راهکاری برای کاهش اضطراب کودکان بستری شده در بیمارستان
کودکان بستری در بیمارستان، درجات بالایی از اضطراب را تجربه میکنند و این مساله در طی مصاحبه بالینی با این کودکان مشخص میشود. هرچه زودتر این آسیبها تشخیص داده شوند، کودک نیز سریعتر از حمایتهای روانی برخوردار میشود.
آیا کودک شما در بیمارستان بستری است؟ آیا به دنبل راهی میگردید برای اینکه فشارهای ماندن در بیمارستان را کاهش دهید؟ پوستهی روانی کودکان بستری در بیمارستان به شدت مستعد آسیبهای مختلف است.
به گزارش تا شش، در این مقاله به ارائه راهحلهایی برای گذار از ین موقعیت سخت میپردازیم.
فشار روانی مضاعف بر ذهن کودک بستری در بیمارستان
موقعیتی ترسناک و پراضطراب که شاید خارج از تاب و توان یک کودک خردسال است. این کودکان باید همزمان با دریافت کمکهای پزشکی، از حمایتهای بالینی و رواندرمانی برخوردار شوند.
در این مطلب تلاش میکنیم تا به ارائه برخی از این حمایتها بپردازیم. پژوهشگران بسیاری در حوزه رواندررمانی کودک در تلاش هستند تا برخی شیوههای رواندرمانی در بیمارستان را برای کودکان گسترش دهند.
در وهله اول شناخت موقعیت ویژه هر کودک لازم است. با گسترش این شناختها میتوان شیوههای حمایت روانی را به درستی برنامهریزی کرد و از پوستهی روانی کودک مراقبت کرد.
روانشناسان حوزه کودک نیازمند ابزارهای مختلف سنجش هستند تا بتوانند میزان آسیبهای روانی این کودکان را مورد بررسی دقیقتر قرار دهند.
کودکان بستری در بیمارستان، درجات بالایی از اضطراب را تجربه میکنند و این مساله در طی مصاحبه بالینی با این کودکان مشخص میشود. هرچه زودتر این آسیبها تشخیص داده شوند، کودک نیز سریعتر از حمایتهای روانی برخوردار میشود.
راهحلها کدام است؟
1- فضای بیمارستان را برای کودک ملموستر کنیم
آموزش برخی راهکارهای مقاومسازی روانی به کودکان میتواند آنها را از برخی آسیبهای روانی حفظ کند. برای این کار لازم است والدین مداخلهی مثبت و کارامدی داشته باشند. به نحوی که بتوانند با کمی خلاقیت و حوصله برخی وسایل موجود پزشکی در اطراف کودک را به وسایل آشنا و ملموستر تبدیل کنند.
برای مثال میتوان با چند ورق کاغذرنگی و ماژیک و قیچی، یک زرافه گردن بلند ساخت و آن را روی سُرُم کودک نسب کرد. به این ترتیب سُرُم و آنژیکت تبدیل به یک موجود بامزه و ملموس میشوند. میتوان روی پانسمانها یا گچ دست و پا، نقاشی کشید و در انجام تمام این مراحل، از کودک کمک گرفت.
2- مراقب کودکانی که حادثهی تلخی گذراندهاند باشیم
اگر کودک شما حادثه تلخی را پشتسر گذاشته است در معرض اختلال استرس پس از سانحه قرار دارد. شما میتوانید با راهنماییهای یک روانشناس متخصص کودک، مقدمات رواندرمانی کودک را شروع کنید و تا زمان مرخصی کودک از بیمارستان، سریعا او را برای رواندرمانی یا هنردرمانی آماده کنید.
البته خبر خوب این است که بسیاری از پزشکان و پرستاران کودکان مجهز به دانش نحوه رفتار با کودکان بستری هستند. در این راستا دلقکهای بیمارستانی سالهاست در بیمارستانهای کودکان مشغول شاد کردن بچهها و تغییر خُلق آنها هستند. در صورت عدم حضور آنها، شما نیز میتوانید وسایل شادی و تغییر حالوهوای بیمارستان را فراهم کنید.
3- والدین چگونه میتوانند کمک کنند؟
فعالیتهایی مثل ترانهخوانی، عروسکگردانی (اجرای یک نمایش ساده بیمارستانی با چند عروسک)، نقاشی و ساخت کاردستیهای ساده، میتوانند بسیار مفید باشند. ما با مشارکت والدین دیگرکودکانی که در بیمارستان بستری هستند میتوانیم به جای اندوه و افسردگی، لحظات شاد و مفیدی را برای کودکان خلق کنیم.
پژوهشهای بسیاری ثابت کردهاند که وقتی حواس کودک را از مقوله درد و عناصر آزاردهنده پرت میکنید، آنها راحتتر میتوانند از پس شرایط سخت بیمارستانی خارج شوند. بازی، شعر و قصهخوانی و موسیقی از جمله مهمترین فعالیتهایی بهشمار میروند که میتوانند تمرکز کودک را از روی موضوع درد کاهش دهند.
ترجمه و گرداوری: مهرنوش خالقی
کانال عصر ایران در تلگرام
تماشاخانه