وزیر ارشاد فکر نکرد اصحاب فرهنگ و هنر چگونه باید معیشت شان را سامان بدهند؟
قریب به سه سال از زمان روی کار آمدن دولت آقای رییسی و تیم فرهنگی ایشان گذشت. در طول این مدت بارها از طریق رسانهها از وزیر فرهنگ کشور و مسوول سازمان سینمایی خواسته شد تا تکلیف وضعیت اقتصادی و امنیت شغلی اصحاب سینما را حداقل در این دولت مردمی روشن کنند، اما هیچگونه پاسخی دریافت نگردید.
به گزارش اقتصادنیوز روزنامه اعتماد نوشت: با این رفتارها، تیم فرهنگی دولت نشان داد که فاقد فرهنگ پاسخگویی است. سوالی که بیپاسخ ماند اینکه چرا رسیدگی به موضوع مهم امنیت شغلی هنرمندان سینما در این دولت، در اولویت کاری این وزارتخانه قرار نگرفت؟
شاید هم تصورشان این بود که با تشکیل صندوق اعتباری هنر، مشکل هنرمندان سینما به کل حل شده است! همان صندوقی که بهصورت هرازگاهی مبالغ ناچیزی را به حساب اصحاب هنر واریز مینمود که هماکنون مدتهاست از آن رقمهای ناچیز هم دیگر خبری نیست.
آقای وزیر و مدیران سازمان سینمایی در طول سه سال گذشته برایشان سوال نشد که در این وضعیت گرانی و تورم افسارگسیخته و رکود بازار کسب و کارهای فرهنگی و هنری، تکلیف هنرمندان سینمای این کشور چیست و چه خواهد شد؟
آقای وزیر بهطور شفاف بفرمایند که به عنوان نماینده دولت در بخش فرهنگ برای زندگی و تامین امنیت شغلی هنرمندان سینمای کشور چه کار بزرگی انجام دادهاند؟ چرا و به چه دلیلی در طول مدت سه سال گذشته حتی در قبال مطالبهگری اصحاب رسانه نیز، خود و همکارانشان سکوت اختیار کرده و اقدام اساسی در این زمینه صورت ندادند؟
وزیر ارشاد توضیح دهند که در شرایط فعلی تکلیف سینماگران چیست؟ چرا رییس سازمان سینمایی را ملزم نساختند تا این مشکل را حل کند؟ چرا اجازه دادند مشکلات اصحاب سینمای این کشور روزبهروز بیشتر و حادتر شود؟ چرا وزیر ارشاد به اتفاق مدیران مسوول خود اقدام اساسی برای زیرساختهای اقتصادی خانواده سینما انجام ندادند؟
تا کی قرار است اصحاب قلم این موارد را رسانهای کنند و صرفا با سکوت طولانی مواجه شوند؟ آیا گذشت سه سال کافی نیست؟ چرا منزلت هنرمندان این کشور جدی گرفته نمیشود؟ چرا در ساحت فرهنگ و هنر میبایست تا این حد نسبت به سرمایههای انسانی سینمای کشور بیتفاوتی وجود داشته باشد؟
جناب آقای وزیر آیا کار وزارت فرهنگ کشور صرفا برگزاری جشن و جشنواره و همایشهاست؟ چقدر و تا کجا باید فریاد کشید و بهطور شفاف نوشت و قلم زد که هنرمندان خاصه سینماگران کشور توان مقابله با این گرانیها را ندارند؟ چرا در این مدت و تا به امروز برای حل مشکلات حاکم بر زندگی این قشر پیشرو و فرهنگساز تدابیر اساسی اتخاذ نکردید؟
آیا کسی در طول این مدت به آقای وزیر نگفت که سینماگران کشور به خاطر نوع حرفهای که دارند نمیتوانند درآمد ثابتی داشته باشند، بنابراین لازم است برای گذران زندگی آنها برنامهریزی اساسی صورت گیرد؟ آیا در این مدت یکبار به خانه سینما رفتند یا از مدیر سینمایی خود سوال کردند که تا به امروز کدامین کار مثبت و ارزنده و بزرگی در جهت رفاه اقتصادی 6 هزار عضو خانه سینما انجام شده است؟
اگر مشکل سازمان سینمایی نبود اعتبارات لازم برای چنین اموری بوده چرا در جهت تامین آن اقدامی از طرف وزیر ارشاد صورت نگرفت؟ مدیر صندوق هنر توضیح دهند که در روزهای پایانی سال که با ماه مبارک رمضان نیز مقارن گردید، کدامین حرکت مفیدی را برای رفاه حال هنرمندان و سینماگران انجام دادند؟ آیا اینگونه بیتفاوتیها در مورد اهالی هنر و خاصه اصحاب سینما که بیشترین آسیبها را از شرایط اقتصادی جامعه میبینند، کوچک شمردن شخصیت اجتماعی آنها نیست؟
اخیرا از مدیران سازمان سینمایی و خانه سینما از طریق رسانهها سوال کردیم که بالاخره جایگاه امور رفاهی سینماگران کجاست و در این مدت چرا حداقل یک فروشگاه رفاهی برای سینماگران ایجاد نکردید، که متاسفانه مثل همیشه پاسخ شان سکوت بود.
چرا فرهنگ پاسخگویی و حتی عذرخواهی در جامعه فرهنگی کشور رنگ باخته و از بین رفته است؟ جناب آقای وزیر، هنرمند با توصیه، سخنرانی، برگزاری جشنواره و جایزه و تحسین و کفزدن و حرفهای قشنگ، زندگی نمیکند. یک هنرمند، کارمند نیست و درآمد ثابتی ندارد. او با فکر و تخیل و اندیشه و آفرینش سروکار دارد و دارای سبک خاصی از زندگی است. اما مثل همه افراد جامعه به اقتصاد وصل بوده و مدتهاست که بهشدت دچار بحران است.
از آقای وزیر و مدیران سازمان سینمایی انتظار میرود حداقل در سال پیش رو معضلات و مشکلات اقتصادی اهالی هنر و سینما را بهطور ضربتی و ریشهای حل و فصل نمایند. اجازه ندهند اصحاب هنر بیشتر از این تحقیر شوند. وزیر ارشاد، به عنوان مسوول رسیدگی به وضعیت زندگی هنرمندان این کشور از طرف دولتها تعیین میشوند، پس میبایست شرایط حاضر را بهبود ببخشند.
همچنین بخوانید ما را در شبکههای اجتماعی دنبال کنید