نگاهی به وضعیت بهداشت و درمان کشور سامورایی‌ها
خبرگزاری فارس - گروه سلامت: با توجه به دیدار هفته پیش وزیر امور خارجه کشورمان با وزیر بهداشت ژاپن به بررسی نظام سلامت ژاپن می‌پردازیم. نظام سلامتی که بالاترین امید به زندگی را در سطح جهان را برای مردم ژاپن به ارمغان آورده است.
اهمیت پیشگیری نسبت به درمان
در کشورهای ثروتمند، تمرکز نظام سلامت در مراقبت های بالینی از درمان به پیشگیری، تغییر کرده است. ژاپن یکی از کشور هایی است که با تغییر سیاست های سلامت خود در دهه های 1950 و 60 تحولی در نظام سلامت خود ایجاد کرده است.
نظام سلامت ژاپن با تغییرات گسترده به سمت پیشگیری حرکت کرده است و علاوه بر آن با اجرای طرح هایی مانند پرستاری و بهداشت عمومی، اصلاح نظام پرداخت، حق بیمه، مالیات، تغییر نظام ارجاع و... توانسته است به یکی از کارآمدترین نظام‌های مراقبتی در بین کشور های توسعه یافته اقتصادی تبدیل شود.
نظام ارجاع
در ژاپن، همه شهروندان تحت پوشش نظام بیمه هستند که در آن دسترسی رایگان جامع به خدمات مراقبت های بهداشتی به همه داده شده است. همه شهروندان می‌توانند از همه مراکز درمانی استفاده کنند اما باید توجه داشت که از سال 1996، بیمارانی که بدون نامه ارجاع، از یک پزشک عمومی به یک بیمارستان یا پزشک متخصص مراجعه کنند، مجبور به پرداخت هزینه اضافی هستند.
در نظام سلامت ژاپن هیچ تفاوت واضحی بین بیمارستان‌های بزرگ و کوچک یا دولتی و خصوصی یا بین بیمارستان‌ها و مراکز خصوصی در نظام مراقبت‌های بهداشتی وجود ندارد. نحوه ارائه خدمت تمامی بخش‌های درمانی در ژاپن به طور تقریبی برابر با یکدیگر است.
نظام درمانی ژاپن به دلیل کارآمدی زیاد باعث بالا رفتن امید به زندگی بین مردم گشته است و به همین دلیل در این کشور راهکار جدیدی برای ارائه خدمت به افراد سالمند پدید آمد. به گونه ای که بین بیمارستان‌ها و خانه‌های سالمندان نیز علی‌رغم هزینه بیشتر تفاوتی از نظر عملکرد و تقاضا از سوی مردم وجود ندارد. در این نظام سالمندان تحت نظر هستند و سلامت آنها توسط پزشکان و پرستاران بررسی میشوند و از طرف دیگر نشاط سالمندان حفظ می‌شود. بیمارستان ها اغلب به عنوان خانه های سالمندان برای سالمندان عمل می کنند، که یکی از دلایل اصلی طولانی شدن مدت اقامت در بیمارستان ها در ژاپن است.
نظام پرداخت و پوشش بیمه سلامت
نکته جالب دیگر این نظام سلامت در نحوه پرداخت مردم است. در ژاپن حق بیمه و مالیاتی که هر شخص پرداخت می‌کند منحصربفرد است. هر شهروند حق بیمه و مالیات متفاوتی نسبت به دیگران پرداخت می‌کند و نظام شهر - دولت تمامی مولفه‌های زندگی افراد را بررسی می‌کند تا مالیات‌ها را تعیین کند. حق بیمه افراد توسط دولت یا شرکت های خصوصی پرداخت می‌شود. هزینه‌هایی که بیمارستان‌ها و درمانگاه‌ها جهت حوزه درمان و تشخیص انجام می‌دهند توسط دولت مرکزی یا شهرداری‌ها مستقیم به آنها پرداخت می‌شود.
پرونده الکترونیک سلامت
در ژاپن نیز نظام های الکترونیک به طور ویژه‌ای اجرا می‌گردد و هدف آن گردآوری داده‌های سلامت و درمانی مردم، واکاوی داده‌ها است. یکی از بزرگترین اتفاقاتی که پس از اجرایی شدن پرونده الکترونیک سلامت ژاپن افتاد، افزایش توانایی دولت در استفاده از اطلاعاتی آماری است که با جمع آوری این داده‌ها توانایی دولت و شهرداری‌ها در اجرای سیاست‌های بهداشتی مانند اهمیت ویژه به بخش پیشگیری سلامت و بهداشت عمومی افزایش می‌یابد. علاوه براین موضوع دسترسی پزشکان به اطلاعات درمانی بیماران بیشتر خواهد شد و پزشکان تشخیص بهتر و راحت تری را خواهند داشت.
طب سنتی و توانبخشی در ژاپن
در ژاپن توسعه بالای طب سنتی و توانبخشی نظام درمانی این کشور باعث شده است که مردم نیز توجه بالایی به این نوع از درمان کنند به طوری که بیشتر مردم جهت درمان به کلینیک های طب سنتی و توانبخشی مراجعه کنند. علاوه بر این تلفیق پزشکی مدرن و پزشکی سنتی باعث بهبود و ابداع روش های درمانی جدیدی در میان پزشکان ژاپنی شده است. برخی از پزشکان در ژاپن از داروهای سنتی همراه با با رادیوتراپی یا شیمی درمانی برای درمان بیماران استفاده میکنند. این نشان می دهد که چگونه پزشکی مدرن غربی می تواند به خوبی با طب سنتی ادغام شود.
ژاپن چقدر برای نظام سلامت خرج می‌کند
ژاپن در حال حاضر حدود 10 درصد از تولید ناخالص داخلی خود را در بخش ژاپن هزینه می کند. این عدد تا 10 سال دیگر به 13.5 درصد خواهد رسید. ژاپن بیشترین هزینه‌کرد را بین کشور های توسعه یافته در دنیا دارد و در حال حاضر در تلاش است با تهیه راهبردی این عدد را کاهش دهد و بهره‌وری نظام نظام سلامت را افزایش دهد. به‌طور سنتی، این کشور برای تأمین مالی مراقبت‌های بهداشتی به حق بیمه، پرداخت‌های مشترک و یارانه‌های دولتی متکی بوده است، در حالی که با کاهش مکرر هزینه‌های پرداختی به پزشکان و بیمارستان‌ها و قیمت‌های پرداختی برای داروها و تجهیزات، هزینه‌ها را کنترل می‌کند. این امر باعث شده ژاپن رشد هزینه های مراقبت های بهداشتی را به کمتر از 2 درصد در سال حفظ کند که بسیار کمتر از همتایان غربی خود است.
با این حال، در برخی مواقع، افزایش بار این سازوکارهای تامین مالی فشار زیادی بر اقتصاد ژاپن وارد می کند. ژاپن بارها هزینه هایی را که به پزشکان و بیمارستان ها می پردازد و قیمت داروها و تجهیزات را کاهش داده است.
این رویکرد، اما، ناپایدار است. کاهش هزینه‌ها باعث کاهش تقاضا برای مراقبت‌های بهداشتی نمی‌شود و قیمت‌ها فقط تا آنجا کاهش می‌یابد که محصولات در دسترس نباشند و کیفیت مراقبت‌ها کاهش یابد. اما پزشکان با رویکرد دیگری این کاهش قیمت ها را دور می‌میزنند و شواهدی وجود دارد که نشان می‌دهد پزشکان و بیمارستان‌ها با ارائه خدمات بیشتر، کاهش نرخ بازپرداخت را جبران میکنند، که می‌توانند این کار را انجام دهند زیرا نظام هزینه‌ای برای خدمات، عرضه مراقبت‌ها را به طور جامع محدود نمی‌کند. به عنوان مثال، پزشکان ژاپنی تقریباً سه برابر بیشتر از همکارانشان در سایر کشورهای توسعه یافته در سال مشاوره انجام می دهند. ژاپن باید در نظام پرداخت و یارانه حوزه سلامت خود اصلاحاتی را آغاز کند تا در چشم انداز های روبه‌رو دچار مشکل نشود.
پایان پیام /