مجله بخوانیم؛ گفتوگوی «تجربه» با پزشک 100 ساله ایرانی
پرونده بسیار متفاوت این مجله اما درباره NFT است: یک دارایی دیجیتالی یا توکن غیر قابل معاوضه که به عنوان نوعی ارزرمزپایه در قالب هنر یا فرهنگ خرید و فروش می شود...
عصر ایران؛ سروش بامداد - در روزهایی که در رسانهها و از جمله در عصر ایران از 100 ساله شدن هِنری کیسینجر معمار سیاست خارجی آمریکا و محمد علی موحد مولاناپژوه و حقوقدان برجسته ایرانی گفته و نوشته شد در شماره تازه مجله «تجربه» با یک چهره 100 ساله دیگر آشنا میشویم که البته نه اهل سیاست است نه ادبیات.
او دکتر محمد صادق پیروز، چشمپزشک است که 14 خرداد 1402 یکصد ساله میشود؛ زاده و بالیده گیلان و از مفاخر لاهیجان.
محمد صادق پیروز 23 ساله بود که در خرداد 1325 تحصیل طب را با پایاننامهای با این عنوان تمام کرد: «اَشکال خطرناکِ تبِ راجعه و بررسی ضایعات تشریحی آنها». او بدون تردید کهنسالترین چشمپزشک حال حاضر ایران است با 75 سال سابقه طبابت.
دکتر پیروز از دکتر قریب چنین یاد می کند: من نزد او جز تحصیل طب در سال ششم، چهار ماه هم در بیمارستان رازی کارورزی کردم و از او جز طبابت، انسانیت را آموختم.
گفتوگوی صدرا صدوقی با سید حسین نصر فیلسوف و متفکر ایرانی به بهانه 90 سالگی او نیز خواندنی است.
پرونده بسیار متفاوت این مجله اما درباره NFT است: یک دارایی دیجیتالی یا توکن غیر قابل معاوضه که به عنوان نوعی ارزرمزپایه در قالب هنر یا فرهنگ خرید و فروش می شود. معلوم است که این توضیح کافی نیست که اگر بود تجربه برای معرفی و توضیح آن پرونده ای با مصاحبه ها و یادداشت ها و گزارش های مختلف منتشر نمی کرد. مطالبی که به این پرسش پاسخ می دهند که چیست و چه کاربردی دارد و برای درک درست آن مفاهیم اولیه ای چون متاورس و بلاک چین هم توضیح داده شده اند.
گفتوگوی اصلی تجربه اما چنان که از جلد آن پیداست با محمد رضاییراد است؛ نامی گره خورده با تئاتر که به اتفاقات نیمه دوم سال 1401 و توقعات از هنرمندان هم اشاراتی دارد.
اگرچه همه مطالب خواندنی است اما اگر قرار بر انتخاب باشد توصیه نویسنده این معرفی کننده گفت و گوی آزاد عندلیبی است با ایرج کلانتری که «کار معماری را با کشیدن هزار مقطع و پلان درک کرده بود، کار دست برایش اصالت داشت. نرم افزار را جایگزین دست نمی دانست و امتداد دست می دانست و کارگاه را زایشگاه معمار و معمارِ راپید ندیده و اسکیس نکشیده را ملاحِ دریا ندیده می دانست و شاید همین بود که با مرگ، مشکلی نداشت.»
اگر اهل معماری یا ادبیات و هنر یا فرهنگ و فلسفه باشید یا علاقه مند به مطالعات ایرانی تجربه برای شما هم نشینی یک ماهه است تا شماره بعد چه سوغات آورد و اگر مخاطب عادی هر یک از اینها باز دست شما را می گیرد و به دنیای آنها می برد ولو غصه بخوریم به خاطر تخریب آثاری که کلانتری خلق کرده یا این که چرا 44 سال بعد از پیروزی انقلاب سید حسین نصر همچنان تشنه دیدار از ایران باشد تا جایی که بگوید: «چند بار به سرم زده همین طور یک بلیت بگیرم و به ایران بیایم اما....»
یاد 100 ساله زنده (دکتر پیروز که در آغاز به او اشاره شد) اما تجربه را غافل نکرده از یاد کسی که اگر بود 100 ساله می شد و نیست و او شاهنامه پژوهی در آوازه و اندازه محمد امین ریاحی است.
جدای اینها دست گذاشتن تجربه بر چند کتاب خاص کار کسانی را که نمی دانند سراغ چه کتاب های تازه ای بروند آسان می کند و در این شماره به این کتاب ها پرداخته است: از استعمار تا گفتمان استعمار، علیه افسردگی ملی، فلسفهای برای زندگی، در جستوجوی معنای زندگی، بعضیها هیچوقت نمیفهمن، اسب چوبی و مجموعه شعر بابک قبادی با عنوان «کاج».
همه اینها در مجله تجربه است به قیمت 90 هزار تومان. کمتر از قیمت یک ساندویچ غیر فلافل در بازار تورم زده و آماسیده امروز...
تماشاخانه