هانگژو فیلتر پاریس؛ توریست‌ها جایی در شهر فرنگ ندارند

به گزارش مشرق، کاروان ورزشی ایران که با نام شهید محسن حججی و شعار ایمان، ایران و افتخار به نوزدهمین دوره بازی‌های آسیایی 2022 اعزام شده بود، با کسب 13 مدال طلا، 21 نقره و 20 برنز به عنوان هفتم این دوره از بازی‌ها رسید. این کاروان با راهبرد کیفی‌گرایی اعزام شد اما برخی از نتایج این کاروان سنخیتی با کیفی‌گرایی نداشت! در کاروان ایران رشته‌هایی مانند کشتی، شطرنج، دوچرخه‌سواری، تنیس‌میز، ووشو و کوراش بسیار درخشان ظاهر شد اما ورزشکاران برخی از رشته‌ها مانند وزنه‌برداری، تکواندو یا کاراته نتوانستند افتخارات گذشته را تکرار کنند.

همچنین در برخی از رشته‌ها نمایندگان ایران در همان دور نخست مسابقات حذف شدند تا ورزشکاران این رشته‌ها خط بطلانی بر سیاست کیفی‌گرایی مد نظر کمیته ملی المپیک بکشند. محمود خسروی‌وفا، رئیس فعلی کمیته ملی المپیک که با راهبرد کیفی‌گرایی کاروان ورزشی ایران را به پارالمپیک توکیو اعزام و بهترین نتیجه تاریخ ایران را در آن دوره ثبت کرد به دنبال پیاده کردن این راهبرد در کمیته ملی المپیک بود اما موانع زیادی در این خصوص پیش‌روی وی بود و نتوانست آنگونه که در توکیو موفق بود در هانگژو نیز افتخارآفرینی کند.

بیشتر بخوانید:

کارنامه ورزش‌های رزمی ایران در هانگژو؛ ضعیف و دور از انتظار از نظر کیفی / لزوم خانه تکانی در ورزشکاران و کادرفنی!

عدم تکرار نتایج دوره گذشته می‌تواند چند دلیل خاص داشته باشد. دلیل نخست اصرار روسای فدراسیون و مربیان تیم‌های ملی بر مدال‌آور بودن ورزشکاران در هانگژو بود. پافشاری آنان در «قالب‌کردن» ورزشکاران به کاروان ایران در حالی بود که حتی این روسا از حربه انصراف خود از حضور در هانگژو استفاده کرده تا سهمیه بیشتری برای رشته خود بگیرند. هر چند که تعداد انگشت‌شماری از روسای فدراسیون‌ها به هانگژو سفر نکردند اما نتایج ورزشکاران برخی از رشته‌ها با وعده و وعید مسئولان این رشته‌ها کاملا در تضاد بود.

دومین دلیل اجرایی نشدن سیاست کیفی‌گرایی در ورزش المپیکی فشار رسانه‌ها بود که موجب شد تا برخی از ورزشکاران جواز حضور در هانگژو را کسب کنند اما در عمل این ورزشکاران نتوانستند کمکی به ارتقا جایگاه ایران کنند. واقعیتی که در ورزش های المپیکی وجود دارد میزان سرشناس‌بودن ورزشکاران رشته‌های مختلف و سوار شدن آنان بر موج رسانه ای است. این مهم موجب شده است تا حتی برخی از ناکامان کاروان هانگژو نه تنها پاسخگو نباشند بلکه در قامت طلبکار از ورزش ایران ظاهر شوند!

یکی دیگر از دلایل احتمالی سنخیت نداشتن نتایج ایران با دستورالعمل کیفی‌گرایی آزمون و خطای آن توسط مسئولان کمیته ملی‌المپیک بود. مسئولان این کمیته ضمن اعتماد به روسای فدراسیون و مربیان تیم ملی، توپ نتایج را در زمین آنان انداخته و اکنون به دنبال حساب‌کشی از این روسا هستند؛ روسایی که برخی از آنان حتی وعده مدال‌های پرتعداد و 2 رقمی را دادند اما شمار ورزشکاران موفق آنان از انگشتان یک دست نیز تجاوز نکرد! اصرار بر اعزام ورزشکار از سوی مربیان و روسای فدراسیون‌ها در کنار موج سواری ورزشکاران ناکام به تله‌ای تبدیل شده است که کمیته ملی المپیک با استفاده از آن می‌تواند رویای سفر توریستی برخی از این ورزشکاران برای المپیک پاریس را بر باد دهد.

کمیته ملی المپیک و مسئولان نظارت این کمیته اکنون می‌توانند با یک بررسی دقیق و با بازخوانی روسای و مربیان رشته‌های مختلف تصمیم دقیق‌تری نسبت به اعزام کاروان ایران به پاریس بگیرند. برای این کار لازم است که افراد ناظر بر تیم‌های ملی افزایش پیدا کرده و هر فدراسیون نیز یک ناظر متخصص داشته باشد تا هم رکوردهای ورزشکاران المپیکی و هم رقبای جهانی آنان را به دقت مورد بررسی قرار دهد. بی‌تردید حضور ناظران در اردوی تیم‌های ملی و بررسی رکورد ورزشکاران در رشته‌های مختلف می‌تواند بسیاری از «توریست‌های» ورزشی را از پرواز پاریس پیاده کرده و هزینه‌های ارزی کمتری را متوجه کاروان ورزشی ایران کند. اگر ناظر متخصص در اردوهای تیم ملی مستقر و در 10 ماه آینده بتواند بررسی لازم را در رشته‌های رکوردی انجام دهد، بی‌تردید شاهد حذف‌های پرتکرار در رشته‌های مدالی نخواهیم بود و در رشته‌های رکوردی دیگر نیز اختلاف قهرمان ایران با دارنده مدال طلای بازی‌های آسیایی یا المپیک به بیشتر از 20 کیلوگرم نخواهد رسید.

هر چند که برخی از منتقدان سیاست کیفی‌گرایی باور دارند که شمار کاروان ورزشی هر در المپیک می‌تواند نمادی از اقتدار هر کشور باشد اما واقعیتی آن است که در پایان بزرگترین آوردگاه ورزشی جهان هیچ کارشناسی به دنبال تعداد نفرات یا سهمیه‌ها نخواهد رفت بلکه آنچه تعیین می‌کند که یک کشور چه جایگاهی در المپیک دارد شمار مدال‌های طلا است؛ مدال‌هایی که هم برای کاروان ورزشی و هم قهرمانان ارزش زیادی دارند.

مصداق بارز اهمیت مدال در کاروان کیفی را می‌توان در تلاش گوش‌شکسته‌ها در بازی‌های آسیایی هانگژو خلاصه کرد. کشتی با 12 ورزشکار تنها 4.2 درصد کاروان ایران را تشکیل دادند اما موفق به کسب 38.4 درصد مدال‌های طلای کاروان ایران شدند. رشته کشتی تنها در وزن 60 کیلوگرم کشتی فرنگی و 57 کیلوگرم کشتی آزاد نتوانست به سکوی مدالی برسد.