فضای مجازی در تسخیر غرب و اروپا ولی مسلط بر ما / چه کسانی نمیخواهند فضای مجازی در ایران دارای هویت شود؟!
امروزه فضای مجازی، که روزی برای انتقال فرهنگ غرب به کشورهای هدف از طریق تخریب اخلاق و معنویت، مورد استفاده نظام سلطه قرار میگرفت، تحت نظام فیلترینگ در کشورهای غربی قرار دارد و در کشورهای تحت تهاجم و بقول غربیها کشورهای جهان سومی، همچنان یله و مهارگسسته است تا به غارت میراث فرهنگی این کشورها ادامه دهند.
به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از بلاغ؛ اینترنت و فضای مجازی زمانی که در کشورهای غربی پابه عرصه وجود گذارد، از قوانین و قواعدی برخوردار شد تا همچون عرصههای دیگر بتواند در چهارچوبهای تعیینشده و در مرز قانون حرکت کند. کشورهایی همچون آمریکا و فرانسه سختترین و سختگیرترین مقررات را برای فعالان فضای مجازی در نظر گرفته و بیرحمانه نیز آنها را مورد اجراء میگذارند و در این زمینه حساس باهم هیچگونه رودربایستی هم ندارند بگونهایکه در چند روز قبل اتحادیه اروپا شرکت آمازون، که به ارائه خدمات اینترنتی مشغول است، را به جرم تخلف از مقررات به پرداخت 900 میلیون دلار محکوم کرد. کشورهای مختلف نیز برای این عرصه حساس، قوانین مدونی دارند تا حقوق شهروندانشان مورد تهدید و تعدی قرار نگیرد. امروزه فضای مجازی بستری متنوع از کسب و کار و ارتباطگیریهای گسترده و برخط را برای قاطبه مردم جهان بوجود آورده و بدلیل همین نقس حساس و تعیینکننده است که نیازمند قوانین و نظارت دولتها بر کارکردهای این فضا میباشد. آرایش جنگی در فضای مجازی
مقام معظم رهبری سالهاست که از آرایش جنگی دشمنان انقلاب اسلامی سخن میگویند. ایشان اظهار میدارند: "امروز دشمنان از لحاظ فضای مجازی، دارند برنامهریزی میکنند برای اینکه از این طریق به کشور ضربه بزنند... از لحاظ فضای مجازی آرایش جنگی گرفته؛ در مقابل این دشمنی که آرایش جنگی در مقابل ملت ایران گرفته، ملت ایران بایستی آرایش مناسب بگیرد، باید خودش را آماده کند در همه بخشهای مختلف... قویترین کشورها، در این زمینهها در [فضای مجازی] خط قرمز دارند؛ راه نمیدهند؛ خیلی از بخشهای فضای مجازی اعزامشده از سوی آمریکا و دستگاههای پشت سر و پشت صحنه این قضیه را راه نمیدهند؛ کنترل میکنند. ما هم باید کنترل کنیم؛ این کنترل کردن معنایش این نیست که ما ملت را از فضای مجازی محروم کنیم."
رهبر معظم انقلاب اسلامی، سال 97 و در جمع مداحان اهلبیت(ع) فرمودند: "در این چهل سال، دشمنان ما که مرکز قدرت مادی دنیا بودند، با همهی وجود آمدند در مقابل این انقلاب و این حرکت ایستادند و ضربه زدند و همه تلاششان را به کار گرفتند. واقعا همه تلاششان را و هر کاری میتوانستند کردند. [حالا] بعد از چهل سال، آنها ضعیفتر از روز اولاند، ما قویتر از روز اولیم." راز برنامهریزیهای سخت برای جنگ نرم نیز همین واقعیت است؛ ما هر چه در عرصههای علمی و دفاعی قویتر بشویم، دشمن از راههای پیچیدهتری به ما حمله خواهد کرد. به همین دلیل هم رهبری در بیان دیگری هم فرمودند: "امروز قوت در فضای مجازی حیاتی است؛ امروز فضای مجازی حاکم بر زندگی انسانها است در همهی دنیا؛ و قوت در این [زمینه] حیاتی است."(1/3/99) کلیدواژه همه سخنان رهبری درباره فضای مجازی، قوی شدن مردم و مصون ماندن آنها در این فضاست. اهمیت مدیریت فضای مجازی برای کودکان و نوجوانان بسیار مهمتر از سایر گروههای سنی است. هر تأثیر مخربی که فضای مجازی برای بزرگسالان و افراد پخته داشته باشد این تاثیر تخریبی روی کودکان دهها برابر است. سؤال بسیار مهم این است که چگونه میتوان بدون محروم سازی کودکان از استفاده از فضای مجازی، آنها را در این فضا نه تنها از آسیبپذیری دور نگه داشت بلکه مقاوم هم کرد؟. یعنی باید کاری کرد که کودکان ما ضمن حضور در شبکههای اجتماعی و استفاده از امکانات و مواهب این فضا چه برای تحصیل و چه برای تفریح، نه تنها حملاتی مثل انتشار کلیپها یا بازیهای مستهجن را رد کنند، بلکه خودشان به کاربری برای تولید محتوای خوب و فرهیخته در این فضا تبدیل شوند.
هر چند که مسئولیت اصلی در زمینه کنترل حضور مردم بهخصوص کودکان در فضای مجازی، متوجه نهادهای حاکمیتی همچون دولت (به ویژه وزارت ارتباطات)، مجلس شورای اسلامی، شورای عالی انقلاب فرهنگی، شورای عالی فضای مجازی و... است. اهمیت فضای مجازی در زندگی مردم
اینترنت که ابتدا برای اهداف نظامی و امنیتی طراحی شده بود، بمرور وارد دیگر بخشهای اجتماعی از جمله تجارت، برنامهریزی در همه عرصهها، تفریح و سرگرمی و... گردید و این امر چنان پررنگ و گسترده بود که کارکرد آن را تغییر داد بطوریکه این تکنولوژی نوظهور، امروزه به یک صنعت و عرصه ی تاثیرگذار جهانی تبدیل شده است و کمتر موضوع اجتماعی را می توان یافت که متاثر از اینترنت و شبکههای اجتماعی نباشد. در سال های اخیر شبکههای اجتماعی به عنوان بزرگترین دستاورد اینترنت و فضای مجازی به دلایل مختلف از جمله نامحدود بودن ارتباطات، بی هویت بودن، آزادی بسیار زیاد، بی مکانی و بی زمانی کاربران و... با اقبال عمومی مواجه شده و هرکدام به تناسب اهداف خود، فعالیتهایشان را گسترش دادهاند.
اینترنت و شبکه های اجتماعی مانند بسیاری از پدیده های دیگر دارای پیامدهای مثبت و منفی می باشد که با برنامه ریزی و بالا بردن سطح آگاهی عمومی می توان از آثار و دستاوردهای مثبت آن بهره گرفت و پیامدهای منفی را به حداقل رساند. از جمله مواردی که میتوان از آن ها به عنوان فرصت و به تعبیری، نقاط قوت استفاده از فضای مجازی نام برد عبارتند از عمومی بودن فضای مجازی که به هر فردی در هر نقطه از جهان امکان میدهد از طریق این فناوری به آسان ترین وجه، جدیدترین اطلاعات مورد علاقه خود را بدست آورد و مرزهای جغرافیایی یا سیاسی تاکنون نتوانسته جلوی استفاده از فضای مجازی و گسترش روزافزون آن را بگیرد. کاهش هزینههای اقتصادی، اجتماعی و... با استفاده از امکانات موجود در فضای مجازی، که در بسیاری از روابط اقتصادی و اجتماعی دیگر نیازی به مراجعهی حضوری برای خرید کالا یا خدمات نیست و طبیعی است که این امر باعث کاهش قابل توجهی از هزینههای اقتصادی میشود. کاهش رفت و آمدهای غیر ضروری درون شهری و در نتیجه کاهش مصرف انرژی و کاهش آلودگی هوا. همچنین کاهش مصرف کاغذ و هزینههای چاپ و نشر و سایر هزینه ها با استفاده از امکانات موجود در فضای مجازی. دستیابی آسان به آخرین اطلاعات تخصصی در زمینه های مختلف اعتقادی، اجتماعی، اقتصادی، هنری و... که در سطح جهان بصورت مقاله، کتاب، نرم افزار و... در سطح جهان منتشر شده و میشود. تبادل اطلاعات و تاملی بودن روابط و ارتباطات در فضای مجازی بدون محدویتهای حاکم بر دیگر رسانهها که معمولا در آنها عدهای گوینده و نویسنده هستند و جمع دیگری صرفا شنونده و خواننده. جذابیت و تنوع در فضای مجازی و مخاطب محور بودن اغلب داده ها در آن، بطوریکه امکان نظرسنجی و ارزیابی در این فضا برقرار و به روزتر است و این توانایی را به دادهپردازان میدهد که از آخرین خواستههای مخاطبان خود مطلع گردند که این امر در کنار تنوع و جذابیت فضای سایبری تأثیر بسزایی در جذب مخاطب دارد. گسترش عدالت رسانهای: در گذشته فقط افراد خاصی آنهم در شهرهای بزرگ میتوانستند به مطبوعات و نشریات دسترسی داشته و از اخبار روز و رویدادهای اجتماعی، اقتصادی، سیاسی و... مطلع شوند و حال آنکه با وجود فضای مجازی و فناوریهای گوناگون اطلاعاتی و ارتباطاتی، تمام افراد حتی در دورترین نقاط نیز میتوانند به شکل برابر، از این اطلاعات مطلع و از آن بهره برداری کنند. گسترش تعاملات و تبادل نظرها با سرعت بسیار بالا در فضای مجازی و بخصوص در «شبکههای اجتماعی» که این امکان را فراهم می سازد که افراد به تبادل آراء و افکار بپردازند و... این موارد و مزایای احتمالی دیگر فضای سایبری، باعث گرایش هرچه بیشتر افراد به حضور در فضای مجازی شده و فراگیری آن را بشدت افزایش داده است. مخاطرات و تهدیدهای فضای مجازی
صاحب نطران و پزوهشگران علوم انسانی معتقدند که ورود اینترنت به فضای زندگی انسانها در کنار مزایا و محاسن غیر قابل کتمان، باعث بوجود آمدن یکسری دغدغه ها و نگرانی ها شده و روابط افراد را بشدت تحت تاثیر قرار داده است که باختصار به بعضی از آنها اشاره میشود: القای فرهنگ لیبرال دمکراسی: مهمترین آسیب وارده از ناحیه فضای مجازی به جوامع بشری، هضم فرهنگ های اصیل بومی در فرهنگ «لیبرال دمکراسی» غرب است و این آسیب رسانی در تمام جوامع، موضوعیت داشته و محدود به جامعه و یا اقلیتی خاص نمیشود. ایجاد آشفتگی در خانواده ها: شکستن حرمت ها و قبح شکنی از گناهان همراه با ایجاد آشفتگی در اصلی ترین عنصر سازندهی جامعه یعنی "نهاد خانواده" که این کار با هدف از بین بردن نقش سازنده خانواده در تربیت فرزندان صورت میگیرد. افزایش هنجارشکنی در جامعه: ویژگی های فضای مجازی موجب بالا رفتن آمار جرم و اعمال مجرمانه و تشدید آسیبهای اجتماعی شده و ارزشهای انسانی مانند اخلاق خانوادگی، حیا، حریم خصوصی، آموزههای سنتی و آداب و رسوم فرهنگی را مورد تاخت و تاز قرار داده است که نتیجهی این تهاجم، درگیر نمودن نهاد خانواده با چالشها و تهدیدات جدی و کم رنگ شدن بسیاری از «ارزشهای اجتماعی» برای افراد است. جهانی سازی از طریق تبلیغ و القای فرهنگ غربی: درگذشته، افرادی که در یک محدودهی جغرافیایی زندگی میکردند، دارای فرهنگ مخصوص همان محدوده بوده و از آن پیروی میکردند اما با گسترش فضای مجازی، این مرزهای فرهنگی از میان رفته و در نتیجه فرهنگ کاربران فضای مجازی تا حدود زیادی به هم شبیهتر شده است تا جایی که بسیاری از صاحبنظران حوزهی ارتباطات، فضای مجازی و شبکههای اجتماعی را بخشی از پروژهی «امریکایی شدن» می دانند که وظیفه دارند فرهنگ تمام مردم دنیا را به فرهنگ غرب نزدیک کند. کمرنگ شدن نقش نظارتی خانوادهها: بسیاری از والدین به دلیل ویژگیهای خاص فضای مجازی و نو بودن این پدیده، فرصت و یا توان کافی برای شناخت دقیق این فضا و کاربردهای آن را به دست نیاورده اند که این عدم آشنایی با فضای سایبری در کنار استفاده روزمره نوجوانان و جوانان و حتی کودکان از این فضا باعث شده است که یک فضای محرمانه و خصوصی بدون احساس وجود ناظر برای فرزندان ایجاد شود و آنها بدون دغدغه به سایتها و احیانا شبکه های مختلف مجازی دسترسی یافته و به دلیل ویژگی های سنی و کنجکاوی های خود، از فضاهای ناسالم موجود در اینترنت متأثر شوند که این مساله در بلند مدت باعث تغییر رفتار فرد و به تبع آن جامعه می شود که معمولا در مغایرت با عرف و ارزش های سنتی خانواده ها است. تعارض ارزشها و باورهای اجتماعی: ورود اینترنت همراه با ارزش های غربی، چالشهای جدیدی را در جوامع مختلف به وجود آورده است. قدرت های غربی و صاحبان بزرگ کارتل های اقتصادی از ظرفیت های فضای مجازی برای نیل به اهداف خود سوء استفاده کرده و در تلاش هستند که با حاکمیت ایدئولوژی «سرمایه داری» تمامی حوزه های سیاسی، اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی سایر جوامع را پذیرای عقاید خود سازند. اختلال در شکل گیری شخصیت: عناصر سه گانه هویت، یعنی خود شخص، فرهنگ و جامعه، در تکوین شخصیت هرفرد نقش مهمی را ایفا میکنند. از آن جا که فضای سایبری، صحنه ای فرهنگی و اجتماعی است که کاربر را در موقعیت های متنوع، نقش ها و سبکهای زندگی قرار می دهد، زمینهای است برای آسیب پذیری شخصیت کاربر و در بسیاری از مواقع، چند شخصیتی شدن فرد میشود. به خطر افتادن حریم شخصی: گردانندگان شبکههای اجتماعی با تجاوز به حریم خصوصی کاربران تجاوز کرده و اطلاعات شخصی افراد را در اختیار مراکز اطلاعاتی و امنیتی، شرکتهای تجاری و سایر مراکز متقاضی قرار میدهند. در هنگام نصب برنامه شبکههای اجتماعی، کاربر به سایت مربوطه اجازه میدهد تا اطلاعات شخصی او را با منابع خارجی به اشتراک بگذارد؛ بدون اینکه تنظیماتی بری غیر فعال کردن این موضوع وجود داشته باشد. شکاف نسلها: استفاده از اینترنت شکاف میان نسلها را بیشتر کرده و با ورود وسایل و تکنولوژیهای جدید به عرصه خانوادهها، شاهد هستیم که اعضای خانواده ساعتهای متمادی در کنار یکدیگر مینشینند، بدون آنکه حرفی برای گفتن داشته باشند. امروزه نشستهای خانوادگی که در آن والدین و فرزندان درباره موضوعات مختلف خانوادگی و کاری با هم گفتگو کنند، رو به کاهش است. روابط موجود میان والدین و فرزندان رو به سردی گرائیده و دو نسل به دلیل داشتن تفاوتهای اجتماعی، زندگی را از دیدگاه خود تفسیر میکنند. اعتیاد به اینترنت: یکی از آسیبهای اینترنت، اعتیاد به آن است که افراد معتاد به این ابزاز، بعلت استفاده افراطی از اینترنت، با معضلات زیادی گریبان گیرهستند و این نوع اعتیاد مدرن، در جامعه ما نیز با گسترش روزافزون استفاده از اینترنت، رشد فزایندهای پیدا کرده است که خود آغاز یک آسیب بزرگ برای نیروی انسانی کشور می باشد. قابل ذکر است که ترک این نوع اعتیاد، سختتر و پرهزینهتر از سایر اعتیادها است. گسترش ارتباطات نامتعارف و سوء استفاده های جنسی: اینترنت به دلیل تسهیل ایجاد روابط دوستانه و عاشقانه، زمینه رفتارهای غیر اخلاقی را فراهم ساخته و موجب سهولت خیانت در روابط زناشویی و ایجاد روابط نامشروع و همچنین سوء استفاده جنسی شده است. تضعیف اعتقادات و گسترش شبهات فکری: طرح و نشر انواع شبهات در فضای مجازی، موجب تزلزل در باور کاربران سست عقیده، کماطلاع و زودباور میشود. اتاق های فکر متعدد در مراکز امنیتی و فرهنگی نظام سلطه تشکیل گردید و بطور دائم در حال تولید و ایجاد بدعت، تحریف و شبهه در حوزه های دینی، فرهنگی، تاریخی و... می باشند که این موارد با توجه به انفعال و کم کاری دستگاههای ذیربط و در مواردی باور نداشتن شبیخون فرهنگی و جنگ نرم دشمنان از سوی مسئولین مربوطه، خسارت و صدمات جبران ناپذیری بر فرهنگ و بینش مخاطبان و بخصوص جوانان وارد کرده است. و اما طرح صیانت از حقوق کاربران فضای مجازی
طرح صیانت از حقوق کاربران فضای مجازی، مدتی است به یکی از مسائل مهم کشور تبدیل شده است. همواره این پرسش مطرح بوده است که آیا فضای مجازی باید رها باشد؟ یا نه، این فضا باید بالکل مسدود شود؟ آیا امروزه با وجود وابستگیهایی که بشر به فضای مجازی و اینترنت پیدا کرده، اصلا، مسدود کردن فضای مجازی ممکن است؟ کشورها برای کاستن از معایب و خسارات فضای مجازی چه کردهاند؟ آیا شرایط امروز جامعه ایران، برای اجرای چنین طرحهای پر سر و صدایی آماده است؟ و سؤال آخر اینکه، چرا این طرح در کشور ما اینقدر سر و صدا کرد؟.
این طرح موافقان و مخالفانی دارد. هر یک از آنها نیز دلایل خود را ارائه میکنند. وجه مشترک همه آنها انکارناپذیربودن نظاممند کردن فضای مجازی است. همه معترفند که این فضا را نباید به حال خود گذارد تا هر که بخواهد هرچه انجام دهد. برخورد کشورهای غربی با فضای مجازی
بحث، ساماندهی فضای مجازی، فینفسه «بد» نیست و این موضوع بحثی نیست که مختص کشورهای خاصی مثل ایران باشد. در همه کشورهای دنیا فضای مجازی مثل فضای واقعی و بیرونی، قوانینی دارد و «رهاشدگی» آن میتواند فضایی برای جولان متخلفان و جنایتکاران و حتی تروریستهای تکفیری ایجاد کند. داعش مگر بخش قابل ملاحظهای از میزان فعالیتهای تروریستیاش را به فضای مجازی متکی نبود؟! یا مثلا در همین ماجرای شکست دونالد ترامپ در انتخابات ریاستجمهوری، آنچه باعث بایکوت رئیسجمهور مستقر آمریکا در فضای رسانهای و مجازی این کشور شد، آیا چیزی غیر از قوانینی بود که آنها برای این فضا نوشتهاند؟! بنابراین تمام کشورهای دنیا با کمی بالا و پایین، با روی کار آمدن هر نوع تکنولوژی همهگیر و پر کاربردی مثل فضای مجازی، قوانینی برای کاستن از خسارات احتمالی آن وضع میکنند و هیچ کشوری مخالف سر و سامان یافتن فضای مجازی نیست. از جمله این کشورها فرانسه است که یکی از شدیدترین نظارتهای حکومتی بر فضای سایبری را دارد. طبق قانونهای «هادویی» و «لوپسی» مصوب سال 2009، کاربران ناقض قوانین شبکه از دسترسی به آن محروم میشوند. مردم فرانسه حتی در جستوجوی برخی کلمات در موتورهای جستوجوگر هم محدودیت دارند و حق جستوجوی برخی عبارات را ندارند. آمریکا بهعنوان بزرگترین مدعی جریان آزاد اطلاعرسانی، محدودیتهای عجیبی برای فضای مجازی ایجاد کرده که به جرات میتوان گفت در هیچ جای دنیا چنین محدودیتهایی وجود ندارد. آمریکا از چهار مولفه جرمانگاری در قانون فضای مجازی تبعیت میکند که این نوع قانونگذاری در هیچ کجای دنیا شبیه ندارد و برخلاف سبک معمول در دنیا در مورد شبکههای اجتماعی به جزئیات و خرده موضوعات فضای مجازی نیز ورود میکند. طبق قانون امنیت سایبری آمریکا (مصوب سال 2012) که مشتمل بر 15 بند است، هرگونه رفتاری در فضای مجازی اگر معارض با امنیت کشور آمریکا تشخیص داده شود، قابل پیگیری است. براساس افشاگریهای «ادوارد اسنودن» دولت آمریکا بزرگترین رصد اینترنتی را انجام میدهد. این دولت همچنین از چند سال گذشته تاکنون فشارها را برای نظارت بر شبکههای اجتماعی به شدت گسترش داده است. بنابراین، مخالفان این طرح نیز خسارتهای رهاشدگی فضای مجازی را رد نمیکنند. آنها مثال مشهوری هم دارند. وقتی به دلیل رهاشدگی فضای مجازی جنایتی هولناک یا کلاهبرداریهای بزرگ اقتصادی رخ میدهد میگویند: «وقتی در جاده تصادف شده و فردی کشته میشود، جاده را تخریب نمیکنند» (کنایه از اینکه فضای مجازی را بالکل مسدود نمیکنند». بله جاده را تخریب نمیکنند اما آیا سر هر جاده و چهار راه، پلیس یا دوربین هم نمیگذارند؟! با وجود مشکلات معیشتی، چه الویتی دارد این طرح؟
عدهای میگویند، وقتی اولین و مهمترین مسئله جامعهای «معیشت» و «اقتصاد» است، پرداختن به مسائلی از این دست به رغم اهمیت آن، بدسلیقگی و کج سلیقگی است. این عده با سرو سامان گرفتن فضای مجازی مخالف نیستند فقط معتقدند این طرح، با توجه به شرایط بد اقتصادی، اولویت ندارد و بهتر بود «الان» مطرح نمیشد. در این باره چند نکته را مطرح میکنیم. این طرح 13 ماه است که مطرح شده و قانون آن نیز هنوز تصویب نشده و صرفا اصل 85 آن (بررسی در کمیسیون) به تصویب رسیده و راه بلندی تا تبدیل شدن به قانون دارد. لذا این طرح مال امروز و دیروز نیست. بیش از یک سال است که مطرح است. نکته دوم، را که درباره اولویت نداشتن آن در برابر اقتصاد و معیشت است به شکل یک سؤال مطرح کرده و میگذریم: در فضای بیدر و پیکر مجازی بیشتر کلاهبرداری اقتصادی و فساد صورت میگیرد یا در فضایی که رها نیست و قانون بر آن حاکم است»؟ به عبارتی، این طرح در صورت اصلاح و اجرای صحیح، منافع اقتصادی زیادی خواهد داشت. چرا اینهمه سروصدا برای طرحی فوقالعاده ضروری؟
دلایل متعددی میتواند باعث بروز این همه سرو صدا در فضای رسانهای ایران درباره این طرح شده باشد که یکی از آنها مسئله «تحریف» است. اینکه، طرحی را مورد نقد و بررسی قرار داده و مخالفان و موافقان نظر خود را اعلام کنند، ایدهآلترین شکل مواجهه با طرحهای حساس این چنینی است اما، اینکه جریانی از همان اساس و ابتدای کار، به تحریف طرح پرداخته و آن را مساوی با قطع اینترنت جا بزند، یا آن را مقدمه دیوارکشی در پیادهروها بخواند، مهمترین دلیل بروز این همه سرو صداست که اگر بحث مهم «اقناعسازی» درست صورت میگرفت، این همه سرو صدا و تحریف اصلا فرصت بروز نمییافت. وقتی کشورمان با مخالفانی مواجه است که طی 8 سال قشر متوسط یک کشور 80 میلیونی را از بین برده! و امروز سر و سامان دادن به فضای مجازی را برای اقتصاد و معیشت مردم مضر میدانند! مردم را با کم کاریهای خود، وابسته به فضای خاصی از این فضای مجازی کردهاند تا کاسبیهای سیاسی و اقتصادی خود را داشته باشند، بزرگترین ابزارشان برای پیشبرد امور «دروغ» و «تحریف» است و در نهایت اینکه، برای رسیدن به مقصود، از هیچ وسیلهای دریغ نمیکنند یعنی، کشور با بد موجوداتی مواجه است لذا، هیچگونه اشتباه دیگری در این مورد قابل قبول نیست. در مبحث اقناعسازی مردم، کوتاهی شد، این همه سرو صدا کردند، منتظر اشتباه بعدی هستند تا فضای مجازی همچنان «قتلگاه نوجوانان و جوانان» باقی بماند! در هیچ جای دنیا، فضای مجازی «رها» شده نیست و حمایت از حقوق شهروندان در مقابل شرکتهای اینترتی و شبکههای اجتماعی به اصل پذیرفته شدهای تبدیل شده و دولتها، شرکتهایی را که قوانین داخلی آنها را رعایت نکنند به شدیدترین وجهی مجازات میکنند. در همین رابطه و در جدیدترین مورد اتحادیه اروپا شرکت خدمات فروش اینترنتی آمریکایی آمازون را با رقم بیسابقهای در تاریخ این اتحادیه، جریمه کرده است. اتحادیه اروپا شرکت خدمات فروش اینترنتی آمریکایی آمازون را حدود 900 میلیون دلار جریمه کرد که بیشترین جریمه به علت نقض حفظ اطلاعات شخصی افراد در تاریخ اتحادیه اروپاست. این میزان جریمه حدود دو برابر آن چیزی است که پیشبینی شده بود این شرکت به جرم نقض مقررات حفظ اطلاعات شخصی و حریم خصوصی مشتریانش جریمه شود. انتهای پیام /