نظم نوظهور خاورمیانه‌ای با دلارهای نفتی

عنوان یکی از مقالات این موضوع این است: «کشورهای خلیج فارس می خواهند خاورمیانه را به تصور خود تغییر دهند.» به گزارش دیپلماسی ایرانی به نقل از کوریه انترنسیونال در ادامه این مطلب آمده است: اگر فکر می کردید خاورمیانه در حال رکود است، اشتباه می‌کردید. اقتصادهای خلیج فارس یکی از ثروتمندترین و پویاترین اقتصادهای روی کره زمین تحت حمایت قیمت نفت هستند که اکنون به بیش از 90 دلار در هر بشکه رسیده است. سرمایه های بادآورده عظیم نفتی «3500 میلیارد دلار» در «هوش مصنوعی» و ساخت شهرهای آینده نگر در بیابان سرمایه‌گذاری می‌شوند، در حالی که «صندوق‌های دولتی» که بیشتر با این سرمایه های بادآورده نجات یافته اند، به شدت در «بازارهای سرمایه جهانی» سرمایه‌گذاری می‌کنند.

ماه مارس گذشته عربستان سعودی و ایران با حمایت پکن توافق‌نامه آشتی را امضا کردند و این توافق به «رقابتی که از زمان انقلاب ایران در سال 1979 ادامه داشت» پایان داد، در حالی که شدت درگیری‌ها در سوریه و یمن کاهش یافته است، متخاصمان و «حامیان آنها برای رسیدن به هدف تنش‌زدایی تلاش می‌کنند». پیمان ابراهیم که در سال 2020 بین اسرائیل و برخی کشورهای عربی امضا شد، هنوز در سطح سیاسی و ژئوپلیتیک به آرامش بیشتر منطقه کمک کرده است. اکنون حتی «عربستان سعودی قصد دارد تا اسرائیل را به رسمیت بشناسد». در سطح بین‌المللی، «نفوذ جهانی منطقه در حال افزایش است: چهار کشور (عربستان سعودی، مصر، امارات متحده عربی و ایران) در آستانه پیوستن به باشگاه بریکس هستند». اما این نظم نوظهور که با دلارهای نفتی سیراب می‌شود و بر پایه صلح سازی، پیشرفت اقتصادی و «استبداد مصلحت‌گرا» استوار است، از چالش ها و خطرات مصون نیست. با خروج آمریکا از منطقه، «منطقه باید مسوولیت بیشتری را برای امنیت خود بپذیرد» و در عصر انتقال انرژی و کاهش تدریجی منابع شرکت‌های نفتی، «اقتصادهای محلی خود را متنوع کند». اکونومیست نتیجه می‌گیرد که پیامدهای تغییرات آب و هوایی به‌ویژه برای منطقه بسیار جدی است.

• آغاز طرح توسعه «صبا فولاد خلیج فارس»
• سهم رمزارزها در برنامه هفتم
• خاورمیانه؛ قربانی اول گرمایش جهانی
• مطلوب انبوه‌سازان؛ بازار یا پروژه؟
• احصای زمین‌های بزرگ در تهران