هیچ مانعی از نظر شرع و قانون برای فعالیت اجتماعی زنان وجود ندارد

به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، انسیه خزعلی، معاون رئیس جمهور در امور زنان و خانواده در دومین نشست «زنان و مشارکت سیاسی در ایران» طی سخنانی اظهار داشت: اولین تظاهراتی که در قم بعد از خبر مرحوم سید مصطفی فرزند حضرت امام خمینی (ره) به راه افتاد در صحن حرم حضرت معصومه بود که مردان شعار سر دادند و ما نیز به همراه چند تن از خواهران دیگر که در کنار صحن ایستاده بودیم شروع به دادن شعار کردیم.

خزعلی تصریح کرد: آقایان از شعار دادن ما ناراحت شدند و اقداماتی را برای متفرق کردن ما انجام دادندو تحلیل‌شان این بود که کارِ ما خلاف شرع است؛ در مدتی بعد از آن اعلامیه امام (ره) اعلام شد که زنان نیز هم‌دوش مردان در این نهضت حضور داشته باشند و در واقع ما یک آرامشی پیدا کردیم و حرکتی در میان زنان شکل گرفت، این را مدیون امام (ره) بودیم.

معاون رئیس جمهور با بیان اینکه هیچ مانعی از نظر شرع، دین و قانون برای فعالیت اجتماعی و مشارکت زنان وجود ندارد، یادآوری کرد: آن چیزی که در اسلام ذکر می شود تکلیف است و امام (ره) و رهبر انقلاب این مشارکت سیاسی، فعالیت و همراهی زنان را به عنوان یک تکلیف ذکر کرده‌اند.

او ادامه داد: بسیاری از این مشارکت‌ها در رأی دادن، مشارکت‌های اجتماعی، همراهی‌هایی که طی جنگ انجام گرفت و در مقاومت‌هایی که در همه عرصه‌ها، زنان با تمام وجود، زندگی و خانواده‌شان حضور داشتند و نشان دادند پای کار هستند.

خزعلی با اشاره به اینکه عواملی برای ضعف در بخشی از این مشارکت‌ها نسبت به زنان وجود دارد، گفت: 78 زن در 11 دوره مجلس شورای اسلامی کرسی‌هایی را کسب کردند که کم است و هنوز فضا برای مشارکت بیشتر نیاز است؛ برخی از این عوامل درونی و بعضی نیز بیرونی بوده است.

معاون امور زنان و خانواده رئیس جمهور اظهار داشت: یک بخش عوامل درونی خود خانم‌ها هستند که شاید به آن باور لازم نرسیده‌اند و یا این احساس مسئولیت را در بحث‌های اجتماعی کمتر می‌کنند، همچنین به دلایل و شرایط ویژه‌ای که دارند ترجیح می‌دهند که مسئولیت‌های سنگین را نپذیرند.

او ابراز عقیده کرد: در بخش‌های بیرونی از نظر عرف یا فرهنگی که در جامعه ما حاکم است، شاید خیلی از این مسائل برای زنان تعریف نشده و یا مقدماتش فراهم نمی‌شود.

خزعلی همچنین تصریح کرد: وجود زنان در مشارکت سیاسی، مشارکت در تصمیم‌گیری‌ها و اداره کشور یکی از این جهت که حق آنان بوده، لازم است و از جهت دیگر اینکه حق کشور و لازمه کشورداری و برای بهتر مدیریت شدن کشور لازم است. نمی‌خواهم بگویم که در این صورت تنها زنان از حقشان محروم می‌شوند، بلکه باید گفت جامعه از فکر زن محروم می‌شود و اگر ما زنان را از مدیریت جامعه حذف کنیم، در واقع بخشی از نگاه های مدیریتی را حذف کرده‌ایم.