روایت نفس‌های مانده در سینه در"هِناس"!
به گزارش خبرگزاری اقتصادایران، فیلم هِناس دومین اثر بلند حسین دارابی است که بعد از فیلم مصلحت به موضوع ترور دانشمندان هسته‌ای و حواشی موثر از آن بر خانواده‌هایشان پرداخته است، باید اذعان کرد که هر کسی سراغ ساخت اینگونه فیلم ها نمی‌رود. چرا که هم نمی‌تواند گیشه خوبی را برای فیلم تضمین کند و هم عدم رعایت برخی موازین ساخت می‌تواند دردسر‌های دیگری برای سازنده ایجاد کند.
هِناس روایتی صادقانه و بدون زیاده‌گویی از مجاهدت‌ها و دوران زندگی ارزشمند و بی‌ریای شهید والامقام دکتر داریوش رضایی نژاد است که از نکات مثبت فیلم پیاده‌سازی مناسب زبان کوردی و رعایت اصالت و سبک زندگی در پوشش، گویش‌ها و حتی مادرانه‌های عاشقانه که مریلا زارعی در نقش خانم شهره پیرایی (همسر شهید رضایی نژاد) به زیبایی و هنرمندی قابل توجهی ایفای نقش می‌کند.
اما حقیقت اصلی روایت هراس و اضطرابی است که "شهر ممنوعه هسته‌ای" که ورود به آن سبب می شود که دیگر تو را عده‌ای دوست نداشته باشند بر سر این خانواده سایه انداخته است.
لحظاتی بسیار دردناک و پر مخاطره که هر لحظه بیم از دست دادن عزیزانت به دست بی رحم ترین آدم‌کشان این روزگار را تصویر‌گری می‌کند.
اما در روی دیگه قصه با همه این سختی‌ها شاهد استواری شخصیت اصلی داستان بهروز شعیبی (شهید رضایی نژاد) هستیم که غیور مردی از خطه آبدانان استان ایلام، منطقه‌ای مرزی است که با جنگ و مصائب آن بزرگ شده است و اهل باج دادن به بیگانگان نیست و پای متجاوز را در هر کجا که باشد خواهند شکست و حرف زور را به هیچ عنوان نخواهند پذیرفت.
در این بین نکته بسیار قابل تامل و غیر قابل انکار ضعف دستگاه‌های نظارتی در رصد، پیشگیری و جلوگیری از وقوع این حوادث تلخ و غیر قابل جبران است.
درست بعد از ترور دو دانشمند برجسته و نامدار هسته‌ای کشورمان یعنی دکتر علیمحمدی و دکتر شهریاری به وقوع پیوستن این عملیات کوردلانه نشان از این دارد که بعضی از دستگاه‌ها پیش‌بینی مناسبی از این رویداد‌ها نداشته‌اند تا جایی که یکی از مسئولان وقت بعد از ترور سومین دانشمند هسته‌ای (داریوش رضایی نژاد) در مصاحبه‌ای گفت: دانشمند ترور شده در پروژه‌های هسته‌ای فعال نبوده است و ربطی به موضوع هسته‌ای ندارد!
از نحوه این عملیات بزدلانه بسیار روشن بود که دست کثیف دشمنان همیشگی این ملت برای حذف یکی از فعالان موثر در حوزه انرژی هسته‌ای بوده است تا جایی که در تابستان سال 1390 داریوش رضایی نژاد در مقابل منزل و در منظر چشمان همسر و فرزندش مورد اصابت شش گلوله قرار می‌گیرد و با دیدن این صحنه دردناک همسر شهید نیز از ماشین پیاده شده و به دنبال ضارب می‌رود که دو گلوله هم به سمت ایشان شلیک که یکی از تیرها به پهلوی چپ ایشان اصابت می‌کند که در فیلم هِناس به زیبایی تمام عیاری این صحنه‌ها به نمایش در‌می‌آید.
فردای این حادثه دردناک که منجر به شهادت یکی از ذخایر ارزشمند انسانی کشورمان شد مجله اشپیگل به نقل از یک مقام اطلاعاتی اسرائیل ترور رضائی نژاد را اولین اقدام جدی رئیس جدید موساد تامیر پاردو اعلام کرد.
بی شک منکر خلوص و زحمات بی‌کران نیروهای جان بر کف امنیتی نیستیم و نخواهیم بود، اما شاید امروزه که آرمیتا شاهد ظفر‌ها و موفقیت‌های امنیتی است این آرزو را در سر می‌گذراند که کاش یکی از این فتوحات منجر به نجات پدرش از چنگال خبیثانه رژیم صهیونیستی بود.
نکته منفی آخرین ساخته حسین دارابی اختلاف سنی هفت ساله مریلا زارعی و بهروز شعیبی و حافظه ذهنی مخاطب از آثار گذشته این دو بازیگر است که در باور‌پذیری کاراکتر‌ها، نقش منفی داشته است، هر چند که مریلا زارعی تمام توان خود را برای در‌آوردن نقش به کار می‌بندد. از نقاط ضعف دیگر فیلم می‌توان به این موضوع اشاره داشت که در اواخر فیلم ریتم روایتگری بسیار کند می‌شود تا جایی که قصد سازنده در نشان دادن یک اثر عاشقانه محقق نمی‌شود و موسیقی متن هم نمی‌تواند کمکی به این مهم داشته باشد.
دارابی در سکانس‌های پایانی فیلم خود کوشید که مخاطب با امید از سالن نمایش خارج شود که به علت سکته‌های متعدد نتوانست به این هدف برسد و در نهایت تماشاگر تا حدودی با سر در‌گمی نیز مواجه می‌شود.