نسل بعدی نجاتمان می‌دهد!
درست در برهه‌ای که مردم به دلیل نتایج بسیار بد تیم ملی والیبال از این رشته ورزشی فاصله گرفتند، جوانان جور بزرگسالان را کشیدند و با قهرمانی در جهان، همه خاطرات بد را شستند و بردند! حالا وضیعت طوری شده که دعا می کنیم این جوانان زودتر پخته شوند تا بار دیگر پرچم والیبال ایران را در میادین مهم جهانی بالا نگه دارند. مثل خیلی از چیزهای دیگر، اینجا هم امیدواریم تا نسل بعدی نجاتمان بدهد. چهارسال...
برخی از ستارگان آن تیم هنوز ملی‌پوش هستند و برخی دیگر هم نتوانستند روند رو به رشد خود را ادامه دهند. نکته جالب اینجاست که آن موفقیت بزرگ، زیرنظر بهروز عطایی رقم خورد؛ سرمربی ای که این روزها هدایت تیم ملی بزرگسالان را بر عهده دارد و البته کمتر کسی است که از تیم تحت نظر او انتقاد نکند. این شباهت، حقیقتا کمی ترسناک است، چراکه اگر قرار است این نسل قهرمان جهان هم به هنگام رسیدن به رده بزرگسال مثل تیم ملی فعلی عمل کند، تقریبا باید از دنبال کردن والیبال دست بکشیم. البته که در دوره گذشته قهرمانی جوانان جهان در ایتالیا و بلغارستان، تیم ملی به رده نهم رسید و این قهرمانی در منامه می‌تواند خوشحال‌کننده باشد، اما به شرطی که ثبات، حلقه گمشده والیبال ایران نماند.
دو دوره قبل تیم ملی زیرنظر عطایی موفق شد در خاک بحرین، ایتالیا را با نتیجه 3بر2 شکست دهد و این‌بار در همان جا، با تکرار همان نتیجه و مقابل همان رقیب، شاگردان رضا مومنی مقدم بدون باخت در سکوی نخست دنیا ایستادند تا مشخص شود حداقل این کشور همسایه برای جوانان والیبال خوش‌یمن است. البته این‌بار ایتالیایی ها از خولیو ولاسکو به عنوان مدیر تیم های پایه استفاده می کردند؛ همان سرمربی ای که این روزها جای خالی کسی مثل او روی نیمکت تیم ملی حس می‌شود. مساله اینجاست که ما استفاده مان از ولاسکو را بردیم ولی نتوانستیم به همان روند ادامه دهیم. امیدواریم این‌بار نسل جدید و درخشان والیبال را در سیکل دیوانه وار تغییر سرمربی و سردرگمی گزینه داخلی و خارجی گرفتار نکنیم.
--> اخبار مرتبط