قرار بود 700هزار مسکن از بورس تأمین مالی شود ولی دولت قبل وتو کرد

دبیر کمیته مؤسسان بورس املاک ایران: بورس املاک ایده‌ای بود که در دولت قبل به عنوان سازوکار تامین مالی 700 هزار پروژه نیمه تمام مطرح، اما متأسفانه اجرای این طرح وتو شد.

به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از مسیر اقتصاد، حسن بان دبیر کمیته مؤسسان بورس املاک ایران در نشست «ارزیابی الگوهای تأمین مالی ساخت مسکن از طریق بازار سرمایه» روز سه شنبه 5 بهمن ماه گفت: ابزارهای فعلی بازار سرمایه تنها می‌تواند سالانه ساخت 10 هزار واحد مسکونی را تأمین مالی کند و برای افزایش این رقم لازم است اقداماتی همچون «استفاده از فناوری‌های به روز به منظور تسریع در ساخت پروژه‌ها» و «افزایش سود سرمایه‌گذاران» در دستورکار قرار بگیرد. اما مسئولین در این زمینه محتاطانه عمل می‌کنند و به نوعی از روش‌های جدید تأمین مالی ساخت مسکن در بازار سرمایه ترس دارند.

مسئولان از روش‌های جدید تأمین مالی ساخت مسکن ترس دارند

دبیر کمیته مؤسسان بورس املاک ایران با اشاره به اینکه باید راهکارهای تأمین مالی مسکن از بازار سرمایه را به طور جامع دید، گفت: نکته اول که در عارضه یابی از سرمایه گذارهای نهادی و حقیقی انجام شده است، به این نتیجه رسیدیم به جای اینکه دولت قیم باشد می‌تواند از پول‌های سرگردان در بازار استفاده کند. پول‌هایی که در حالت عادی توسط سوداگران یا سرمایه گذاری بانک‌ها باعث تورم می‌شوند. نکته دوم اینکه متولی ایجاد مسکن برای عموم مردم بر اساس قانون، وزارت مسکن است. اما لزوماً متولی تأمین مالی اجرای این طرح‌ها وزارت راه و شهرسازی نیست بلکه این وزارت باید توسعه دهنده باشد. از طرفی در بورس کالا ارتباطات عمیقی با وزارت راه برقرار شده است اما این اقدامات همه مشکل را حل نکرده و در سال‌های گذشته همواره عرضه مسکن کمتر از تقاضا بوده است.

وی افزود: در چند سال گذشته بحث بورس املاک در دنیا مطرح شد و قرار بود در ایران هم توسعه یابد چرا که چنین بورسی با فرهنگ ایران بیشتر تطبیق دارد. علت حرکت به سمت این نوع از تأمین مالی بورسی آن است که اگر فقط بحث تأمین مالی باشد تأمین کننده فقط سود خودش را نگاه می‌کند و بحث‌های توسعه مسکن را لحاظ نمی‌کند و متأسفانه ساخت و ساز به نحوی انجام می‌شود که بعد مدتی سازه‌ها از بین می‌رود. بورس املاک ایده‌ای بود که در دولت قبل به عنوان سازوکار تأمین مالی 700 هزار پروژه نیمه تمام مطرح شد. وزیر اقتصاد در دولت روحانی دنبال این طرح بود و یک پروژه مشترک با فرابورس مطرح شد. اما از آنجا که در ساختار بورس از کالاهای استاندارد بحث می‌شود و ملک و مسکن کالای استاندارد نیستند، چالش‌هایی به وجود آمد. متأسفانه در اثر عدم آگاهی مقامات مسئول نسبت به روش‌های روزآمد و جدید، آخرین جلسه‌ای که پیرامون این موضوع در مجمع تشخیص مصلحت برگزار شد، اجرای این طرح وتو شد و تصمیم برآن بود بورس املاک در دولت سابق اجرا نشود. امیدواریم در این دولت بورس املاک راه بیفتد.

ابزارهای فعلی بازار سرمایه پاسخگوی نیاز نهضت ملی مسکن نیست

بان ظرفیت ابزارهای فعلی بازار سرمایه در تأمین مالی را در حد سالانه 10 هزار واحد مسکونی عنوان کرد و افزود: یکی از مشکلات بازار مسکن تکنولوژی است که سرعت ساخت ما پایین است درحالیکه در چین تکنولوژی انبوه سازی بالاست. ما تکنولوژی ساخت و مصالح با فناوری بالا داریم اما صنعتی نشده و عملیاتی نیست و در حد دانش بنیان است.

وی افزود: علت اینکه به وسیله تأمین مالی بازار سرمایه نمی‌توان بیش از 1 میلیون متر مربع یعنی 10 هزار واحد را پوشش دهد، این است که بانک و سایر بخش‌ها سودهای 30 تا 40 درصد را پیشنهاد می‌دهند که با این ابزار قابل رقابت نیست. نکته دیگر اینکه سوددهی بخش مسکن در بخش‌های مختلف شهر یا شهرهای مختلف هر یک حاشیه سودش متفاوت است و اگر قرار باشد یک سبد سرمایه طراحی شود، باید به نحوی باشد که برای مخاطب قابل پذیرش باشد. بنابراین برای هر مخاطبی باید ابزارهای متناسب با خودش طراحی شود و مدل سرمایه‌گذاری هر یک از اینها فرق دارد. نمی‌شود بگوییم فقط یک نهادی بیاید زمین را رایگان بدهد و سرمایه ساخت را از این طریق تأمین کرد.

روش‌های فعلی وام دهی سیستم بانکی توان پوشش نهضت ملی را ندارد

دبیر کمیته مؤسسان بورس املاک ایران افزود: برای تحقق اهداف نهضت ملی مسکن، این روش که تنها به وام دهی از سوی دولت حتی اگر بدون سود باشد بسنده کنیم، نشدنی است و باید به دنبال راهکارهای جدید بود. اگر دولت بخواهد حرکتی انجام دهد شاید تهاتر نفت در مقابل ساخت مسکن از سوی شرکت‌های خارجی بتواند ما را به پتانسیل 800 هزار مسکن برساند. از طرفی برای استفاده از بازار سرمایه نیز در بخش اوراق سلف از بازار سرمایه چنین زیرساختی در حال حاضر وجود ندارد. در حال حاضر حاشیه سودهایی که در املاک لوکس وجود دارد مانع آن است که سرمایه به این بازار هدایت شود.

وی با تاکید بر لزوم فراهم کردن شرایط برای نقش آفرینی مردم در طرح‌های بزرگ اقتصادی گفت: بخش اقتصادتعاونی یا شراکتی در ایران ظرفیت بالایی دارد ولی تا به حال به آن توجه نشده است. در دنیا چند سال است که این ادبیات نیز توسعه پیدا کرده است و در اندونزی و آمریکا در کنار بازار سرمایه از این روش برای تولید مسکن استفاده شده است. در اقتصاد مقاومتی باید کار را به خود مردم سپرد. پلتفرم تأمین منابع و تجمیع منابع برای بخش مسکن نباید دولتی باشد. مردمی لزوماً به معنای تقسیم سهام بین مردم نیست بلکه باید نقش آفرینی مردم به مراتب بیشتر از آوردن سرمایه و بردن سود باشد.