چگونه پادگان07 خرم آباد را به بهرهوری حداکثری برسانیم؟
به گزارش گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، امیررضا رومیانی، پادگان 07 نامی است که در چند روز گذشته خیلی به چشم می آید در این متن می خواهیم به این مسئله بپردازیم که تاریخچه این پادگان دارای چه سرگذشتی است و متولی امر آن چه نهادی است سپس به ماجرا های اخیر و شرح واقعه خواهیم پرداخت. پادگان 07 ارتش من جمله سازه هایی است که رژیم پهلوی در دهه 30 با کاربری نظامی آن را احداث نمود مساحت این پادگان...
به گزارش گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، امیررضا رومیانی، پادگان 07 نامی است که در چند روز گذشته خیلی به چشم می آید در این متن می خواهیم به این مسئله بپردازیم که تاریخچه این پادگان دارای چه سرگذشتی است و متولی امر آن چه نهادی است سپس به ماجرا های اخیر و شرح واقعه خواهیم پرداخت. پادگان 07 ارتش من جمله سازه هایی است که رژیم پهلوی در دهه 30 با کاربری نظامی آن را احداث نمود مساحت این پادگان بیش از 15 هکتار است و مجاور محله هایی چون محله اسدابادی، مطهری و کوی ارتش است این پادگان از موقعیت جغرافیایی بسیار عالی و دسترسی مناسبی برخوردار است همچنین در محوطه این پادگان حدود 11 ابنیه تاریخی فرهنگی وجود دارد. و اما متولی این پادگان کدام نهاد است؟ پادگان 07 متعلق به ارتش جمهوری اسلامی است و جز املاک ارتش به حساب میآید، این در حالی است که طی قراردادی در چند سال گذشته 7 هکتار از این بنا به صورت رایگان در اختیار شهرداری خرمآباد قرار گرفت تا صرف ایجاد بستر فضای سبز و پارک شود. حال به شرح ماجراهای اخیر می پردازیم! چند روز پیش طی خبری که به دست ما رسید، زمین های پادگان07 به فروش رسیده و اکنون در حال تخریب دیواره های اطراف آن هستند. ماجرا از این قرار است که طبق مصوبه شورای شهرسازی مبنی بر خروج پادگان های نظامی از داخل شهر، ارتش قصد بر فروش و واگذاری این بنا و نقل مکان به موقعیتی خارج از شهر را داشت. با توجه به لزوم و ضرورت اجرای مصوبه، ارتش فرصت را غنیمت شمرده و در یک حرکت بحث برانگیز زمینهای این پادگان را به پیمانکار بیرجندی بابت بدهی در قبال ساخت منازل مسکونی برای کادر ارتش واگذار میکند و به اصطلاح تهاتر انجام میدهد. حال چند مسئله پیش می آید که ضرورت دارد بیان شود:
در وهله اول آیا منطقی و عاقلانه است که این زمین ها با این پتانسیل و ظرفیت فوق العاده عالی، صرف احداث منازل مسکونی و تجاری شود که بازدهی و بهره وری آنچنانی نداشته و علاوه بر آن در بافت شهری اختلال ایجاد خواهد کرد و موجب افزایش حجم ترافیک و تراکم آن می شود؟
مسئله دوم: بخشی از این بنا میراثی تاریخی فرهنگی است که از پیشینه و قدمت تاریخی سبقه فرهنگی ارزشمندی برخوردار است؛ حال آیا صحیح است که از این ظرفیت برای احداث یک مجموعه تاریخی گردشگری و خدماتی صرف نظر کرده و از آن استفاده نکرد وصرفاً آن را صرف احداث چند برج مسکونی تجاری کرده که عایدی چندانی ندارد؟ با توجه به اینکه از لحاظ حقوقی این ساخت و ساز مجاز نیست.
مسئله سومی که قابل بیان است این است که بنابر بند 2 ضوابط ارتفاعی حریم بناهای ثبت شده در فهرست آثار ملی در محدوده املاک مجاور عرصه آثار ملی، هرگونه ساخت و ساز با ارتفاع بیش از ارتفاع بام اثر ممنوع و غیرمجاز است؛ این در حالی مطرح شده که در پادگان07، 11 بنای تاریخی و فرهنگی وجود دارد، حال خریدار این بنا با چه توجیهی حاضر به این خرید شده است؟ آیا ارتش از این بند قانونی مطلع بوده که حاضر به فروش ملک شده؟
مسئله آخری که ارائه میشود و حائز اهمیت است این میتواند باشد که استان ما از ظرفیت تاریخی و فرهنگی بینظیری برخوردار است و همه ساله یکی از مقصدهای گردشگران است؛ این بنا تاریخی فرهنگی مطمئنا اگر سروسامان بگیرد و تغییراتی در کنار آن انجام شود، میتواند درآمد پایدار چشمگیری خلق کند و توجه گردشگران را به خود جلب نماید. بدون شک این بنا نعمتی است که ضرورت دارد حداکثر بهرهوری را از آن داشته باشیم.
امیررضا رومیانی، فعال دانشجویی استان لرستان
انتشار یادداشتهای دانشجویی به معنای تأیید تمامی محتوای آن توسط «خبرگزاری دانشجو» نیست و صرفاً منعکس کننده نظرات گروهها و فعالین دانشجویی است.