وداع آخر با حمیدرضا حکیمی؛ هنرمندی که برای ایدههای خلاق آشیانه میساخت
تهران - ایرنا - مراسم تشییع پیکر حمیدرضا حکیمی هنرمند مجسمهساز با حضور جمعی از هنرمندان و نزدیکان آن مرحوم در محوطه خانه هنرمندان ایران برگزار شد.
به گزارش ایرنا مراسم تشییع پیکر حمیدرضا حکیمی هنرمند مجسمهساز صبح چهارشنبه (18 خرداد) در محوطه خانه هنرمندان برگزار شد.
کامبیز صبری هنرمند مجسمهساز در این آیین بیان کرد: این یک ضایعه بزرگ است باید بگویم یکی از افرادی که با از خودگذشتگی رفتار میکرد حمیدرضا بود، او یک مرد پرتلاش بود، هر فعالیتی که گروه هنرمندان داشتند او در آن حضور فعال و خلاق داشت، شکلگیری زندگی حرفهایاش هم مورد توجه است.
وی گفت: باور دارم که در صفحه زندگی نوشته میشود که در سالهای سخت انسانها چگونه رفتار کردند و جایی که خودشان باید اسپانسر خودشان باشند چه کردند پس نوشته میشود عملکرد حمیدرضا به چه صورت بود. او هر کجا بود آشیانهای درست میکرد تا ایدههای خلاق را عملی کند، به عنوان یک دوست میگویم او جانش را بر سر این کار گذاشت.
صبری افزود: حمیدرضا شهید راه خودش بود و این امر برای ما ارزشمند است، او با این راهی که از خود به جای گذاشته همیشه زنده است، مثلا در همین محوطه (خانه هنرمندان) اگر قدم بزنید اثری از او را میبینید که عاشقانه است و معنای زندگی میدهد.
هنر مرحوم حکیمی زندگی کردن بود
سپس رامین صدیقی تهیهکننده موسیقی و از دوستان مرحوم حمیدرضا حکیمی اظهارداشت: یادم است در یکی از برنامهها به او سر زدم و دیدم مشغول کار بر روی یک اثر حجمی است. به او گفتم چه ایده خوبی داری اما گفت این اثر برای من نیست و برای هنرمند دیگری است. با این حال حمید با ذوق بسیار به آن هنرمند کمک میکرد. این شعف و ذوقی که برای همراهی در هر راهی داشت، زیبا بود.
وی گفت: مرحوم حکیمی همیشه دوست داشت شگفتزده شود، در مراودات همیشه توان شگفت زده شدن را داشت؛ چیزی که ما گاهی اوقات در زندگی فراموش میکنیم. این شیفتگی و ذوقزدگی ویژگی او بود. حمید خودش بود و این برای من وجه تمایزش با دیگران بود.
صدیقی افزود: حدود 40 سال با حمید دوست بودم. باید بگویم هیچ بازیگری نمیتواند 40 سال نمایشی بازی کند چون بالاخره یک جایی نشان میدهد این یک بازی است اما حمید خودش بود و بازی نمیکرد. هنر او زندگی کردن بود و این لذت جلو رفتن همیشه در روحیات حمید موج میزد.
این تهیهکننده موسیقی بیان کرد: مرحوم حکیمی یک بدهی بزرگ به من دارد؛ چهل سال است هیچ اتفاقی رخ نداد که یک لحظه از دست حمید دلخور باشیم. او یک کدورت به ما بدهکار بود. جای او خیلی خالی است اما با توجه به ویژگی حمید باید بپذیریم زندگی در جریان است. این اتفاق هرچند ناگوار است اما او همیشه در یاد ما میماند.
احمد سلیمانی هنرمند مجسمهساز نیز در این آیین اظهارداشت: سخت است در این مراسم بخواهیم از مرحوم حکیمی صحبت کنیم، به خانواده بزرگوار او و خانواده هنرمندان تسلیت میگویم. در این چند روزه به بچههای مجسمهساز خیلی سخت گذشته است؛ این دومین نفری است که در چند روزه از دست میدهیم.
وی گفت: مرحوم حکیمی در پیشبرد سمپوزیوم برج میلاد نقش بزرگی داشت زیرا نخستین سمپوزیومی بود که تیم اجرایی آن از مجسمهسازان تشکیل شده بود.
در پایان این مراسم نماز میت بر پیکر مرحوم حکیمی اقامه و سپس به سمت خانه ابدی در قطعه هنرمندان بهشت زهرا (س) بدرقه شد.
حمیدرضا حکیمی هنرمند مجسمهساز 16 خرداد در سن 59 سالگی به دلیل ابتلا به سرطان درگذشت.
حکیمی متولد 1342 تهران و دانشآموخته رشته معماری بود. او پس از چند سال فعالیت حرفهای در رشته معماری در رشتههای نقاشی و گرافیک نیز فعالیت حرفهای کرده و نمایشگاه نقاشی برپا کرده است. حکیمی مجسمههای شهری متفاوتی برای تهران ساخته است.
وی همچنین به عنوان گرافیست سابقه همکاری با مجلههای فیلم، آینه و صنعت حمل و نقل را در کارنامه کاری خود دارد. حکیمی مجسمهسازی را در کارگاه خصوصی شاهرخ قیاسی فراگرفته و سالها برای ساخت مجسمه از سنگ استفاده میکرد.
حکیمی سالها عضو انجمن هنرمندان مجسمهساز بود و حتی به عنوان دبیر انجمن نیز فعالیت داشته است.