طرحی که میتوانست مانع از تعطیلی سینمای ایران شود، در آمریکا اجرا شد
تماشاگران میتوانند با پرداخت 70 تا 90 دلار یک سالن سینما را کامل در اختیار داشته باشند و یک سانس به تنهایی یا با همراهی دوستان یا اعضای خانواده به تماشای یک فیلم بنشینند؛ مبلغی که اگر میان یک خانواده توزیع شود، رقم آنچنان بالایی در آمریکا محسوب نمیشود و در عین حال از ایمنی نسبی برخوردار است.
سالنهای سینمای ایرانی در حالی یک هفته دیگر تعطیل است که اگر طرح پیشنهادی «تابناک» در سالنها به اجرا درمیآمد، دستکم سالنهایی که در اجرایش موفق بودند، میتوانستند در سالنهای سینما را باز نگه دارند؛ طرحی که اکنون در آمریکا به اجرا گذاشته شده و البته با توجه به قیمت منطقی در نظر گرفته شده برای آن، با استقبال نسبی همراه شده است.
به گزارش «تابناک»؛ بحران کرونا بار دیگر سالنهای سینما را در ایران به تعطیلی کشانده و این تعطیلی هفته به هفته تمدید میشود. واکنشها به تداوم این تعطیلی این بار به شدت نوبت پیشین نیست، چون پس از بازگشایی سالنهای سینما مشخص شد در ایران، دوران تماشاگر چندانی ندارد و تفاوت آنچنانی میان آن دوران با اکنون نیست. شمار تماشاگران بسیاری از سانسهای حتی به سه تن نیز نمیرسید و اساسا فیلم در سانسهای متعدد به ویژه سانسهای روز در سالنهای پرفروش نیز اکران نمیشد.
نیمبها کردن بهای بلیت سینما و بهره برداری از 50 درصد ظرفیت سالنهای سینما برای ایمنی بخشیدن نیز نتوانست تماشاگران را به سالنهای سینما بیاورد و اقتصاد سینمای ایران را به حداقل فروش مورد نیاز برای حفظ حیاتش برساند؛ کما اینکه همین رویکردها در آمریکا و بریتانیا نیز ناموفق بود و حتی افزایش ارائه مشوقهای مرسومی چون پاپکورن، کوکا و آبنبات همراه با بلیت سینما نیز منجر به بازگشت تماشاگر به سالنهای با ظرفیت 30 تا 50 درصد در کالیفرنیای آمریکا نشد و برخی سالنهای سینما با قدمت بیش از یک قرن در آمریکا، کمتر از 20 درصد نسبت به شرایط عادی بلیت فروشی دارند.
در این میان شماری از سالنهای سینما در آمریکا کاری کرده اند که هرچند در گذشته نیز وجود داشت، اکنون به شکلی وسیع به اجرا درآمده است. بر اساس این طرح، تماشاگران میتوانند با پرداخت 70 تا 90 دلار یک سالن سینما را کامل در اختیار داشته باشند و یک سانس به تنهایی یا با همراهی دوستان یا اعضای خانواده به تماشای یک فیلم بنشینند؛ مبلغی که اگر میان یک خانواده توزیع شود، رقم آنچنان بالایی در آمریکا محسوب نمیشود و در عین حال از ایمنی نسبی برخوردار است.
از قضا این طرحی بود که چندی پیش از سوی «تابناک» به سالن داران پیشنهاد شد و اگر با رقمی منطقی اجرا میشد، چه بسا هم سالنهای خالی را پر میکرد و هم کفی از درآمد را برای سالنداران و صاحبان فیلمهای روی پرده به ارمغان میآورد. بر اساس طرحی که «تابناک» با نام «فعال سازی اکرانهای خانوادگی یا اکرانهای خصوصی» پیشنهاد داده بود، سالنهای سینما میتوانند برنامهای برای اکران خصوصی داشته باشند.
بر این مبنا، اشخاص با پرداخت مبلغی معادل 5 تا 10 درصد قیمت کل بلیتهای یک سالن سینما که حدود 8 تا 40 صندلی بسته به ابعاد سالن (150 تا 400 صندلی میشود)، میتوانند یک سالن را با بستگان یا نزدیکان به شکل دربست در اختیار داشته باشند و سینمادار فیلم درخواستی شان را نمایش دهد. در این طرح حتی یک زوج یا یک خانواده پنج نفره با تقبل هزینه نه چندان زیاد میتوانند یک اکران خصوصی با پرده بزرگ داشته باشند که تجربه شگفت انگیزی است.
این طرح که هنوز هم ظرفیت اجرایش در ایران وجود دارد میتواند بخشی از ضرر سالنها سینما را جبران کند، نه تنها در دوران شیوع کرونا فضایی امن برای اکران فیلم برای جمعها و گروهها فراهم آورد، بلکه سانسهای خالی سالنهای سینما که بسیاری اوقات برپا نمیشود را نیز فعال نماید. این طرح میتواند نه تنها بازدهی اقتصادی مناسب برای سالنهای سینما در این دوران فراهم آورد، بلکه حتی در دوران پساکرونا نیز قابل اجراست و میتواند یکی از بسترهای تازه برای توسعه روشهای عرضه فیلم و کسب درآمد فیلمها باشد.