جمعه 2 آذر 1403

رسانه‌های بهائیت؛ از تبلیغ سبک زندگی غربی تا ترویج ارزش‌های دینی

خبرگزاری مهر مشاهده در مرجع
رسانه‌های بهائیت؛ از تبلیغ سبک زندگی غربی تا ترویج ارزش‌های دینی

بهائیان، امروز در جهان هیچ رسانه ای مورد اعتمادتر از بی بی سی فارسی برای خود سراغ ندارند، چرا که این رسانه به دستاویزی برای اِعمال سلایق و ابراز بدعتهای دینی این فرقه تبدیل شده است.

بهائیان، امروز در جهان هیچ رسانه ای مورد اعتمادتر از بی بی سی فارسی برای خود سراغ ندارند، چرا که این رسانه به دستاویزی برای اِعمال سلایق و ابراز بدعتهای دینی این فرقه تبدیل شده است.

خبرگزاری مهر_ گروه فرهنگ و ادب: علی معروفی آرانی، پژوهشگر حوزه صهیونیست و یهودیت به‌تازگی یادداشتی با عنوان «رسانه‌های بهائیت؛ از تبلیغ سبک زندگی غربی تا ترویج ارزش‌های دینی» نوشته که برای انتشار در اختیار خبرگزاری مهر قرار گرفته است.

مشروح این‌یادداشت را در ادامه می‌خوانیم؛

بهائیان، امروز در جهان هیچ رسانه ای مورد اعتمادتر از بی بی سی فارسی برای خود سراغ ندارند، چرا که این رسانه به دستاویزی برای اِعمال سلایق و ابراز بدعتهای دینی این فرقه تبدیل شده است.

فرقه بهائیت به امر تبلیغات، بسیار اهمیت می دهد و هر سال میلیون ها دلار برای این کار هزینه می کند. بیت العدل حیفا، با میلیون ها دلار هزینه، برای خرید «فضا» و «وقت»، از طریق ماهواره های گوناگون و کمک های چشمگیر به تلویزیون های ماهواره ای، تبلیغ بهائیت و مقابله با مخالفان خود را پیگیری می کند.

وابستگی بهائیت به قدرت های استکباری، واضح و روشن است. در کنار حمایت های صریح رؤسای جمهور آمریکا و سران رژیم صهیونیستی از بهائیت، رسانه های استکباری هم به پشتیبانی گسترده از این فرقه می پردازند.

ریشه بهاییت در رسانه های اینترنتی و ماهواره ای فارسی زبان تنها محدود به خاک انگلیس نیست بلکه این فرقه در رسانه های فارسی زبان آمریکایی نیز نفوذ کرده است. در آوریل 1979 م و پس از پیروزی انقلاب اسلامی ایران، بخش فارسی رادیو صدای آمریکا، با هدف جهت دهی به انقلاب ایران راه اندازی شد. در پی ناکامی در این هدفش، تغییر موضع داده و مقابله با انقلاب اسلامی و به چالش کشیدن آن را در دستور کار خود قرار داد.

رسانه های انگلیسی همپای سیاستمداران کشورشان از حامیان قدیمی بهائیت می باشند. خشت بنای اولین رسانه فارسی زبان خارجی، با سرمایه گذاری بهایی ها و کمک وزارت امور خارجه بریتانیا گذاشته شد. بالیوزی تشکیلات بهایی را در بی بی سی فارسی کادر سازی کرد. وی حتی فردی به نام «دهقان» را که از اعضای فرقه بهائیت بود، جانشین خود کرد. از دیگر بهائیانی که در این رادیو بودند می توان به «شاداب وجدی»، «لطفعلی خنجی» و «باقر معین» اشاره کرد.

رسانه های انگلیسی از گذشته حامی بهائیت بوده اند. امروزه نیز بخش اعظم خبر رسانی فرقه بهائیت در جهان برعهده رسانه بی بی سی است. رادیو فارسی بی بی سی که در دوم دی ماه 1319 ه. ش با مسئولیت شخصی به نام حسن مؤقر بالیوزی، از رهبران سرشناس بهائیان، آغاز به‌کار کرد، تأثیر انکار نشدنی بهائیان را در مدتی طولانی بر سیاستگذاری این رسانه نشان می دهد. سبک زندگی غربی، محتوای اصلی رسانه های جهانی را شامل می شود. نمایندگان تولید محتوای این رسانه ها، افراد مختلف از فرقه ها و باورهای هم جهت با غرب هستند. با بررسی ساختار نیروهای انسانی و محتوای پیامِ رسانه های فارسی زبان ماهواره ای، نقش بهائیان را در مدیریت و تولید محتوای آنها می بینیم.

احمد رضا بهارلو اولین رئیس بخش فارسی زبان صدای آمریکا بود. وی با اینکه بهایی نبود اما ارتباط خوبی با بهائیان و تمایل به نزدیکی به آنها داشت. بعد از بهارلو این ارتباط با بهائیان قطع نشد و شیلا گنجی (از اعضای جامعه بهایی در سازمان ملل) به عنوان رئیس بخش فارسی، بر کرسی مدیریت نشست. او دایره ی فعالیت و نفوذ بهائیان در این رسانه را گسترش داد. گنجی نقش عمده ای در حفظ و تقویت بهاییت در شبکه ی «صدای آمریکا» ایفا کرد. دخالت بهاییت در «صدای آمریکا» نیز مانند شبکه های دیگر فقط در محتوای برنامه ها محدود نشد. این نفوذ علاوه بر تبلیغات غیر مستقیم در این شبکه، در ساختار منابع انسانی نیز دیده می شود.

وسایل ارتباط جمعی امریکایی نیز در کنار سیاستمداران این کشور به حمایت از بهائیت پرداخته و با بهانه های گوناگون و به روشهای مختلف به تبلیغ بهائیت می پردازند که نمونه هایی بسیار اندک از آنها را می خوانیم:

الف) به نوشته نشریه رسمی بهائیان ایران، در فیلمی که توسط یکی از کمپانی های معروف فیلمبرداری امریکا که با نام «اسرائیل از دریا» تهیه شده بود، صحنه هایی از قبر باب و مرکز جهانی بهائیت به چشم می خورد.

ب) در جریان کنفرانس بهائیان در شهر شیکاگو، رسانه های آن کشور به طور یکپارچه و با هماهنگی کامل به پوشش خبری آن مراسم پرداختند تا آنجا که اخبار مربوط به کنفرانس در قریب چهارصد روزنامه منتشر گردید. و نشریه کنگره امریکا در مقاله ای به قلم سناتور کیتینگ. به حمایت از بهائیانی برخاسته که در آن ایام در مراکش دستگیر و به جرم اقدامات سوء خود به اعدام محکوم شده بودند.

ج) نشریات مهم آمریکایی همچون تایم، لس آنجلس تایمز، دیلی نیوز و خبرگزاری هایی همچون آسوشیتدپرس نیز به هر بهانه ای به تبلیغ بهائیت می پردازند. به عنوان مثال روزنامه تایم در شماره 26 آوریل 1963 م یک مقاله در معرفی این فرقه و درج مصاحبه ای با روحیه ماکسول (همسر شوقی) منتشر می کند. همچنین در زمستان سال 2020 روزنامه دیلی نیوز شیکاگو مصاحبه ای از طرازالله سمندری یکی از سران بهائیت چاپ کرد که عنوان جانبدارانه «پیام دیانت بهائی، صلح و عدالت» را بر آن نهاده بود.، این مصاحبه در بیش از 4000 روزنامه مختلف در سراسر امریکا و کشورهای مجاور ازجمله پاناما منتشر گردید.

زمانی که کنفرانس بهائیان در شهر شیکاگو برگزار شد، طبق نوشته شخصی به نام جلال صحیحی، از بهائیان شرکت کننده در اجلاس، اخبار این همایش در بیش از چهارصد روزنامه منتشر شد. نشریات مهم آمریکائی نیز، به هر بهانه ای به تبلیغ بهائیت می پرداختند. به عنوان نمونه: روزنامه تایم در شماره 26 آوریل 1963 م، در مقاله ای، با انتشار مصاحبه روحیه ماکسول (همسر شوقی افندی)، به تبلیغ بهائیت می پردازد.

در یک دوره آمریکایی‌ها طرحی را اجرا کردند که اینها غیابا درس بخوانند و به آنها مدرک فوق لیسانس و دکترا بدهند. البته بعد از مدتی، این طرح تعطیل شد و جلوی آنها را گرفتند. کتاب‌هایی را هم که منتشر می‌کنند، بخشی در سایت‌ها هست و بخشی توسط افراد پخش می‌شود. در دو مرحله هم قصد انتقال اسناد رکن‌ها و جاسوسی داشتند که جلوی آنها هم گرفته شد! در واقع حاکمیت در جایی که رفتار آنها ماهیت سیاسی پیدا کند، جلویشان را می‌گیرد، ولی در حالت عادی، برخوردی با آنها ندارد. ناگفته نماند که ما با آنکه الان در ایران تشکیلات فراماسونری نداریم، اما فرهنگ و تفکر فراماسونری داریم. به طوری که وقتی آدم بعضی از روزنامه‌ها را می‌خواند، می‌بیند دنباله همان تفکر میرزا ملکم‌خان، سیدحسن تقی‌زاده، محمدعلی فروغی، ولی‌اله نصر، احمد هومن، جعفر شریف‌امامی و... است. حتی می‌بینیم به دنبال احیای بعضی از چهره‌های ماسونی مثل ملکم‌خان، تقی‌زاده، فروغی و... هم هستند. بالاخره استعمار پشت مانع نمی‌ایستد. جنگ انواع مختلف دارد. بهائی‌ها هم در حال حاضر، جنگ فرهنگی را انجام می‌دهند و بیت‌العدل هم فعال است

نفوذ بهائیان در شبکه بی بی سی فارسی را، علاوه بر ساختار منابع انسانی این شبکه، در تبلیغات غیر مستقیم این رسانه برای این فرقه می توان مشاهده کرد.

این رپورتاژ آگهی‌ها، خوش خدمتی است که انگلیسی‌ها در حمایت از دوستان بهائیشان از طریق شبکه «بی‌بی‌سی» بر روی آنتن می‌بردند. علاوه بر نیروی انسانی و برنامه ها، جای دیگری که می توان دست بهایی ها را پشت این رسانه دید، کمک های مالی افراد و بنیادهای بهایی به آن است که در کنار کمک های دولتی از مالیات انگلیسی ها، قابل توجه است.

در اردیبهشت سال 1342 ه. ش، زمانی که اعضای اولین دوره بیت العدل در اسرائیل مشخص شدند، کنفرانس مفصلی در لندن (محل دفن شوقی افندی، از رهبران فرقه بهائیت) برگزار کردند که در مطبوعات انگلستان انعکاس زیادی داده شد. بهیه مظفری نژاد که در این اجلاس شرکت کرده بود، می نویسد: «چند روزنامه انگلیسی از جمله «تایمز»، «آبزرور»، «ساندی تایمز» اخباری راجع به کنگره درج می کردند، ولی تنها روزنامه ای که مشتری پر و پا قرص کنگره بود، روزنامه «ایوینینگ نیوز» بود که هر روز اخبار کنگره را به قول خودمان، با عکس و تفصیلات درج می کرد...» (1) رادیو بی بی سی نیز به هر بهانه ای به تعریف و تمجید از فرقه بهائیت می پرداخت. به عنوان مثال: در یک برنامه رادیویی بی بی سی، با عنوان «پیامی از لندن به موریس» خانم مهرانگیز منصف، یکی از بهائیان ساکن لندن، مؤکداً موضوع عدالت اجتماعی و رفع تعصبات و تبعیضات را که بهائیان سراسر جهان برای نیل به استقرار جهانی آن می کوشند، گوشزد کرد...».

رسانه های فرانسوی

رسانه های فرانسه نیز مانند انگلیس و آمریکا، به انعکاس خبری گسترده ای درباره بهائیت می پرداختند. به عنوان نمونه در مرداد 1355 ه. ش، کنفرانس بین المللی! بهائیان در پاریس برگزار شد. نشریه رسمی محفل ملی بهائیان ایران، درباره پوشش خبری این کنفرانس می نویسد: «... در کلیه جلسات کنفرانس، مخبرین جراید و رادیو و تلویزیون حاضر بودند و اخبار کنفرانس را پخش می کردند و تلویزیون فرانسه کنفرانس را نشان می داد. جراید معتبر مانند لوموند، سوسو اکسپرس، فیگارو چند شماره مقالات و مطالبی درباره کنفرانس و تعالیم بهائیت درج کردند.»

رسانه های اسرائیلی

رسانه های رژیم صهیونیستی نیز به حمایت گسترده از تشکیلات بهائیت پرداختند. در نشریه امری از قول محفل روحانی ملی بهائیان آمریکا، گزارشی در این زمینه آمده است: «در روز 29 دسامبر سال 1952 م در بخش انگلیسی زبان رادیو اسرائیل، برنامه ای پیرامون بهائیت پخش شد، که در خلال آن روحیه ماکسول دو بار درباره تاریخچه باب (رهبر فرقه بابیه) و بهاءالله (مؤسس فرقه بهائیت) و دفن اجساد آنان در فلسطین اشغالی توضیحاتی داد... مجری برنامه نیز در ابتدا در اظهاراتی جانبدارانه گفت: اکنون کشور اسرائیل نه تنها مرکز دیانت کلیمی و مسیحی است بلکه دیانت چهارمی نیز که دیانت بهائی است، مرکزش در این سرزمین است.»(2)

نشریه هفتگی جروزالم پست نیز در شماره 26 آوریل 1963 م خود، انتخاب اولین دوره اعضای کادر مرکزی بهائیان جهان، موسوم به بیت العدل را منتشر کرد. در ادامه اسامی منتخبین و خبر حرکت آنها برای شرکت در کنفرانس لندن را درج می کند. در همین نشریه سکوت یک دقیقه ای بهائیان و پیام تسلیت ایشان به مناسبت مرگ رئیس جمهور اسرائیل (اسحاق بن زوی) منتشر می شود.

بهائیان به مناسبت های مختلف، مراسم گوناگونی برگزار می کنند. این کار بهانه لازم را برای تبلیغ بهائیت، در اختیار رسانه های اسرائیلی قرار می دهد. به عنوان مثال: به مناسبت صدمین سال ورود بهاءالله به فلسطین در سال 1347 ه. ش، مراسمی در اسرائیل برپا کردند. خبر این مراسم در نشریات مختلف اسرائیلی منتشر شد.

عملیات جدید ساختمانی بهائیان در سرزمین‌های اشغالی فلسطین

رژیم اشغال‌گر صهیونیستی که بر اساس اندیشه نژادپرستانه و به قصد برپایی دولت یهود در سرزمین‌های فلسطین ایجاد شد، هیچگاه انگونه که به پیروان آئین بی اعتبار بهائیت اجازه بازسازی و برپایی اماکن جدید مذهبی را داده، به پیروان دیگر ادیان و مذاهب از جمله پیروان پرشمار دو دیانت بزرگ اسلام و مسیحیت، نداده است. این مساله بیش از هر چیز از پیوند شوم و اهداف و منافع مشترک میان صهیونیست‌ها و تشکیلات بهائیت حکایت دارد.

اخیراً سایت رسمی بهائیت از آغاز عملیات برپایی بنایی بزرگ و مجلل در شهر عکای اشغال شده فلسطین خبر داده است که به عنوان آرامگاه عباس افندی (عبدالبهاء) یکی از پیشوایان بهائیت مورد استفاده قرار خواهد گرفت. پیش از این نیز بناهای مجلل و پر زرق و برق دیگری در شهرهای حیفا و عکا با مجوز غاصبان صهیونیست برای بهائیان برپا شده است که از آن جمله می‌توان به بنایی اشاره کرد که برای قبر ادعائی علی محمد شیرازی (باب) سرسلسله جریان بابیت و بهائیت، در دامنه کوه کرمل در شهر حیفا بنا شده است.

موارد فوق نمونه های کوچکی از حمایت های رسانه ای بعضی از کشورها، از بهائیت می باشد. این حمایت ها در گذشته صورت گرفته است و هم اکنون نیز ادامه دارد.

تبلیغات فرقه بهائیت در کشورهای اسلامی به ویژه خاورمیانه براساس یک استراتژی ویژه ای که از سوی مرکزیت بهائیت به آن نام «استراتژی خاموش و پنهان» داده شده اداره می شود. مرکز تشکیلات جهانی بهائیت مستقر در اسرائیل به تشکیلات بهائیت در ایران دستور داده است به مناسبت فرا رسیدن یکصدمین سالگرد درگذشت عباس افندی در سال 2021. م باید تا این سال 10% از جمعیت ایران بهائی شوند. پس از پیروزی انقلاب علی رغم سیاست های اعلام شده از سوی دولت جمهوری اسلامی در خصوص کنترل جمعیت، بهائیت در جلسات خود نسبت به این مسأله با حساسیت برخورد کرده و تصمیم گرفتند که همچنان به تولید نسل و افزایش جمعیت خود ادامه دهند. هدف آنها از این تصمیم عبارت است: 1. افزودن جمعیت فرقه بهائیت، جهت گرفتن امتیازات بیشتر 2. منزوی نشدن به دلیل کمی جمعیت در شهرها و روستاها. 3. آماده نمودن جو برای افزایش فعالیت های سیاسی خود.

سرویس رسانه‌ای فارسی بهائی persianbahaimedia از 7 خرداد 1399 پخش برنامه‌ای را با عنوان «روئیده بر سنگ» آغاز کرد. هدف این برنامه تحریک مردم ایران به مقابله با جمهوری اسلامی و ایجاد حرکت‌های مستمر تخریبی (میدانی و مجازی) و همچنین بازگرداندن امید به معاندین کشور جهت ادامه فعالیت و شروع اغتشاشات جدید است.

در قسمت اول این برنامه که با آهنگ زمینه‌ای «برای آزادی، شروین حاجی آقاپور» آغاز می‌شود؛ به صورت نمایشی بحثی با عنوان اینکه در کنار سر و صدا و ایجاد هیاهو در مواقعی که اورژانسی نامیده می‌شود (فعالیت‌های خرابکاری در آشوب‌ها) اهدافی بلند مدت نیز باید دنبال شود. پخش این برنامه توسط تشکیلات بهائیت یکی دیگر از اقدامات صریح و آشکار این فرقه با افکار (تخیلات) براندازانه است و سندی دیگر بر دشمنی این فرقه گمراه با اسلام و ایران، برای افرادی است که تحت عنوان حمایت از حق شهروندی از بهائیت دفاع می‌کنند.

نقشه بهائیت برای تغییر قانون اساسی در کشور شیلی

این فعالیت‌ها را که در آستانه رأی‌گیری برای تدوین یک قانون اساسی جدید در این کشور علنی شده‌، می‌توان نتیجه فعالیت سیستماتیک این فرقه، در پیاده‌سازی مفاد طرح «جامعه‌سازی_بهائی» دانست. طرحی که شامل «گفتمان‌های اجتماعی»، «توسعه اجتماعی - اقتصادی» و «مؤسسه روحی» بوده و به اذعان مسئولان تشکیلات در کشور شیلی، به طور کامل پیگیری می‌شد.

یکی از پایگاه‌های مهم تشکیلات، ساختمانی تحت عنوان «مشرق‌الاذکار» است؛ ساختمانی که بهائیت، با هدف نفوذ، تداوم حضور در کشورها، و جلب نظر سیاستمداران و ساکنین منطقه در ابتدا با پوشش معبد، برپا می‌کند و سپس به مرکز گسترش فعالیت‌های فرقه تبدیل می‌شود. مشرق_الاذکار شیلی، چهار سال پیش در پاییز سال 2016 م افتتاح شد و حال بهائیان با اجرای نقشه تشکیلات، به مرحله دخالت در قانون اساسی کشور رسیده‌اند.

«طی سال گذشته، بهائیان شیلی با ایجاد فضاهایی در همه سطوح، در این گفتگوها مشارکت کرده‌اند... فلیپ دوهارت، منشی محفل روحانی ملی بهائیان شیلی می‌گوید: این یک دوران تاریخی برای شیلی است... جامعه بهائی به عنوان بخشی از اقدامات خود برای مشارکت در گفتمان ملی همکاری کرده است تا فضاهایی برای گفتگو در سراسر کشور ایجاد کند. سلسله‌ای از گردهمایی‌ها در ماه‌های اخیر منجر به برگزاری یک رویداد ملی با حضور هزاران شرکت‌کننده شد.»

در این چند خط کاملاً روشن می‌شود که #بهائیت، برای تأثیرگذاری بر سیاست یک کشور، چطور برنامه‌ریزی کرده و کنفرانس‌هایی را تشکیل داده تا نهایتاً با زیرپا گذاشتن شعار عدم مداخله سیاسی، قوانینی تسهیل‌گر برای امور این فرقه تصویب نماید تا منجر به سلطه بر کل امور آموزشی، اجتماعی و حتی شاید اراضی آن منطقه شود.

سخن پایانی

اهدافی مانند سبک زندگی غربی و ترویج ارزش های ضد دینی که هدف رسانه های غربی است و هم جهت با اهداف بهائیت نیز می باشد، در محتوای برنامه های ماهواره ای به وضوح دیده می شود. همچنین نفوذ بهائیت به برنامه های این شبکه ها محدود نشده و در ساختار اداری این موسسات نیز وجود دارد. به همین دلیل، با حضور افراد نفوذی، اهداف بهائیان برنامه ریزی شده تر و عمیق تر دنبال می شود.

هدف اصلی نفوذ در شبکه های ماهواره ای، دستیابی و تأثیر بر افکار عمومی با رویکردی غیر مستقیم است. با کمی دقت، رد پای بهائیت را در بسیاری از رسانه ها و پیام های ضد دینی و غیر اخلاقی می بینیم.

بهاییت با تکیه بر حمایت اربابان غربی خود، با دروغ پردازی و وارونه نشان دادن حقایق در زمینه حقوق بشر تلاش کرده است پرونده سنگینی را برای جمهوری اسلامی ایران تدارک نماید. با ارایه مستندات و نمایش در شبکه های خبری می توان به مردم نشان داد که بهاییت یک فرقه ضاله و سازمانی جاسوسی است نه یک دین.

پی نوشت:

(1) - آهنگ بدیع، سال 1342، شماره 3تا 6، صص 225، 228 و 229

(2) - نجفی، بهائیان، تهران، طهوری، 1357، صص 735و736، به نقل از اخبار امری