محیط نیکوکاری در ایران در حال رشد و توسعه است

حجت الاسلام والمسلمین علی ملانوری، مدیر مرکز خیر ماندگار درمورد ابعاد مختلف فضای نیکوکاری در کشور بیان کرد: حدود 10 سال است که به نوعی، بنده در عرصه مطالعات امر خیر در ایران حضور دارم و باید بگویم فضای گفتمانی امور خیریه ایران یا به عبارتی، فضای گفتمانی تشکل‌های اجتماعی را در ساحت مسائل علمی و فنی رو به رشد می‌بینم و این بدین معنا نیست که ما با چالش‌های بزرگی روبرو نیستیم.

مدیر مرکز خیر ماندگار گفت: الان، ما با چالش‌های بسیار بزرگ و سختی مثل قانونگذاری و سیاست گذاری روبرو هستیم. زیرا فاقد یک قانون جامع درمورد تشکل‌ها هستیم و چالش‌های دیگری که با آن روبرو هستیم تعامل موسسات خیریه با نهاد‌های حاکمیتی ناظر، چالش در زمینه خود موسسه‌های خیریه از جهت برخوردار نبودن نیروی متخصص و تکنولوژی‌های پیشرفته مدیریتی، چالش درمورد دانش کافی و... هستند.

حجت الاسلام والمسلمین ملانوری با اشاره به محیط نیکوکاری تصریح کرد: بنده، محیط نیکوکاری در ایران را به شدت در حال رشد و توسعه می‌بینم؛ هم در حوزه فزونی در مسائل خیریه و هم در زمینه گروه‌های داوطلبی و نیکوکاری و جهادی. امیدوار هستیم ان شاءالله، با دسترسی به یک قانون جامع و تسهیل گر برای خیریه‌ها و رفع موانع موجود شاهد رشد بیشتر در این زمینه باشیم.

حجت الاسلام والمسلمین ملانوری گفت: اگر بخواهم حداقل به دو مورد تحویل در زمینه نیکوکاری اشاره کنم. اول، ظهور گروه‌ها و کنش‌گران جدید به این حوزه است؛ به طوری که ما در پنج سال گذشته با رشد گروه‌های حرفه‌ای در قالب گروه جهادی و داوطلبی و حتی شبکه‌ها روبرو بوده ایم. یعنی ما بازیگران و کنش گران جدیدی در امر خیر داریم که در گذشته نداشتیم و حتی برخی از آن‌ها از لحاظ شکلی جدیدتر هستند.

دوم، توسعه گفتمان علمی و فرهنگی در حوزه امر خیر است که ما پیش از این، به این اندازه از آن برخوردار نبوده ایم.

مدیر مرکز خیر ماندگار افزود: بر اساس مطالعات اجمالی که داشته ایم باید بدانیم تقریباً در گذر زمان، کار باید از تصدی‌های دولتی کم کم دور شود و در مشارکت مردمی توسعه پیدا کند. هر چند که ممکن است از لحاظ روشی، مدیریتی، دولت‌های مختلف سیاست‌های متفاوتی داشته باشند. اما به زعم بنده، هم سیاست کلان نظام یا مغز گفتمان انقلاب اسلامی، گفتمان حضرت امام خمینی (ره) و مقام معظم رهبری، قانون اساسی بر اساس مشارکت مردم است و هم از نظر اجرا، گریزی جز این نیست. هرچند که تنگنا‌ها و آسیب‌های زیادی و ناهماهنگی‌هایی وجود دارند، اما به نظر بنده، آینده ما با تشکل‌های اجتماعی و توسعه مشارکت مردمی به صورت همه جانبه است. زیرا وقتی درمورد مشارکت صحبت می‌کنیم به صورت فراگیر است.