رقابت دو ابرقدرت بیخ گوش آمریکا؛ یارگیری به سبک چین در منطقه کارائیب!
اقتصادنیوز: وزارت دفاع آمریکا مدت‌ها است نسبت به افزایش‌توان اقتصادی و نظامی پکن هشدار داده و حتی زنگ خطر را به صدا در آورده است. همزمان ناظران می گویند که امروز پکن از غفلت واشنگتن و رویکرد منفعل این بازیگر استفاده کرده و در حیات خلوت آمریکا درگیر برجسته کردن نقش خود است.
به گزارش اقتصادنیوز، همزمان با گسترش حضور چین در آمریکای لاتین و دریای کارائیب، ایالات متحده اگر نگوییم منفعل، تا حدودی بی خیال است. سه سال پیش، آندرس مالامود و لوئیس شنونی، نویسندگان فارین پالیسی، به جهان اطمینان دادند که «کشورهای آمریکای لاتین به واسطه اقتصادی کوتوله و تحت هژمونی ایالات متحده، جغرافیایی هستند که کم تر مورد توجه قرار می گیرند». اما امروز معادلات تغییر کرده و منطقه به مهره حیاتی برای بازیگران مختلف از چین گرفته تا ایران تبدیل شده است.
خیز چین برای نفوذ در حیاط خلوت امریکا
چین درعرصه توسعه روابط تجاری با کشورهای آمریکای لاتین به سرعت از ایالات متحده پیشی گرفته است. در حالی که تجارت ایالات متحده با مکزیک نزدیک به 71 درصد تجارت با کل منطقه را تشکیل می دهد، چین در تجارت با برزیل، آرژانتین، پرو، ونزوئلا، شیلی و بسیاری دیگر دست برتر را دارد. با توجه به این واقعیت‌ها، می‌توان انتظار تغییر سیاست تجاری - یا حداقل افزایش توجه واشنگتن را داشت. اما چیزی تغییر نکرده است. سال گذشته، بایدن از طریق موسسه کمک به توسعه برای آمریکای لاتین و کارائیب، مبلغ659.1 میلیون دلار بودجه کمک خارجی درخواست کرد. هدف اعلام شده برای دریافت این کمک، تحریک رشد اقتصادی و رفاه اجتماعی در کشورهای کم درآمد و متوسط است. قرار است از این بودجه برای اجرایی کردن پروژه های بلندمدت از کشاورزی و آموزش گرفته تا حفاظت از محیط زیست و دموکراسی استفاده شود. اهدافی عالی اما غیر عملی.
آنگونه که ریل کلیر ورد نوشته، در چند سال اخیر آمریکای لاتین اقتدارگرا شده و چین کنترل بیشتری بر منطقه دارد. همانطور که نشریه اکونومیست نوشته، امتیاز این منطقه نسبت به داشتن شاخص های دموکراسی برای هفت سال متوالی کاهش یافته و بزرگترین رکود دموکراتیک در 20 سال گذشته را به ثبت رسانده است. با این حال، ایالات متحده به دور ریختن دائمی پول هایش برای پیشبرد دموکراسی و حکمرانی خوب ادامه می‌دهد، در حالی که چین تقویت روابط اقتصادی اش و استخراج منابع را در اولویت قرار می دهد. به عنوان مثال، چین با سرمایه گذاری در شرکت شیلیایی Sociedad Qumica y Minera 46 درصد از تولید جهانی لیتیوم و 10 درصد از تولید جهانی کلمبیت را از طریق خریدهای هوشمندانه در برزیل را از آن خود کرده است. این کشور به شکلی مشابه، در کشورهایی مانند ونزوئلا، بزرگترین کارخانه غلظت کلتان را افتتاح کرد، زیرا دولت ونزوئلا به ماموریت خود برای حفاری بیش از دو تریلیون دلاری مواد معدنی در منطقه ادامه می دهد.
رقابت برای بقا!
اگر ایالات متحده و متحدانش بخواهند انقلاب صنعتی که قرار است در آینده رخ دهد را رهبری کنند، دسترسی به این مواد معدنی ضروری خواهد بود، زیرا این مواد جزء اصلی در باتری ها هستند. با این حال چین حتی در همسایگی ایالات متحده، برنده است. روشن است که ایالات متحده اجازه داده خودکامگان چپ آمریکای لاتین بدون هیچگونه محدودیتی و در راستای منافع رقیب واشنگتن مانور دهند. با این حال در شرایطی که سیاست گذاران ایالات متحده خود را در حال رقابت با چین برای به دست آوردن کنترل زنجیره های تامین و مواد معدنی حیاتی می بینند، اهمیت استراتژیک آمریکای لاتین مهم تر از هر زمان دیگر به نظر می‌رسد.
در طول جنگ سرد، مداخله بیش از حد از ایالات متحده در آمریکای لاتین، احساس های ضد آمریکایی را برانگیخته؛ احساساتی که به شدت روابط ایالات متحده با کشورهایی که زمانی متحدان بزرگی بودند را تحت تاثیر قرار داد. اگر رویارویی چین و آمریکا سناریویی محتمل است، پس ایالات متحده و متحدانش باید در حوزه سرمایه‌گذاری استراتژیک در نیمکره غربی از چین پیشی بگیرد. علاوه بر این، اگر آمریکا می‌خواهد سرمایه‌گذاری‌هایش نتایج واقعی به همراه داشته باشد، باید از چین درس‌هایی آموخته تا سرمایه‌گذاری‌هایش نتیجه بخش باشد. اتخاذ چنین رویکردی مستلزم تبعیت از سیاست های مبتنی بر واقعیت است، سیاست هایی که بیش از هر چیز به دنبال دگرگونی رادیکال دولت ها نیست، بلکه از مکانیسم های مختلفی برای دستیابی به اهدافی استفاده می کند که به طور مشخص به نفع ایالات متحده است.
کاهش نفوذ اقتصادی ایالات متحده در نیمکره غربی نه به نفع آمریکا است و نه به نفع دموکراسی. اگر سیاستگذاران، آمریکای لاتین را از اولویت خارج کنند، همه ضرر می کنند. به این ترتیب، ایالات متحده باید نگران منطقه ای باشد که حزب کمونیست چین آن را در الویت هایش قرار داده است.
همچنین بخوانید