نقش ایران، تقویت استقلال سیاسی عراق است
«سعدالله زارعی»، کارشناس مسائل غرب آسیا نقش ایران در عراق را تقویت کننده استقلال سیاسی این کشور دانست و تاکید کرد: اگر نقش سیادت بخش ایران نبود، هنوز همان حاکم آمریکایی در عراق حکومت میکرد.
به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ سعدالله زارعی در نشست تخصصی بررسی ابعاد سفر نخست وزیر عراق به ایران که عصر امروز در موسسه مطالعاتی «اندیشه سازان نور» برگزار شد، گفت: اگرچه ما از عراق اخباری را در ارتباط با بی ثباتی و دولت ورشکسته می شنویم، اما عراق در مقایسه با مصر، لیبی، سودان و یا بسیاری از کشورهایی که طی یک دهه گذشته در معرض تغییراتی قرار گرفتهاند، اما از ثبات بیشتری برخوردار است، هرچند عراق با تهدیدات امنیتی بیشتری روبرو بوده است و حتی در سال 2003 تا 2011 تحت اشغال خارجی قرار داشت و پس از آن در سال 2014 نزدیک به 60درصد از خاک خود را تحت تاثیر تهاجم تروریست از دست داد، اگرچه آن را دوباره با حمایت نیروهای مقاومت و جمهوری اسلامی ایران به دست آورد.
زارعی در ادامه گفت: بسیاری از کشورهای منطقه که طی یک دهه گذشته دچار تغییر بودهاند، مانند مصر و لیبی هنوز نتوانستهاند به ثبات لازم دست یابند. مثلا الجزایر و سودان دچار تهدیدات امنیتی بسیاری هستند، این در حالی است که عراق به دلیل موزائیک قومی زمینه بیشتری برای بی ثباتی دارد، اما امروزه به یک دولت قانونی با اجماع داخلی دست یافته، لذا ما با عراقی با ثبات بیشتر مواجه هستیم که فعالان تجاری و اقتصادی ایران می توانند این شرایط با ثبات را در نظر بگیرند. به گفته رئیس موسسه مطالعاتی اندیشه سازان نور، پیام سفر الکاظمی به ایران نیز این بود که ایران همچنان از ثبات و دولت منتخب در بغداد حمایت می کند و این پیام منعکس شد و معلوم شد که الکاظمی در مواجه و ارتباط با ایران با محدودیت و عدم اقبال روبرو نیست. زارعی در ادامه افزود: در ارتباط با مسئله استقلال که در عراق از آن با عنوان «سیادت» نامیده میشود، گاه این استقلال یا سیادت در تقابل با جبهه مقاومت تلقی میشود، اما این گونه نیست و همان گونه که مقام معظم رهبری تاکید کردند، ایران حامی سیادت و استقلال سیاسی عراق است و ایران نشان داده چه در تشکیل دولت و مناقشات قومی و مذهبی همواره از استقلال عراق حمایت کرده و سیادت عراق مرهون حمایتهای جمهوری اسلامی ایران است و چه بسا اگر نقش سیادت بخش ایران نبود، هنوز همان حاکم آمریکایی در عراق حکومت میکرد. وی تاکید کرد: نقش ایران در عراق سیادت بخش است نه سیادت ستیز، چون آمریکاییها سیادت ستیز هستند، همان گونه که مقام معظم رهبری اظهار داشتند، ارتباط ایران و عراق ارتباط دو برادر است و به نخست وزیر عراق گفتند که در ایران خود را در کنار برادران خود ببینید. لذا در داخل ایران باید توجه کنیم که تهران پایه گذار سیادت و استقلال سیاسی عراق است. زارعی در ادامه افزود: مسئله دیگر این است که در مسئله سیادت بخشی ایران به عراق، نه فقط در حوزه تئوریک، بلکه به لحاظ روشی و تکنیکی این هدف دنبال میشود و همه می دانند که آمریکایی ها عراق را برای قطع رابطه با ایران تحت فشار قرار میدهند و مقام معظم رهبری نیز همیشه تاکید بر شناخت آمریکاییها دارند، اما ایران هیچگاه در تعیین مسیر عراق مانع نبوده است و عراق آزاد است که مسیر خود را انتخاب کند. کارشناس مسائل منطقه در ادامه افزود: درباره عراق همچنین باید به گروههای قانونی و غیرقانونی فعال در عراق توجه داشت. گروههای قانونی تحت نظر دولت هستند، اما گروه های غیرقانونی در حوزههای مختلف در ذیل دستگاههای دیوان سالاری عراق قرار نداشتهاند و موضع ایران در برابر این گروهها بسیار مهم است. ایران معتقد است که مسائل عراق تابع شرایط این کشور است، در مواقعی نیاز است تا برخی گروهها برای تامین امنیت حضور داشته باشند، لذا فرمول واحدی نیست که همه گروهها در ذیل دیوان سالاری رسمی حضور داشته باشند، چون اگر این گروهها در ذیل دیوان سالاری قرار گیرند، این سوال مطرح خواهد شد که آیا این گروهها قادر به تامین امنیت خواهند بود؟ به عنوان نمونه در لبنان، آیا قرارگیری حزب الله در ذیل سلسله مراتب ارتش ممکن است؟ پاسخ به این سوال منفی است چون حزب الله لبنان و ارتش لبنان در مقابل هم نیستند و در کنار هم امنیت لبنان را تامین می کنند. یا به عنوان نمونه در یمن گروه مقاومت انصارالله وجود دارد و اگر در جریان حمله و تجاوز عربستان علیه یمن، انصارالله حضور نداشت، در همان روزهای اول یمن به اشغال عربستان سعودی درآمده بود. لذا تصمیم گیری درباره ساختارهای امنیتی در هر کشوری به وضعیت و ترجیحات میدانی هر کشوری بر می گردد وجمهوری اسلامی در هر کشوری از وضعیت ملی و ترجیح ملی آن کشور حمایت می کند. در عین حال ترجیح ملی هرکشوری را شرایط و واقعیت ها تعیین می کند هرچند در تئوری ممکن است گفته شود که دولت این ترجیح را تعیین کند، اما در عمل دولت ها گذرا و موقتی هستند، بنابراین آن چه در نهایت مسئله را تعیین می کند وجدان عمومی و نوع ترجیح عمومی آن کشور است، هرچند که دولت اصرار دارد این گروه ها را تحت نظر قرار دهد، اما ترجیح عمومی و واقعیت ها چنین چیزی را نمی پذیرد. لذا دیدگاه ایران درباره گروههای مقاومت در عراق از وجدان عمومی این کشور حمایت می کند و ایران از روابط برادرانه از تمام طیف ها و گروهها در عراق حمایت می کند و این که تا که تا چه زمانی گروههای مقاومت در این کشور حضور دارند، بستگی به نیاز و ترجیح داخلی این کشور است. دکتر زارعی همچنین در ادامه تاکید کرد: در عین حال عراق یک بازار خوب است و برای ایران یک دولت با ثبات در عراق قابل توجه است و دو طرف نیازهای فوری و کوتاه مدت و اساسی و زیرساختی را در روابط خود دنبال می کنند. در حوزه اقتصادی نیز نه ایران مرهون عراق و نه عراق مرهون ایران است، بلکه این روابط دو طرف و دوجانبه است که از سوی دو طرف ادامه دارد و به نفع هر دو طرف است.