دلنوشته‌ای برای شهید شیری، چه خوش برگشتی
قزوین - ایرنا - ورود پیکر مطهر شهید شیری به میهن یکبار دیگر حال و هوای قزوین را شهدایی و مملو از عشق و ارادت به حضرت زینب (س) و مدافعان حرم کرد و آرزوی مادرش "که ای کاش برگردی" را برآورده ساخت.
به گزارش ایرنا، ماه‌های عزاداری اباعبدالله الحسین (ع) روزهای پایانی خود را سپری می‌کند، روزها و ماه‌هایی که امسال به دلیل یک مهمان ناخوانده به نام کرونا بسیاری از مردم نتوانستند آنگونه که باید و شاید برای ارباب بی کفن خود عزاداری کرده و سوگواری نمایند.
تعطیلی پیاده روی اربعین نگرانی‌ها، دلتنگی‌ها و بی قراری‌های مشتاقان سید و سالار شهیدان را بیشتر کرد تا در روزهای پایانی ماه صفر همزمان با شهادت پیامبر گرامی اسلام (ص)، امام حسن (ع) و امام رضا (ع) با اشتیاق بیشتر به سوگواری و عزاداری بپردازند.
در این میان، فضای رخوت و خستگی شهر را گرفته بود، هر سال قبل از اربعین در فضای مجازی این شعر بارها و بارها باز نشر داده می‌شد که " دود این شهر مرا از نفس انداخته است، به هوای حرم کرب و بلا محتاجم"، اما امسال سفر کربلایی هم در کار نبود و این بار گویی دود این شهر به معنای واقعی کلمه بسیاری از مردم را از پا انداخته و درمانده کرده بود.
در این شرایط به یکباره از خان طومان و العیص خبرهایی به گوش رسید، زمزمه‌هایی که چندین وقت در بین هیاتی‌ها و بسیجی‌ها مطرح شده بود رنگ واقعیت به خود گرفت و برای قزوین از هزاران کیلومتر آن طرف تر از کشور مسافری روانه شد.
گویی العیص، یکی از شهرهای استان حلب نتوانسته بود بیش از چهار سال و 10 ماه پیکر پاک و مطهر شهیدی را در درون خود نگاه دارد و گویی قرار نبود که فاطمه دختر شهید زکریا بیش از این بی قراری و دوری پدر را تحمل کند.
انگار این سخن مسوول تفحص شهید شیری مبنی بر اینکه "به خاطر دخترت فاطمه خودت را نشان بده" بیشتر از هر حرفی در این چند سال کارساز تر بوده و اینبار هم عشق و علاقه دخترانه و پدرانه کار خودش را کرده است.
و اما امروز شهید شیری برگشته است و گریه‌های مادرش و درد و دل او با فرزندش که ای "کاش برگردی" به واقعیت پیوسته است و امروز ننه رقیه می‌تواند یک بار دیگر به گرمی هر چه تمام‌تر فرزند خود را به آغوش کشیده و با چند تکه استخوان فرزندش نجوا کند.
حرف از استخوان‌هایی شد که امروز تمام آرزو و آمال ننه رقیه، فاطمه و محمدصدرا (مادر و فرزندان این شهید بزرگوار) و هزاران نفر از مردمی شده است که دلتنگ و دلداده شهید شیری بوده و امروز می‌خواهند به واسطه او روزهای سخت و کسل کننده خود را به اتمام برسانند.
امسال هیچ کس نتوانست در اربعین به کربلا برود، مدت زیادی است که خیلی‌ها به سوریه و زیارت حرم حضرت زینب (س) و حضرت رقیه (س) نرفته اند و حتی بسیاری از مردم حداقل یک سال است که به زیارت امام غریب خود در مشهد مقدس هم مشرف نشده اند، ولی شهید شیری امروز عطر و بوی تمامی این قبور مطهر را در شهر آورده و معراج الشهدای قزوین را تبدیل به میعادگاه عاشقان شهید کرده است.
کرونا شاید بخشی از برنامه های استقبال، وداع و تشییع این شهید را با خلل‌هایی رو به رو کند، اما هزاران راه دیگر است که می‌توان ارادت و علاقه خود را به این شهید نشان داد.
حتی اگر قرار باشد کاروان‌های خودرویی رشادت‌های شهید شیری را به گوش تمام مردم شهر برساند، حتی اگر قرار باشد گیرنده‌های تلویزیونی و رسانه‌ها دل‌های مردم را به حرم حضرت زینب (س) پرواز دهد و حتی اگر قرار باشد با فاصله گذاری اجتماعی شکوه و عزمت شهدا را یکبار دیگر به رخ همگان بکشد نباید در میزان دلدادگی مردم به شهدا مشکلی به وجود بیاید.
در پایان، آرزو می‌کنیم که شهید الیاس چگینی همرزم و همراه پنج ساله شهید شیری هم در العیص به زودی تفحص شود و با افتخار و عزت به شهر و دیار خود بازگردد.
در درگیری‌های سال 95 در خان طومان سوریه، 16 رزمنده ایرانی به شهادت رسیدند که به تازگی پیکر هفت تن از آنها به وطن بازگشته است.
زکریا شیری یکی از این شهدای تازه تفحص شده است که روز شنبه 26 مهر ماه سال جاری همزمان با شهادت امام رضا (ع) بدون حضور مردم در شهر اقبالیه تشییع می‌شود.
پیکر مطهر شهید شیری بعد از ورود به میهن به همراه 6 تن دیگر از شهدای مدافع حرم که در منطقه خان‌طومان سوریه تفحص شده بودند، با حضور خادمان آستان قدس رضوی و چند تن از خانواده‌های شهدای مدافع حرم، در حرم مطهر امام رضا (ع) نیز طواف شدند.
به گزارش روابط عمومی بنیاد شهید و امور ایثارگران استان قزوین، این شهید بزرگوار یکم آذرماه سال 1365 در روستای گرماب خدابنده به دنیا آمد، پدرش شعبانعلی و مادرش رقیه آقائی نام داشت.
شهید شیری که تحصیلاتش را تا مقطع کارشناسی در رشته مدیریت دفاعی ادامه داد، در تاریخ 11 فروردین سال 1387 ازدواج کرد و صاحب دو فرزند پسر و دختر شد.
این شهید والامقام که پاسدار بود، توسط سپاه صاحب‌الامر (عج) قزوین و به‌عنوان فرمانده دسته و مدافع حرم در جبهه دفاعی سوریه حضور یافت و چهارم آذر سال 1394 در سوریه، بر اثر انفجار تله انفجاری و اصابت ترکش و جراحات وارده شهید شد و تا پنج سال اثری از پیکرش به دست نیامد.
*س_برچسب‌ها_س*