دود طلای کثیف در چشم طبیعت باشت / وقتی نَفَس طبیعت بند می‌آید + تصاویر
منطقه گردشگری «رود رونه» در شهرستان باشت به دلیل عدم رعایت مسائل بهداشتی توسط گردشگران و طبیعت گردان از آلودگی‌های زیست‌محیطی رنج می‌برد.
به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از صبح زاگرس؛ همه ساله با فرا رسیدن فصل بهار جمعیت زیادی از گردشگران و مسافران از شهرستان ها و استان های مختلف به سمت منطقه گردشگری "رود رونه (شهرستان باشت) با چشم اندازهای کم نظیرش، سرازیر می شوند تا غبار خستگی را از تن خود بزدایند.
اما امروزه آنچه که در این خطه از استان زیبای کهگیلویه و بویراحمد بسیار آزاردهنده است وجود انواع زباله ها در دامان طبیعت است هرچند این زباله ها بیشتر یا غیرقابل بازیافت هستند یا برای تجزیه در طبیعت حداقل به چند قرن زمان نیاز دارند.
با این حال زباله های سرگردان در طبیعت زیبای "رود رونه" درشهرستان باشت، تهدیدی جدی برای محیط زیست این منطقه گردشگری است که متاسفانه رفتار زشت رهاسازی زباله در طبیعت، همچنان یکی از عادات ناپسند برخی از گردشگران و مسافران است که در گام نخست آسیب جدی به محیط زیست وارد کرده و در گام بعدی نیز موجب آلودگی های بصری نیزشده است.
منطقه سرسبز و زیبای "رود رونه" در نزدیکی روستای "تلچگاه" همواره مورد توجه همه مسافران و گردشگرانی که در پی آرامش روحی و روانی واقعی در دامان طبیعت هستند، بوده است درحالی که وجود طبیعت منحصر به فرد و آب و هوای بسیار روح نواز و دلپذیر این منطقه درشهرستان باشت موجب شده تا گردشگران زیادی از نقاط مختلف کشورمان به این نقطه زیبای کهگیلویه و بویراحمد سفر کنند.
اگرچه بسیاری از طبیعت دوستان و دوستداران محیط زیست با صحنه ناراحت‌کننده رها سازی و انباشت زباله‌ها در منطقه "رود رونه" شهرستان باشت مواجه می شوند، که نه تنها چهره این منطقه را زشت کرده است بلکه زمینه را برای ایجاد و بروز بیماری های خطرناک به ویژه برای اهالی منطقه فراهم می‌سازد.
بنابراین کارشناسان محیط زیست معتقدند که اشاعه فرهنگ صیانت از محیط زیست پیش نیاز و اصول تحقق گردشگری پایداراست، چرا که آسیب‌های مخرب و زخم‌های جدی گردشگری بی برنامه، غیر مسئولانه و فقط منفعت طلبانه بر پهنه و انسجام طبیعت، سرمایه‌های ملی را از بین خواهد برد.
اما باید توجه داشت که برخی انسان ها با رهاسازی زباله ها در طبیعت در واقع دانسته یا ندانسته به جنگ با این نعمت بزرگ الهی برخاسته و نَفَس طبیعت را بند می آورند که این بی مهری ها پاسخی نامناسب و ناشایست در مقابل مهر طبیعت به انسان است.
براین اساس، استفاده از هرگونه ابزار در جهت گسترش فرهنگ حفاظت و صیانت از محیط زیست می تواند حال و نیز آینده بشری را تضمین کند، بنابراین برای ایجاد چنین فضایی بیش از هر زمان نیاز به دانایی، فرهنگ و توانایی است. اگرچه توسعه پایدار و حفاظت از محیط زیست زمانی نهادینه می شود که محیط طبیعی و فرهنگ انسان با هم مرتبط باشند و در یک راستا حرکت کنند.
انتهای پیام /
