ماجراجویی یک نسل جاهطلب در جام جهانی / از مهار مهاجم رئال تا رویای صعود پسران ایران
به گزارش خبرنگار ورزشی خبرگزاری فارس، تنها دو هفته به آغاز متفاوتترین جام جهانی فوتبال (از نظر زمان برگزاری مسابقات) باقی مانده و تیم ملی کشورمان نیز در اوج زمان آماده سازی برای حضوری با کیفیت در این مسابقات است. برای تیم ملی کشورمان هم شاید این جام جهانی به دلیل همگروههایی که دارد متفاوت ترین جام جهانی باشد. به عنوان مثال قرار است تیم ایران برای اولین بار به مصاف انگلیس برود. علاوه بر بازیکنان تیم ملی انگلیس، شاگردان کیروش قرار است با بازیکنان مطرح آمریکا که در تیمهای سرشناس لیگ برتر جزیره حضور دارند نیز روبرو شوند. ولز نیز حریف قابل توجه دیگری برای تیم کشورمان است که جذابیتهای این گروه را به خصوص به خاطر حضور گرت بیل کامل میکند.
البته تیم ملی کشورمان این فضای جذاب را در دورههای قبل نیز تجربه کرده بود اما شاید بتوان سال 1998 را جذابترین دوره حضور تیم ملی در جام جهانی دانست. چرا که فوتبال کشورمان پس از 20 سال وارد عرصه بین المللی میشد و فوتبالیستهای ایرانی فرصت بزرگی برای تنه به تنه شدن با ستارگان سرشناس فوتبال اروپا پیدا کرده بودند.
به همین خاطر با مهدی پاشازاده مدافع مطمئن تیم ملی در آن سالها که علاوه بر کمک به حذف استرالیا، توانست با عملکرد خوبش در جام جهانی راه حضور در فوتبال اروپا را برای خودش باز کند، همکلام شدیم تا با مرور خاطرات یک حضور پررنگ از حس و حال و شرایط تیم ملی در سه بازی بزرگ بیشتر بدانیم.
* در آن زمان تیمتر بودیم
* در اتریش سوال میکردند: در جام جهانی بازی کردی؟
* آماده سازی را مدیون ایویچ بودیم
* مهاجم رئال حرفش را پس گرفت
* آن بازی با آمریکا دیگر تکرار نمیشود
* اسیر تجربه آلمان شدیم
* آن دوران، دوران طلایی بود
* کیروش با تاکتیک و سیستمی که دارد میتواند موفق شود
* بی تجربه بودیم اما جاه طلبی داشتیم
*فارس: سال 1998، فوتبال کشورمان پس از 4 دوره جواز حضور در جام جهانی را به دست آورد و فوتبالیستهای ما با ستارههای فوتبال جهان روبرو میشدند. این در حالی بود که جام جهانی 94 را هم در شرایط خیلی دراماتیک از دست داده بودیم.
شرایط آن زمان مثل الان نبود و فرق داشت. جو خیلی متفاوتی نسبت به الان داشت. شور و حال خیلی زیادی داشتیم و به نوعی تیمتر بودیم. یادم است وقتی میخواستیم از ایران خارج شویم حدود یک ماه و نیم قبل از مسابقات بود. شما ببینید چقدر در اختیار تیم ملی بودیم. شاید شرایطمان خیلی حرفهای نبود اما به هرحال در اختیار تیم بودیم. واقعا با هم یکدل بودیم و این خیلی مهم بود.
*فارس: در آن دوره هم به صعود تیم ملی امیدهایی وجود داشت و اگر شرایط کمی به نفع ما رقم میخورد شاید مرحله بعد را هم تجربه میکردیم.
در مورد اینکه نتوانستیم صعود کنیم میتوانم بگویم چون بازی تدارکاتی زیادی نداشتیم اینطور شد. فقط یک بازی با کرواسی قبل از جام جهانی انجام دادیم. بقیه بازی ها با تیمهای باشگاهی مثل آاسرم یا اینترمیلان بود. با اینحال حس جالب و خیلی خوبی داشتیم. تجربه خیلی خوبی بود. در آنجا فهمیدم بازی کردن در جام جهانی یعنی چه، بعد از این هم که لژیونر شدم و به آلمان و اتریش رفتم، با دید دیگری به من نگاه میکردند و به خصوص در اتریش میپرسیدند شما در جام جهانی بازی کردهاید؟ خیلی برایشان جالب بود.
*فارس: در آن دوره هم پیش از حضور در مسابقات اصلی کادرفنی تیم ملی دچار تغییر و تحول شد. البته در دو مقطع سرمربی عوض شد به طوریکه پس از صعود، ایویچ عهده دار هدایت تیم شد اما پس از یک پروسه آماده سازی خوب، او نیز جای خودش را به جلال طالبی داد.
بله، آماده سازیمان را مدیون ایویچ بودیم اما متاسفانه دقیقه 90 او عوض شد و شرایط تغییر پیدا کرد.
*فارس: بسیاری انتظار داشتند تغییر سرمربی روی تیم تاثیر منفی بگذارد اما تیم وارد مسابقات شد و اتحاد خودش را حفظ کرد.
واقعا یکدل بودیم. با تمام وجود هم برای نام ایران و هم برای مردم بازی میکردیم.
*فارس: در اولین بازی با یوگسلاوی و تقابل با یک تیم پرستاره که عملکرد خوبی هم داشتیم، فقط با یک ضربه ایستگاهی نتیجه را واگذار کردیم. آیا خاطره پررنگی از این بازی دارید؟
یادم است در کنفرانس خبری قبل از بازی، مهاجم آنها که در رئال بازی میکرد (میاتوویچ) گفت من فردا آقای گل میشوم اما بعد از بازی حرفش را پس گرفت. در تمام بازی تمام تمرکزم این بود که حتی یک توپ هم به او نرسد. شما حساب کنید الان بازی مقابل بازیکنی مثل کریم بنزما که آقای گل اسپانیا شده، چقدر کار سختی است.
در آن شرایطی که ما سن و سالی هم نداشتیم. من 23 سالم بود و تجربه زیادی هم نداشتم ولی خداراشکر خوب کار کردیم. در آن یک صحنه ضربه ایستگاهی هم به نظرم اگر احمدرضا (عابدزاده) درون دروازه بود اتفاق دیگری میافتاد یا اگر شانس و تجربه داشتیم موقعیتهایی که به دست آوردیم گل میکردیم خیلی شرایطمان فرق میکرد.
*فارس: به نظر میرسید تیم یوگسلاوی انتظار چنین حریف سرسختی را نداشت و از چهره بازیکن بزرگی مانند میهایلوویچ مشخص بود عصبی شده اما به هرحال بعد از گل کردن آن ضربه ایستگاهی کمی آرام شد.
بله، دقیقا همینطور بود. ما پایاپای بازی کردیم. خیلی از مواقع سرتر از حریف هم بودیم و خودمان را به آنها دیکته میکردیم. متاسفانه روی آن ضربه ایستگاهی گل خوردیم. البته بعد از ان هم میتوانستیم جبران کنیم ولی همانطور که گفتم شاید تجربه لازم را نداشتیم.
*فارس: در بازی بعدی برد تاریخی مقابل آمریکا رقم خورد. با وجود اینکه پس از گل دوم هم تیم ملی به شدت تحت فشار قرار گرفت اما خط دفاع وعابدزاده به حفظ پیروزی خیلی کمک کردند.
خداراشکر این اتفاق افتاد و آن بازی هم خاطره بزرگی شد. باید ببینیم اینبار چه اتفاقی میافتد. ولی فکر نمیکنم آن بازی دیگر تکرار شود. بله، بعد از اینکه دو بر صفر جلو افتادیم خیلی تحت فشار قرار گرفتیم اما توانستیم برنده از زمین خارج شویم. همه اعضای تیم زحمت کشیدند و برد تاریخی برای کشور رقم خورد.
*فارس: وضعیت اردوی تیم ملی پس از این پیروزی چگونه بود؟
همه ما روی هوا بودیم! ولی متاسفانه مسئولان هم به قولهایی که داده بودند عمل نکردند و یک سری مشکلات به وجود آمد. به نوعی بعد از این بازی جام جهانی برای مسئولان تمام شده بود. تیم این برد را به دست آورد اما آنها دیگر کار را رها کردند وگرنه میتوانستیم صعود کنیم.
*فارس: آخرین بازی، رویارویی با تیم بزرگ آلمان بود که ستارههای بزرگی مانند یورگن کلینزمن و اولیور بیرهوف را داشت.
آلمان ستارههای زیادی مثل توماس هسلر و لوتار ماتیوس داشت. همه آنها بازیکنانی بودند که به تنهایی میتوانستند نتیجه را رقم بزنند. در آن بازی هم ما خوب بازی کردیم ولی در زمانهایی اسیر تجربه و حرفهای گری بازیکنان حریف شدیم. با اینحال در این بازی هم شانسهای داشتیم بتوانیم نتیجه بگیریم.
*فارس: وقتی به عقب بر میگردید و به آن روزها نگاه میکنید، چه حسی نسبت به آن دوران دارید؟
به نظر من آن دوران، دوران طلایی فوتبال ایران بود. از همه نظر، فنی، شخصیتی، احترام و دوستی، طلایی بود.
*فارس: چه تفاوتی بین آن نسل و آن جام جهانی با دوره فعلی میبینید؟
تفاوتهای زیادی وجود دارد. آنچه درون تیم بود؛ فقط به دنبال این بودیم که دل مردم شاد باشد. خداراشکر توانستیم این کار را انجام بدهیم و به خاطر همین هم بعد از آن همه سال ماندگار شدیم.
*فارس: ارزیابی شما از جام جهانی امسال چیست؟ دو بازی با اروگوئه و سنگال انجام دادیم، دو بازی دیگر هم پیش رو داریم و پس از آن وارد مسابقات قطر میشویم. تیم ایران چه عملکردی مقابل سه حریف قدرتمند خودش خواهد داشت؟
با آمدن کیروش عملکرد تیم ملی بهتر خواهد شد. قبل از او نه تیم داشتیم، نه رختکن داشتیم و نه هیچ چیز دیگری. با آمدن کیروش نظم و انضباط برگشت. در این دوبازی هم نشان داد برنامه دارد. نوع برنامهاش هم به نظرم درست است. با تاکتیک، سیستم و کاری که مدنظرش است میتواند موفق باشد. امیدوارم این اتفاق بیفتد. ضمن اینکه تجربه بین المللی تیم ما نسبت به سالهای قبل بیشتر شده است. امیدوارم بچهها یکدل شوند.
*فارس: تجربه بین المللی در زمان شما کم بود ولی همه پخته بازی کردند.
تجربه بین المللی ما خیلی کم بود اما خوبی ما این بود که جاه طلب بودیم. میخواستیم. این خواستن و جاه طلبی تاثیرگذار بود. به همین در دروازه، خط دفاع، هافبک و خط حمله، مهرههای تاثیر گذار زیاد بودند. این یک ویژگی خوب در تیم بود.
*فارس: خود شما به عنوان یک بازیکن جوان از استقلال به تیم ملی رفتید و انتقاداتی هم به خاطر حضور شما در ترکیب تیم مطرح شد اما به هرحال با عملکردی که داشتید خودتان را به عنوان یک مدافع مطمئن ثابت کردید.
در همه پستها ما خوب بودیم. بازیکنان خیلی خوبی در تیم حضور داشتند. یک خط جلوتر از من کریم باقری بازی میکرد. یک خط جلوتر از او مهدویکیا بازی میکرد. در خط حمله علی دایی و خداداد عزیزی بودند. حضور همه این نفرات تاثیر گذار بود. انشاالله امسال هم نتایج خوبی از تیم ملی ببینیم.
پایان پیام /