«صادق ملک‌شهمیرزادی»، باستان‌شناسی جست‌وجوگر بود
تهران - ایرنا - «سیدمحمد بهشتی»، معتقد است صادق ملک شهمیرزادی از جمله باستان‌شناسانی بود که به کار خود به عنوان یک حرفه صرف نمی‌نگریست بلکه یک جست‌وجوگر واقعی بود.
بهشتی بیان کرد: بسیاری از باستان‌شناسان امروز کشور شاگرد مستقیم و یا با واسطه صادق ملک شهمیرزادی، باستان‌شناس پیشکسوت، بودند که دوشنبه (21 مهر)، در آستانه هشتاد سالگی درگذشت. وی ازجمله از باستان‌شناسان فرهیخته‌ای بود که با تمام وجود شیفته این علم اند و تالیفات و کاوش‌هایشان خود حکایت از مقام و موقعیت علمی ایشان دارد. او از جمله باستان‌شناسانی بود که به کار خود به عنوان یک حرفه صرف نمی‌نگریست بلکه یک جست‌وجوگر واقعی بود و در پی گم‌شده خویش کار و زندگی را سازمان داد.
وقتی تازه به سازمان میراث فرهنگی رفتم در دهه 70، تخصص چندانی درباره علوم مرتبط با آن نداشتم. بنابراین با اساتید و کارشناسان ملاقات می‌کردم و از هر کدام نام پنج تن از خبرگان رشته خود را درخواست می‌کردم. ملک شهمیرزادی یکی از باستان‌شناسانی بود که نامش در فهرست همه جای داشت و بر کاردانی وی صحه می‌گذاشتند. وقتی مطلع شدم از دانشگاه تهران بازنشسته شده، درخواست کردم تا دوباره در سازمان مشغول به کار شود. ولی زیر بار نمی‌رفت. در آن سال‌ها برنامه داشتیم کاوش در محوطه پیشا تاریخی «سیلک» کاشان را دوباره آغاز کنیم که از زمان رومن گیرشمن، باستان‌شناس فرانسوی، در دوره پهلوی دیگر کاوش نشده بود. طبیعی بود کار در چنین محوطه بسیار مهمی را نمی‌شد به هرکسی سپرد. از آنجا که در آن موقع کسی جایگاه علمی متناسب با این عملیات را نداشت و خود دکتر ملک شهمیرزادی از حساسیت این امر آگاه بود، حاضر به همکاری دوباره با سازمان شد.
سیدمحمد بهشتیاو اضافه کرد: تا پیش از آن، معمولا از یک حفاری سال‌ها می‌گذشت و گزارش‌ها و مستندات آن منتشر نمی‌شد. اما دکتر ملک شهمیرزادی متعهد شد کاوش فصل بعد را شروع نکند مگر اینکه گزارش کاوش فصل جاری منتشر شود. این اتفاق فرخنده افتاد و در ادامه آن، سنت سلسله جلسات «گزارش به همکار» را در سازمان ایشان پایه‌گذاری کرد.
بهشتی خاطرنشان کرد: دکتر ملک شهمیرزادی با وجود اینکه پیشکسوت بود و عمر طولانی در باستان‌شناسی - هم آموزش و هم پژوهش - گذرانده بود؛ در کار همچون یک جوان پرشور و انرژی رفتار می‌کرد. اصلا کهولت و کهنگی و افسردگی از خود نشان نمی‌داد و در تمام سال‌هایی که من با ایشان ارتباط نزدیک داشتم، با نشاط و با احساس فعالیت و تازه‌های باستان‌شناسی را لحظه به لحظه تعقیب می‌کرد.
رئیس پیشین پژوهشگاه میراث فرهنگی همچنین تأکید کرد: ایشان معلم بسیار سخاوتمندی نیز بود و از هیچ دانش جویی چیزی دریغ نمی‌کرد. رابطه شاگردان‌شان با ایشان، شبیه رابطه فرزند و پدر بود و این ارتباط سال‌ها تداوم می‌یافت. او همچنین بسیار با اخلاق و شریف بود. هیچ‌گاه ندیدم از کسی بدگویی کند و با همه، با ادب و انصاف رفتار می‌کرد. در نهایت و از همه مهم‌تر او یک باستان‌شناس وطن‌دوست بود و به ایران، به معنای واقعی کلمه عشق می‌ورزید.
*س_برچسب‌ها_س*