رمضانی: همدلی بین کادرفنی نبود، در تیم ملی نمی‌ماندم / رسیدن به مدال المپیک و جهانی، سن دارد

مجید رمضانی در گفت‌وگو با خبرنگار ورزشی خبرگزاری تسنیم درباره فرصتی که به شاگردش مهدی بالی برای رویارویی انتخابی با محمدهادی ساروی داده شد، اظهار داشت: درهرصورت امسال آن فرصتی که باید داده می‌شد داده شد، طبق چرخه مهدی بالی به قهرمانی آسیا رفت و بعد از آن استراحت کرد. تایم انتخابی معلوم بود و این موضوع هم به هادی ساروی و هم مهدی بالی از قبل اعلام شده بود. انتخابی در شرایطی کاملا مشخص و از قبل اعلام شده، به انجام رسید و هیچ بهانه‌ای قابل قبول نیست. سالهای قبل ما که نبودیم اما طبق گفته خودشان، زمان و نحوه برگزاری انتخابی، به موقع اعلام نمی‌شد، اصلا هم معلوم نبود که هست یا نیست. گاهی هم اصلا انتخابی برگزار نمی‌شد اما امسال انتخابی تمامی وزن‌ها طبق فرآیند انجام شد که یکی از آنها 97 کیلوگرم بود که جزو آخرین اوزانی شد که قرار بود انتخابی رودررو داشته باشد. این مسابقه در بیشکک انجام شد و محمدهادی ساروی از سد مهدی بالی گذشت.

وی تاکید کرد: باوجود مشخص شدن تیم جهانی تا حدود زیادی، اما هنوز ما دو تورنمنت بین‌المللی وهبی‌امره و مجارستان را داریم که کادرفنی در مورد آنها تصمیم‌گیری می‌کند. هرچند طبق چرخه برای کادرفنی مسجل شده که چه نفراتی در صدر اوزان خود قرار گرفته‌اند اما هنوز سه ماه تا جهانی فرصت هست و هزار اتفاق ممکن است بیافتد. آن چیزی که کادرفنی می‌خواست در مورد وزن 97 و بقیه اوزان با چرخه به آن رسید. حسن رنگرز نه کوتاهی کرد و نه به کسی بیشتر امتیاز داد. اگر هم در چرخه به کشتی‌گیری امتیاز بیشتری داده شد که مثلا در مرحله آخر کشتی بگیرد، دلیلش عملکرد آنها در مسابقات جهانی گذشته بود، یعنی این حق محمدهادی ساروی و یا محمدرضا گرایی بود که به واسطه مدال جهانی‌شان، دیرتر وارد چرخه شوند.

وی که شاگردش سجاد ایمن‌طلب در وزن 72 کیلوگرم صاحب دوبنده تیم ملی شده، در این باره نیز گفت: سجاد در مسابقات قهرمان کشوری اول شد که همه مدعیان وزنش آنجا کشتی گرفتند. این وزن مدال‌دار جهانی نداشت و نفر اول 72 کیلو (محمدرضا مختاری) به یک وزن بالاتر رفته بود. درواقع سجاد با همه کشتی‌گیران داخلی مبارزه کرد و به تورنمنت برون‌مرزی اعزام شد و برنده حریفش را هم برد و به مسابقه رنکینگ‌دار رسید. او قرار است در جام وهبی‌امره هم کشتی بگیرد. امیدوار هستم که اول ما و بعد هم تیم ملی کشتی فرنگی را در مسابقات پیش رو سربلند کند.

عضو سابق تیم ملی کشتی فرنگی در رابطه با سابقه مربیگری و دعوتش به کادرفنی تیم‌های ملی تصریح کرد: حدودا سال 1390 بود که تمام کارهایم را کنار گذاشتم و کار مربیگری را شروع کردم، دیدم یک پیج اینستاگرامی نوشته بود که آمدم چون می‌خواستم دیده شوم، درحالیکه من با عشق سمت مربیگری آمدم. ما یک تیم کامل در نوشهر داشتیم که همه مدعی بودند، تا سال 94، که بچه‌ها به رده سنی جوانان رسیده بودند اما برای هر کدام‌شان یک اتفاقی افتاد و آن بچه‌ها همه رفتند. من هم مورد بی‌مهری اول از همه خود شهرستان قرار گرفتم. حتی برای ساعت تمرین هم با مشکلات زیادی مواجه بودم، البته اینها الان هم هست و من خیلی اذیت شدم. جز دو تا کمکی که داشتم و بی منت همیشه کنارم بودند، کسی نبود. تایمی که مهدی توکلی (عضو سابق تیم ملی کشتی فرنگی) رئیس هیئت بود کم و بیش شرایط برایم بهتر بود، بهمن رهبر هم مربی بود که همه جا کمکم کرد ولی خودش هیچ‌جا نیامد. 50 درصد کار را او انجام می‌داد اما مسابقات را من می‌رفتم.

رمضانی افزود: من در دو سه مقطع به اردو دعوت شدم، آن هم دوره‌هایی بود که حسن رنگرز به عنوان نایب‌رئیس و مدیر تیم‌های ملی فعالیت داشت. قبلا من قبول نکردم بیایم، جز اینکه یک بار چون سجاد ایمن‌طلب کشتی‌گیر خودم بود، با تیم به امیدهای جهان رفتم. یک بار هم قبلا با جوانان به مسابقات جهانی اعزام شدم آن هم با اصرار حسن رنگرز بود و اینکه مربی سابقم عبدالله چمن‌گلی حضور داشت. کلا در این 12 سال مربیگری، دو مسابقه رفتم. غیر از دوره محمد بنا، چند باری به من پیشنهاد شد بیایم، حتی دوره حسن بابک هم این اتفاق افتاد. گاهی از مازندران مربی می‌خواستند که برای حضور در مسابقات معرفی کند، اما من خودم رد می‌کردم. این بار اما قبول کردم چون اولا حسن رنگرز برادرم هست، و غیر از آن من دو کشتی‌گیر در مسابقات قهرمانی آسیا داشتم، سجاد ایمن‌طلب و مهدی بالی که اولی به تیم جهانی هم رسیده، جدای از آن، ما یک کادرفنی بی‌حاشیه و هماهنگ هستیم که آرامش کامل در تیم‌مان حکمفرماست. اگر غیر از این بود، منِ مجید رمضانی هرگز اینجا نمی‌ماندم. اینطور نیست که فضای زیرآب‌زنی و رقابت بین ما باشد، اینکه یکی زیر پای دیگری را خالی کند، همه یکدل هستند، من برایم سخت بود که بیایم و 12 روز در خانه کشتی بمانم، اما همدلی بین اعضای کادرفنی باعث شده که بتوانیم کار را خوب پیش ببریم.

مجید رمضانی که خودش می‌توانست در دوره قهرمانی‌اش مدال جهانی بگیرد اما این اتفاق رخ نداد، درباره اینکه طبق مسیری که خودش پشت سر گذاشته، چه توصیه‌ای همیشه برای شاگردانش دارد؟، گفت: اولین چیزی که به آنها می‌گویم این است که به چشم به هم زدنی این دوره قهرمانی می‌گذرد. من آنها را سعی می‌کنم با واقعیت روبه‌رو کنم. می‌گویم ماشین خوب را در 35 سالگی هم می‌توانی بخری و سوار شوی. لباس خوب را در 35 سالگی می‌توانی بپوشی، هر کاری که در جوانی نکردی را می‌توانی 35 سالگی و بعد از اتمام دوره قهرمانی انجام دهی، اما کاری که در یک سن خاص می‌توانی در ورزش قهرمانی بکنی، هرگز نمی‌توانی بعد از آن انجامش دهی. یعنی این دوره بگذرد، دیگر گذشته و برنمی‌گردد. رسیدن به مدال المپیک و جهانی، سن دارد. سن ایده‌آل نتیجه گرفتن هم بین 20 تا 24 سالگی است. در این سالها باید همه تلاشت را بکنی که عضو تیم ملی شوی، حالا 5 سال، 10 سال و یا 15 سال بمانی، نباید این زمان را از دست بدهی. حقیقتا من الان می‌توانم لباس خوب بپوشم، ماشین خوب سوار شوم، خیلی کارها انجام دهم، اما دیگر هرگز نمی‌توانم به عقب و دوره قهرمانی برگردم.