محسن امیریوسفی: اجازه حضور در برنامه تلویزیون را پیدا نکردم
البته از طرفی هم می‌شود دید تلویزیونی که سال‌ها بزرگان فرهنگ و هنر کشورمان را کنار گذاشته و فیلم‌های مطرح سینما را هر بار کوتاه‌تر می‌کند و سانسور روی سانسور می‌کند دیگر حوصله یک فیلم سینمایی روی پرده مثل «آشغالهای دوست‌داشتنی» را ندارد که بعد از شش سال توقیف و در فصل سرد اکران هنوز جان دارد و مردم آن را می‌پسندند؛ فیلمی که حالا هر تماشاگرش یک رسانه برای آن شده است.
در پی اعلام برنامه نقد سینما مبنی بر نقد و بررسی فیلم «آشغالهای دوست‌داشتنی» بدون حضور کارگردان، محسن امیریوسفی تایید کرد که اجازه حضور در برنامه تلویزیون را پیدا نکرده است.
محسن امیریوسفی در پاسخ به پرسش ایسنا در این زمینه، نوشته است: «قرار بود جمعه شب در برنامه سینمایی نقد سینما در مورد فیلم «آشغالهای دوست‌داشتنی» با آقای افخمی صحبت کنم ولی شب گذشته تهیه‌کننده محترم برنامه اطلاع دادند که از طرف تلویزیون اجازه حضور در این برنامه به من داده نشده است.
این در حالی است که آذرماه من در برنامه زنده میزانسن شبکه 5 در مورد بحث پروانه ساخت صحبت کردم ولی شاید چون آن موقع بی‌کار و فقط به دنبال اکران فیلمم بودم خطری برای تلویزیون وجود نداشت ولی الان به علت اکران «آشغالهای دوست‌داشتنی» فیلمسازی خطرناک شده‌ام!
متاسفانه پیش از این هم از پخش تیزر تلویزیونی محروم شدیم و توجهی به درخواست ما نشد.
ولی واقعیت این است که بعد از شش سال توقیف و در فصل بد اکران مردم استقبال غیرمنتظره‌ای از «آشغالهای دوست‌داشتنی» کردند و این استقبال بدون حمایت تلویزیون بود و همین نشان می‌دهد که فیلم ما نیازی به تلویزیون ندارد ولی سوال من این است تلویزیونی که کتک خوردن چندباره زن از شوهر را عادی جلوه می‌دهد و گفت‌وگو درباره مسائل خصوصی اسطوره‌ای مثل تختی را مثل آب خوردن بیان می‌کند چگونه است که فیلمی را که مورد استقبال مردم قرار گرفته و صدرنشین اکران اسفندماه شده این‌چنین کنار می‌گذارد؟! تلویزیونی که کسی چون عادل فردوسی‌پور را این‌گونه کنار می‌گذارد و برنامه‌های سرگرم‌کننده‌اش کپی دست چندم آن‌ور آبی است و اسپانسرهای مربع ستاره‌ای‌اش کم مانده وسط اذان هم تبلیغ پخش کنند! با فیلمی مثل «آشغالهای دوست‌داشتنی» مشکل دارد که در مورد گفت‌وگو، وحدت و آشتی است.
البته از طرفی هم می‌شود دید تلویزیونی که سال‌ها بزرگان فرهنگ و هنر کشورمان را کنار گذاشته و فیلم‌های مطرح سینما را هر بار کوتاه‌تر می‌کند و سانسور روی سانسور می‌کند دیگر حوصله یک فیلم سینمایی روی پرده مثل «آشغالهای دوست‌داشتنی» را ندارد که بعد از شش سال توقیف و در فصل سرد اکران هنوز جان دارد و مردم آن را می‌پسندند؛ فیلمی که حالا هر تماشاگرش یک رسانه برای آن شده است.
مسئله من حضور داشتن در یک برنامه تلویزیونی نیست ولی امیدوارم تلویزیون از «آشغالهای دوست‌داشتنی‌هراسی» دست بردارد.
همان‌طور که در شش سال گذشته تابع نگاه آرام و صلح‌طلب «آشغالهای دوست‌داشتنی» بودم و با تلاش و آرامش فیلمم را رفع توقیف کردم حالا هم می‌گویم: آقای صدا و سیما، «آشغالهای دوست‌داشتنی» فقط یک فیلم است؛ لطفا از آن نترسید.»