واپسین ماههای دونالد
تهران - ایرنا - روزنامه همدلی در یادداشتی به قلم محسن رفیق روزنامهنگار، نوشته است: گمانهزنی درباره یک دورهای شدن ریاست جمهوری ترامپ، روز به روز در حال تقویت شدن است، تا آنجا که حتی خود او هم دیگر این مساله را دور از ذهن نمیبیند. مشکلات چندوجهی دولت در چند ماه گذشته، آنگونه کار را برای ترامپ دشوار کرده است که دیگر چیزی از افتخارات پیشین او در افزایش رشد اقتصادی آمریکا در ذهن مردم...
در ادامه این یادداشت، می خوانیم: اما آیا ترامپ میتواند در فرصت باقیمانده تا انتخابات، عقب ماندن خود از بایدن را جبران کند؟ از آنجا که بایدن رقیب قدرتمندی برای ترامپ تلقی نمیشود، باید گفت که ترامپ در صورت عدم موفقیت در این انتخابات در حقیقت رقابت را به خود و عملکرد ضعیفش باخته است، چرا که بایدن بدون حمایت دموکراتهایی چون اوباما، از محبوبیت چندانی در داخل و خارج آمریکا برخوردار نبوده و در واقع خوششانسی پیروزی احتمالی خود در برابر جمهوریخواهان را مدیون ترامپ خواهد بود. این در حالی است که پاشنه آشیلی چون بحران اقتصادی در جامعهای مانند آمریکا به راحتی میتواند به نقطه اتکای مهمی در دست حزب مخالف تبدیل شده و توانایی تغییر میدان بازی را فراهم کند، مسالهای که در زمان ریاست جمهوری جورج بوش پدر نیز اتفاق افتاد و علیرغم فروپاشی شوروی و بیرقیب ماندن آمریکا در صحنه جهانی، به عاملی برای تکدورهای شدن بوش و شکست او در برابر بیل کلینتون دموکرات تبدیل شد. از سوی دیگر، اگرچه تمامی نظرسنجیها از اختلاف دور از انتظار ترامپ با بایدن حکایت داشته و او را مغلوب انتخابات پیشرو میداند، اما تاریخ رقابتهای ریاست جمهوری آمریکا نشان داده است که اتفاقات دو هفته پایانی باقیمانده تا روز انتخابات، میتواند معادله را تغییر بدهد و به تنهایی تعیینکننده رئیس جمهور آمریکا شود. برای نمونه، در انتخابات پیشین، هیلاری کلینتون بر اساس همه نظرسنجیها از ترامپ جلوتر بود، اما با تغییر روندی عجیب در هفتههای پایانی رقابتهای انتخاباتی، ترامپ توانست بازی را در دست گیرد و در نهایت، میز اتاق بیضی کاخ سفید را از آن خود کند. تصاویر منتشر شده از چهره حیرت زده کلینتون در مراسم تحلیف ترامپ، هنوز هم یادآور غیر ممکن بودن این امر و باطل شدن تصورات بخش زیادی از آمریکاییها در این زمینه بود. نباید از نظر دور داشت که هنوز 4 ماه تا زمان برگزاری انتخابات باقی مانده است و دور از انتظار نیست که شخصیتی مانند ترامپ با پیشزمینهای از اقدامات غیر قابل پیشبینی، تصمیمات جدیدی را عملیاتی کند و از این طریق بتواند تمایل از دست رفته رایدهندگان آمریکایی را دوباره به سوی خود جلب کند. اگر چه ترامپ تلاشهای پیشین خود برای ایجاد شغل را در حال حاضر با رشد بیکاری و کاهش نرخ اشتغال پیش آمده به علت فراگیری موج کرونا، عملا از دست رفته میبیند، اما رویههای مدیریتی و گاه شتابزده و به نظر دور از منطق او در این مدت نشان داده است که هیچ گاه همه تخممرغها را در سبد اقتصاد نگذاشته است. در حال حاضر شرایط به گونهای در اردوگاه دموکرات، سهل و بر وفق مراد شده است که بایدن عجلهای برای برپایی کمپینهای انتخاباتی خود نداشته و با استناد به مراقبتهای قرنطینهای ناشی از کرونا، از خانه خود، اوضاع را رصد میکند. شاید این اولین بار در تاریخ انتخابات آمریکا باشد که حزب سیاسی رقیب، میدان را عمدا برای بازیهای اشتباه جناح مقابل خالی گذاشته تا با کمترین هزینه، نابترین سود را از آن خود کند. دموکراتها، ترامپ را به مانند قمارباز خشمگینی میبینند که عصبانی از باختهای پی در پی و به دنبال بردی بزرگ برای جبران ناکامیها، بیتامل شرطهای جدید میبندد و در نهایت دوباره با باختهای بزرگتری روبهرو میشود. این آشوب روانی ترامپ، برای جامعه آمریکایی نیز ملموس است و خود به عاملی تبدیل شده است تا بخش مهمی از اعتماد آنان نسبت به شخصی که مدیریت عالی کشور را در دست دارد، از بین برود و البته در چنین شرایطی، تغییر فضا برای ترامپ آسان نخواهد بود. از منظر معادلات بینالملل نیز، با خروج ترامپ از اتحادهای آمریکا با سازمانهای جهانی و کشورهای مختلف، چالشهای زیادی در روابط سیاسی آمریکا ایجاد شده است. خروج از سازمان بهداشت جهانی، یونسکو، نفتا و معاهداتی چون برجام، معاهده آب و هوایی پاریس و مانند آن و همچنین ایجاد محدودیت برای برخی شرکای مهم تجاری و سیاسی مانند چین و روسیه، تکانههای شدیدی بر نقش مدیریتی آمریکا در صحنه بینالملل وارد کرده است. اگر چه به نظر میرسد رقبایی مانند چین و روسیه از انتخاب مجدد چنین رئیس جمهوری به واسطه مدیریت ضعیف و در نتیجه آن، کند شدن سرعت پیشرفت آمریکا، زیاد هم ناخشنود نباشند، اما بسیاری از صاحبنظران و بازیگران سیاسی ادامه ترامپ برای آینده جهان را مفید ندانسته و تعامل با رقیب او را سازندهتر ارزیابی میکنند.
*س_برچسبها_س*