سیل کالاهای ترکیهای به ایران رسماً تایید شد

تجارت خارجی ایران در ششماهه نخست سال 1403 با کسری بیسابقه 7.16 میلیارد دلاری مواجه شده است. گزارشی از مرکز پژوهشهای مجلس نشان میدهد که وابستگی 72.4 درصدی واردات به سه کشور امارات، چین و ترکیه، کاهش شدید ارزش کالاهای صادراتی و افزایش قاچاق، زنگ خطر را برای اقتصاد ایران به صدا درآورده است.
- فهرست محتوا
- کسری تجاری 7.16 میلیارد دلاری؛ بدترین عملکرد سالهای اخیر
- ارزش صادرات یکپنجم واردات؛ اقتصاد خامفروش ایران
- وابستگی خطرناک به سه کشور؛ امارات، چین و ترکیه
- چه کالاهایی وارد و صادر میکنیم؟
- سیاستهای ارزی؛ شمشیر دولبه تجارت
- راهکارهایی برای نجات تجارت خارجی
تجارت خارجی بهعنوان یکی از ستونهای اصلی اقتصاد هر کشور، نقش کلیدی در تأمین ارز، تقویت تولید ملی و رفع نیازهای اساسی دارد. مرکز پژوهشهای مجلس در گزارشی جامع، وضعیت تجارت خارجی ایران در ششماهه نخست سال 1403 را تحلیل کرده و از چالشهای نگرانکنندهای مانند کسری تجاری تاریخی، تمرکز بیشازحد بر چند شریک تجاری و کاهش ارزش صادرات پرده برداشته است.
کسری تجاری 7.16 میلیارد دلاری؛ بدترین عملکرد سالهای اخیر
بر اساس دادههای گمرکی، در ششماهه نخست 1403، ایران 33.09 میلیارد دلار کالا وارد و 25.9 میلیارد دلار صادر کرده است. این اختلاف منجر به کسری تجاری 7.16 میلیارد دلاری شده که منفیترین تراز نیمساله در سالهای اخیر است. مقایسه با سالهای گذشته نشان میدهد که کسری تجاری از 2.6 میلیارد دلار در سال 1401 به 6.33 میلیارد دلار در سال 1402 و اکنون به 7.16 میلیارد دلار رسیده است. عواملی مانند افزایش قیمت کالاهای وارداتی، کاهش ارزش کالاهای صادراتی و نوسانات ارزی در این روند نقش داشتهاند.
ارزش صادرات یکپنجم واردات؛ اقتصاد خامفروش ایران
یکی از نکات تکاندهنده گزارش، افت شدید ارزش هر تن کالای صادراتی است. در سال 1403، میانگین ارزش هر تن کالای صادراتی ایران به حدود 366 دلار رسیده، درحالیکه هر تن کالای وارداتی 1689 دلار ارزش دارد. این نسبت نشان میدهد که ارزش کالاهای صادراتی ایران تنها یکپنجم ارزش کالاهای وارداتی است. تمرکز صادرات بر مواد خام و کالاهای کمارزش مانند گاز طبیعی و مواد معدنی، در کنار ضعف در صادرات محصولات با ارزش افزوده بالا، ریشه اصلی این وضعیت است.
وابستگی خطرناک به سه کشور؛ امارات، چین و ترکیه
گزارش نشان میدهد که 72.4 درصد از واردات ایران در سال 1403 از سه کشور امارات، چین و ترکیه تأمین شده است. در بخش صادرات نیز چین، عراق و امارات مقاصد اصلی بودهاند. این تمرکز بیشازحد، ایران را در برابر شوکهای سیاسی و اقتصادی این کشورها آسیبپذیر کرده است. همچنین، تعداد کشورهای واردکننده کالا از ایران با ارزش بیش از 100 میلیون دلار به تنها 22 کشور کاهش یافته که نشاندهنده افت تنوع در مقاصد صادراتی است.
چه کالاهایی وارد و صادر میکنیم؟
در بخش صادرات، گاز طبیعی، محصولات پتروشیمی، فولاد و مواد معدنی بیشترین سهم را دارند. در مقابل، واردات عمدتاً شامل کالاهای اساسی مانند ذرت (با افزایش از 1.6 میلیارد دلار در سال 1396 به 3.9 میلیارد دلار در سال 1402)، طلا، گوشیهای تلفن همراه، ماشینآلات صنعتی و دارو است. وابستگی شدید به واردات خوراک دام و طیور، یکی از نقاط ضعف کلیدی اقتصاد ایران است.
سیاستهای ارزی؛ شمشیر دولبه تجارت
سیاستهای ارزی تأثیر مستقیمی بر تجارت خارجی ایران داشتهاند. در ششماهه نخست 1403، 55 درصد ارز وارداتی از سامانه نیما، 23 درصد از ارز ترجیحی و 22 درصد از ارز اشخاص تأمین شده است. افزایش سهم ارز ترجیحی و ارز اشخاص نسبت به سال قبل، نشاندهنده تغییر در سیاستهای ارزی است. ارز ترجیحی عمدتاً به کالاهای اساسی و ارز اشخاص به واردات طلا اختصاص یافته است. این در حالی است که محدودیتهای ارزی باعث افزایش قاچاق شده و حجم تجارت غیررسمی در سال 1401 به 26.3 میلیارد دلار رسیده است. قاچاق خروجی شامل سوخت، دام زنده و کالاهای یارانهای است که به دلیل اختلاف قیمت با کشورهای همسایه، سودآور شدهاند.
راهکارهایی برای نجات تجارت خارجی
گزارش مرکز پژوهشهای مجلس چند پیشنهاد کلیدی ارائه کرده است:
-
تفکیک سیاستهای تجاری و ارزی: تدوین سیاستهای مستقل برای مدیریت تجارت.
-
شفافیت در تخصیص ارز: حذف ارز رانتی و ایجاد فرایندهای شفاف.
-
مدیریت هوشمند واردات: اولویتبندی نیازهای واقعی و جلوگیری از هدررفت منابع ارزی.
-
تنوعبخشی به شرکای تجاری: کاهش وابستگی به چند کشور و گسترش مقاصد صادراتی.
-
حمایت از صادرات با ارزش افزوده بالا: سرمایهگذاری در صنایع دانشبنیان و تبدیلی.

