبرد اسرائیل علیه برنامه هسته ای ایران، بلکه به جایگاه این دولت در ایالات متحده آسیب وارد کرده است - اشاره ای به سخنرانی بدنام نتانیاهو در سال 2015 در کنگره، جایی که در آن به نبرد اسرائیل علیه برنامه هسته ای ایران آسیب وارد کرد - او آشکارا علیه دولت اوباما (پس از امضای توافق هسته ای اولیه) لابی کرد.
این نبرد به شدت علنی بین دو سیاستمدار اسرائیلی در خدمت پنهان کردن یک حقیقت اصلی است: آنها هر دو مخالف تجدید توافق هسته ای با ایران هستند و از بسیاری از ابزار های مشابه (البته با تفاوت های آشکار در سبک و لحن) برای این هدف استفاده میکنند. این دقیقا همان چیزی است که لاپید سعی کرده است بهویژه برای اسرائیلیها برجسته کند. لاپید هفته گذشته پس از دعوت از نتانیاهو برای بهروز کردن اطلاعاتش در مورد این موضوع گفت: «در مسائل امنیتی هیچ مخالف و ائتلافی وجود ندارد. من از رئیس اپوزیسیون و همه می خواهم که نگذارند ملاحظات سیاسی به امنیتی ما آسیب برساند.» لاپید در هفته های اخیر مشاور امنیت ملی خود، رئیس سازمان اطلاعات موساد و وزیر دفاع بنیگانتس را نیز برای گفتوگو های سطح بالا به واشنگتن اعزام کرده و البته، انفجار رسانه ای به راه انداخته است.
یکی از مقامات ارشد اسرائیلی به من گفت: «برای ما [مساله هسته ای ایران] وجودی است... و می بینید، هیچ اختلاف سیاسی در این مورد وجود ندارد. نخستوزیر و رئیس اپوزیسیون در موارد کمی توافق دارند، اما این یکی از آن موارد است.» نتانیاهو هم آرام ننشسته است. نتانیاهو پس از دیدار با لاپید به طور قابل پیشبینی به مطبوعات گفت: «من بعد [از جلسه توجیهی] نگران تر شدم.» او مجددا خواستار اعمال فشار بیشتر بر دولت بایدن برای از بین بردن این توافق شد. نتانیاهو با اشاره به خروج دونالد ترامپ، رئیسجمهور وقت آمریکا از توافق، ادامه داد: فشاری که ما وارد کردیم، در نهایت آمریکا را از توافق [اصلی] خارج کرد. کمپین «فشار حداکثری» متعاقب ترامپ علیه ایران حتی با شرایط خاص خود شکست خورد، رژیم ایران در مواجهه با افزایش تحریمهای اقتصادی فرونپاشید، به میز مذاکره بازنگشت و به دنبال توافقی جدید با شرایط مطلوب تر برای غرب نبود، و بر اساس ارزیابی های اطلاعاتی اسرائیل، حمایت از نیرو های نیابتی منطقه ای خود را متوقف نکرد.
نفتالی بنت، نخست وزیر قبلی اسرائیل، سال گذشته پس از روی کار آمدن علنا اعلام کرد که برنامه هسته ای ایران به پیشرفته ترین مرحله خود رسیده است. به طور مشخص، در همان زمان بسیاری از مقامات ارشد امنیتی بازنشسته اسرائیل خروج ترامپ از توافق اولیه و مبارزات انتخاباتی نتانیاهو برای آن را به عنوان آسیب های بی شمار به منافع اسرائیل محکوم کردند. بسیاری از همین مقامات در حال حاضر تنها صدا های مناظره اسرائیل هستند که خواستار بازگشت به توافق به عنوان «بدترین گزینه» هستند.
آنها شاید به دنبال اجتناب از رویارویی با نتانیاهو باشند که برای بیش از یک دهه نخست وزیر بوده و دائما تهدید ایران - و توافق هسته ای - را با عبارات آخرالزمانی ترسیم میکرد که مملو از تصاویر هولوکاست دیگری بود. او اکنون و بهویژه در آستانه انتخابات نوامبر هم به این روش ادامه میدهد. بر اساس یک نظرسنجی که در اواخر سال گذشته انجام شد، اسرائیلیها این پیام ها را درونی کرده اند و اکثریت از اقدام سخت در مقابل دیپلماسی برای حل بحران حمایت میکنند. جای تعجب نیست که لاپید، گانتز و سایر اعضای دولت کنونی خود مخالف هرگونه توافق هسته ای مجدد هستند. همانطور که یک مقام ارشد به من گفت، همه آنها یک چیز را می گویند و یک چیز را باور میکنند. سوال واقعی - با توجه به سیاسی شدن موضوع هسته ای ایران در داخل اسرائیل - این است که آیا کسی میتواند چیزی خلاف این باور عمومی بگوید، حتی اگر آن را باور داشته باشد؟ مشخص نیست که آیا توافق هسته ای واقعا قبل از انتخابات اسرائیل امضا شود یا خیر. اگر نشود، فارغ از آنکه چه کسی پیروز خواهد شد، مطمئنا اپوزیسیون اسرائیل برنامه هسته ای ایران و پیشرفت آن را محور اصلی مبارزات خود قرار خواهد داد.