مالدینی به 52 سالگی سلام کرد

به گزارش خبرگزاری فارس، امروز 26 ژوئن سال 2020 (6 تیر 99) مصادف با سالروز تولد 52 سالگی «پائولو مالدینی» است.

فوتبالیست با تعصب ایتالیا که سال‌ها به تیم آ. ث میلان وفادار ماند و نماد این باشگاه و حتی فوتبال ایتالیا شد.

پائولو فرزند مربی سابق تیم ملی ایتالیا و باشگاه میلان، چزاره مالدینی است. بسیاری از کارشناسان از او به عنوان بهترین مدافع تاریخ فوتبال یاد می‌کنند. بازیکنی هرگز لباس تیمی باشگاهی غیر از میلان را بر تن نکرد و با 25 سال حضور در میلان، رکورد دار حضور با لباس یک تیم در تاریخ فوتبال است.

شماره 3 باشگاه میلان به احترام او بایگانی شده‌است و پس از خداحافظی مالدینی به غیر از یکی از پسران او، هیچ‌کس پیراهن شماره 3 را بر تن نمی‌کند.

پائولو، نخستین بازی خود را با پیراهن میلان در تاریخ 20 ژانویه 1985 در دیدار با تیم اودینزه انجام داد. او پس از انجام بیش از 900 بازی برای میلانی‌ها، سرانجام در سن 41 سالگی در دیدار با تیم فیورنتینا در تاریخ 31 مه سال 2009 از دنیای فوتبال خداحافظی کرد.

او در هنگام خداحافظی از فوتبال، با 25 سال وفاداری به باشگاه میلان و کسب 26 جام مختلف از جمله 5 عنوان قهرمانی در لیگ قهرمانان اروپا، 7 قهرمانی در سری آ، یک قهرمانی در جام حذفی فوتبال ایتالیا، 4 قهرمانی در سوپرجام اروپا و 2 قهرمانی در جام بین قاره‌ای از اسطوره‌های میلان و جزو پر افتخارترین بازیکن فوتبال‌های تاریخ فوتبال جهان محسوب می‌شود.

مالدینی 126 بازی برای تیم ملی ایتالیا انجام داد. او در 4 دوره حضور خود در جام جهانی فوتبال و 3 دوره جام ملت‌های اروپا هرگز نتوانست جامی را بالای سر ببرد. تنها افتخارات ملی او، نایب قهرمانی در جام جهانی فوتبال 1994، سومی در جام جهانی فوتبال 1990 و نایب قهرمانی در جام ملت‌های اروپا 2000 است.

او در جام‌های جهانی 1990 و 1994 در تیم ستاره‌های جام جای گرفت. همچنین در سال 1994، از سوی مجله ورلد ساکر به عنوان بازیکن سال انتخاب شد. او نخستین مدافعی بود که به این افتخار دست پیدا کرد.

*ماجرای عضویت در میلان

او در سپتامبر 1978 و در سن 10 سالگی موفق به گذراندن تست تمرینی باشگاه آ. ث. میلان شد و به عضویت تیم میلان درآمد. او تا پیش از عضویت در میلان، هوادار یوونتوس و شیفته بازی روبرتو بتگا بود.

با عضویت او در میلان، همه از نفوذ چزاره مالدینی صحبت می‌کردند. مردم اعتقاد داشتند که پائولو مالدینی به واسطه نفوذ پدر به عضویت میلان درآمده و به این خاطر در زمین به او توهین می‌کردند.

پائولو در 17 سالگی به دعوت نیلس لیدهولم، سر مربی وقت آ. ث میلان، به تیم بزرگسالان پیوست. نخستین بازی اش را در تاریخ 20 ژانویه 1985 برابر اودینزه انجام داد. در آن بازی پائولو، جانشین باستینی مصدوم شد؛ بازی که با نتیجه یک بر یک خاتمه یافت.

وی در طول فصل 1985-1984 یک بازی در لیگ ایتالیا انجام داد اما در فصل 86-1985 بازیکن ثابت میلان شد. از آن زمان در بیشتر مواقع به عنوان مدافع چپ و برخی مواقع به عنوان مدافع وسط بازی کرد.

اسکودتوی فصل 88-1987 نخستین عنوانی بود که او با باشگاهش به دست آورد. او از ارکان تیم فصل 92-1991 میلان بود که در سری آ بدون شکست قهرمان شد. پائولو در کنار فرانکو بارسی، مائورو تاسوتی و الساندرو کاستاکورتا، نیرومندترین خط دفاعی اروپا، معروف به شکست ناپذیران، را در اوایل دهه 90 شکل داده بودند.

مالدینی هفت بار با میلان قهرمان ایتالیا، یک بار قهرمان جام حذفی و پنج بار قهرمان سوپرجام فوتبال ایتالیا شده‌است. علاوه بر این‌ها وی با میلان پنج بار قهرمان لیگ قهرمانان اروپا، پنج بار قهرمان سوپر جام اروپا، دو بار قهرمان جام باشگاه‌های فوتبال جهان موسوم به جام تویوتا (برنده دیدار قهرمان باشگاه‌های اروپا و آمریکای جنوبی) و یک بار قهرمان جام باشگاه‌های فوتبال جهان شده‌است.

*ثبت رکوردی جالب

مالدینی در 16 فوریه سال 2008 در دیدار مقابل پارما در لیگ فوتبال ایتالیا، توانست هشتصدمین بازی رسمی خود برای میلان را انجام دهد. این بازی نقطه عطفی در کارنامه اش بود. چرا که هزارمین بازی او در فوتبال حرفه ایی با لباس تیم آ. ث میلان و تیم ملی ایتالیا محسوب می‌شد. تا پیش از او تنها پیتر شیلتون دروازه‌بان انگلیسی توانسته بود از مرز 1000 بازی حرفه‌ای بگذرد.

پائولو مالدینی در 25 فصل حضور خود در میلان 902 بازی رسمی برای میلان در تمام مسابقات‌ها انجام داد. او با 647 بازی در سری آ رکورد دار بازی در سری آ محسوب می‌شود.

او در مجموع 902 بازی 33 گل برای میلان به ثمر رساند که 29 گل آن در سری آ بود. در طول دوران حرفه‌ای خود 8 بار در فینال لیگ قهرمانان اروپا حاضر شد. تنها فرانسیسکو گنتو از رئال مادرید همپای او در این رکورد است. مالدینی پنج بار جام قهرمانان اروپا را بالای سر برده است. آخرین قهرمانی او در لیگ قهرمانان اروپا، لیگ 2007 اروپا بود که میلان در فینال 2-1 لیورپول را شکست داد.

مالدینی در سال 2009 با پایان دوران حرفه ایی فوتبال خود، جایزه ویژه دستاوردهای یک عمر یوفا را دریافت کرد.

*دوران ملی 

مالدینی در سال 1986، به تیم زیر 21 سال ایتالیا که مربی آن چزاره مالدینی، پدرش بود دعوت شد. در مدت دو سال، 12 بازی برای تیم زیر 21 سال ایتالیا انجام داد و 5 بار موفق به گلزنی شد.

در سن 19 سالگی نخستین حضور خود در تیم ملی بزرگسالان ایتالیا را در تاریخ 31 مارس 1988 در مقابل تیم ملی فوتبال یوگسلاوی تجربه کرد. این بازی با نتیجه 1 بر 1 به پایان رسید. پس از آن، مالدینی توانست جایگاه مستحکمی برای خود در قلب دفاع و گوشه چپ ایتالیا دست و پا کند. او در جام ملت‌های اروپا 1988 در چهار بازی ایتالیا در ترکیب اصلی قرار داشت.

در جام جهانی فوتبال 1990 ایتالیا همراه با ایتالیا تا نیمه نهایی بالا آمد و در یک بازی دراماتیک در شهر ناپل مغلوب هنرنمایی دیگو مارادونا و تیم ملی فوتبال آرژانتین شد و از راهیابی به فینال بازماند. در این مسابقات، مالدینی با ایتالیا مقامی بهتر از سومی بدست نیاورد. در جام جهانی فوتبال 1994 آمریکا مالدینی بار دیگر در لباس آتزوری، درخشید و توانست تا فینال مسابقات پیش آید.

اما در فینال شانس با او و ایتالیا یار نبود و ضربات پنالتی بار دیگر دست او را از جام محروم کرد.

ناکامی مالدینی در جام‌های جهانی با حذف شدن در جام جهانی فوتبال 1998 فرانسه توسط تیم میزبان بار دیگر با ضربات پنالتی و پس از آن ناکامی در جام جهانی فوتبال 2002 کامل شد.

مالدینی با 23 بازی در جام‌های جهانی فوتبال پس از لوتار ماتیوس (رکورددار با 25 بازی) در رده دوم قرار گرفته‌است. اما مالدینی با 2.216 دقیقه حضور در زمین بیشترین زمان بازی در جام جهانی را به خود اختصاص داده‌است.

مالدینی در 3 دوره جام ملت‌های اروپا به سال‌های 1988، 1996، و 2000 همراه تیم ملی ایتالیا بود. ایتالیا در جام ملت‌های اروپا 2000 توانست در نیمه نهایی و در ضربات پنالتی، با وجود خراب شدن پنالتی مالدینی از سد تیم ملی فوتبال هلند بگذرد.

آتزوری در حالی که 32 سال از آخرین بار که به فینال اروپا رسید بود می‌گذشت به مصاف تیم ملی فوتبال فرانسه رفت. در حالی که تا دقیقه 90، با یک گل از فرانسه پیش بود، گل تساوی را دریافت کرد و در گل طلایی، تسلیم فرانسه شد تا مالدینی یک بار دیگر در آستانه دستیابی به افتخار دستش از جام کوتاه شود.

مالدینی با 126 بازی ملی پس از فابیو کاناوارو در رتبه دوم بیشترین بازی برای تیم ملی ایتالیا قرار دارد. او هرگز در مسابقات بزرگی با آتزوری قهرمان نشد. مالدینی در نیمی از 16 سال حضور خود در تیم ایتالیا کاپیتان این تیم بود و 74 بار بازوبند کاپیتان تیم ایتالیا را بر بازو بست.

*وداع با تیم ملی

مالدینی در سن 34 سالگی و پس از شکست تلخ مقابل تیم ملی فوتبال کره جنوبی در مرحله یک شانزدهم جام جهانی فوتبال 2002 و با گل طلایی از بازی‌های ملی خداحافظی کرد. مالدینی با وجود خواهش مسئولین تیم ملی فوتبال مبنی بر بازگشت هرگز از تصمیم خود برنگشت.

در فوریه 2009 مارچلو لیپی مربی وقت تیم ملی ایتالیا پیشنهاد یک بازی خداحافظی برای مالدینی را داد. فدراسیون ایتالیا به مالدینی بازی دوستانه با تیم ملی فوتبال ایرلند شمالی را پیشنهاد داد که مالدینی آن را رد کرد.

این چهره در 16 دسامبر سال 2007 در جریان بازی‌های جام باشگاه‌های جهان در یوکوهاما، اعلام کرد که در سال 2008 از فوتبال خداحافظی می‌کند. در 7 مارس 2008، دو روز پس از حذف میلان در مرحله یک هشتم نهایی لیگ قهرمانان اروپا در مقابل باشگاه فوتبال آرسنال، در تصمیم خود تجدیدنظر کرد و گفت که می‌خواهد قراردادش را برای یک سال دیگر تمدید کند. قرارداد مالدینی تا تاریخ 30 ژوئن 2009 تمدید شد.

در 17 آوریل سال 2009 مالدینی اعلام کرد که در پایان فصل 2009-2008 به‌طور حتم از فوتبال کنار می‌رود و اضافه کرد که پس از آن در دنیای فوتبال فعالیت خواهد کرد، البته نه به عنوان مربی.

سرانجام مالدینی در بیست و پنجمین فصل حضور خود در میلان و در سن 41 سالگی در حالی که به رکورد 900 بازی رسمی برای میلان رسیده بود از دنیای فوتبال خداحافظی کرد.

انتهای پیام / ا