ژیمناستیک و خروج از دو قطبی «دوست» و «دشمن»/ رئیس تایید میشود؟
ثبت نام از کاندیداهای مجمع انتخاباتی فدراسیون ژیمناستیک در حالی به پایان رسید که اهالی این رشته امیدوارند با انتخابی درست از سوی مجمع این رشته از دو قطعی «دوست» و «دشمن» خارج شود.
ثبت نام از کاندیداهای مجمع انتخاباتی فدراسیون ژیمناستیک در حالی به پایان رسید که اهالی این رشته امیدوارند با انتخابی درست از سوی مجمع این رشته از دو قطعی «دوست» و «دشمن» خارج شود.
به گزارش خبرنگار مهر، هنوز چهار سال ریاست زهرا اینچه درگاهی در فدراسیون ژیمناستیک به پایان نرسیده که ثبت نام از کاندیداهای انتخابات آتی این فدراسیون انجام شده است. این بخشی از قانون جدید انتخابات فدراسیونهای ورزشی است که پیش از موعد پایان ریاست فدراسیون و بدون حضور پرحاشیه سرپرست، رئیس آینده انتخاب شود.
13 کاندیدا برای حضور در مجمع انتخاباتی فدراسیون ژیمناستیک ثبت نام کردهاند که سه طیف مستقل، اینچه درگاهی و طیف نزدیک به وی و طیف سوم جمع کثیری از خانواده ژیمناستیک و منتقد عملکرد اینچه درگاهی با یک کاندیدا از دل این خانواده دیده می شود.
الهام جعفری، امید نوید، ناصر اخوان، حبیب نوظهوری، مرجان همتینژاد، رضا محمدکاظمی، حامد جولایی، کیانوش سقراطی، محسن سلیمانی، زهرا اینچه درگاهی، احمد سعادتمند، مرتضی نظری، فرزین قاسمزاده سیزده کاندیدایی بودند که برای حضور در این انتخابات ثبت نام کردند.
اگرچه عدهای سعی داشتند از حضور احمد سعادتمند در مجمع انتخاباتی فدراسیون ژیمناستیک به عنوان گزینه وزارت ورزش و جوانان نام ببرند ولی عملکرد وی در مدیریت باشگاه استقلال و اختلافات قدیمی با وزارت ورزش تا حدودی این فرضیه را منتفی میکرد تا جایی که استعفای روز شنبه او از مجمع انتخاباتی فدراسیون ژیمناستیک نشان داد ثبت نامش در این انتخابات بدون هماهنگی با وزارتخانه بوده است، ثبت نامی که البته دوام چندانی هم نداشت.
احمد سعادتمند مدیرعامل پیشین باشگاه استقلال از حضور در انتخابات ژیمناستیک انصراف داد
ثبت نام مجدد رئیس فدراسیون ژیمناستیک که هنوز چند ماهی به پایان دوره چهار ساله مدیریتش در این فدراسیون باقی مانده با ابهامات و حواشی فراوانی روبرو است. او چهار سال پر زحمت و پر حاشیهای را پشت سر گذاشته و از همان بدو ورودش به این رشته اقداماتی انجام داد که جمع منتقدانش را هر روز بیش از پیش کرد.
اگرچه مدیریت چند دوره قبل و سابق فدراسیون ژیمناستیک هم بی اشکال نبود ولی اینچه درگاهی به محض ورودش به مدیریت ژیمناستیک با تغییر شتابزده و اخراج ضربتی تعداد دو رقمی کارمندان فدراسیون نشان داد توجیه منطقی خاصی برای اقدامات خود ندارد.
بسیاری از کارشناسان، متخصصان، مربیان و داوران در دوره ریاست وی خانه نشین شدند و این رویه حتی در برابر تنها دارنده مدال المپیک جوانان رضا بهلول زاده هم تکرار شد و وی با حواشی فراوان از فضای قهرمانی تیم ملی کنار گذاشته شد.
حذف چهرههایی همچون هاشمی طبا و رمضانیان پور از هیات رئیسه فدراسیون ژیمناستیک نشان داد قوه قهریه مدیریت جدید بیش از آنچه تصور میشد است. درگاهی اگرچه در بعد قهرمانی و اعزام ژیمناستها به رقابتهای مختلف عملکرد نسبتا قابل قبولی داشته است اما آن قدر پرداخت به حواشی به جای متن در دوره ریاست وی زیاد بوده است که نقاط مثبت عملکرد وی را کمرنگ کرده است.
اگرچه اینچه درگاهی بسیاری از روسای هیاتهای استانی را در کمیتههای مختلف فدراسیون به کار گرفت و این موضوع میتواند در صورت حضورش در مجمع در کسب آرا موثر باشد ولی شمار منتقدان به مدیریت و تصمیمهای وی نیز کم نیست.
اصرار بر اعلام شانس بالای کسب سهمیه المپیک به ویژه برای سعیدرضا کیخا به عنوان یک دستاورد بزرگ برای ژیمناستیک در حالی مطرح میشود که این ورزشکار استان فارس همچنان با کمبود امکانات شدید دست و پنجه نرم میکند و طی چهار سال گذشته اقدام حمایتی خاصی برای وی که بهترین ورزشکار این رشته محسوب میشود انجام نشده است.
زهرا اینچه درگاهی با وجود تلاش زیادی که داشته نتوانست منتقدانش را راضی کند
بررسی اجمالی کاندیداهای حاضر در مجمع انتخاباتی ژیمناستیک
در میان 13 کاندیدای حاضر در مجمع انتخاباتی فدراسیون ژیمناستیک بسیاری از آنها در همان مرحله نخست صلاحیت مدیریتی تایید نخواهند شد. اینچه درگاهی که زمزمههایی از امکان عدم صلاحیت و تایید نهایی وی برای حضور در مجمع مطرح شده است کاندیداهای جایگزینی برای خود دارد که پررنگترین آنها محسن سلیمانی است، دبیر مستعفی و شاید بهتر بشود گفت وادار به استعفا که او هم فاقد چهار سال مدیریت در سطح کلان است.
گزینه مقابل درگاهی و اطرافیانش حبیب نوظهوری است یکی از قهرمانان سابق رشته ژیمناستیک که چندی پیش در کمیتهای در فراکسیون ورزش مجلس شورای اسلامی هم حکم گرفت. نوظهوری حمایت بخش زیادی از خانواده ژیمناستیک که اغلب آنها منتقدان اینچه درگاهی هستند را داراست.
حامد جولایی مدیر کل اداره ورزش و جوانان استان کردستان هم دیگر کاندیدایی است که برخی وی را به وزارت ورزش و جوانان منتسب میکنند که با استعفای احمد سعادتمند از کاندیداتوری گزینه وزارتخانه باشد هرچند این احتمال نسبتا ضعیف و دور از انتظار است.
حضور برخی چهرههای مستقل و غیر مستقل همچون مرتضی نظری، ناصر اخوان، رضا محمدکاظمی، امید نوید از ژیمناستهای قدیمی و وکلای حقوق ورزشی، الهام جعفری از مربیان و ژیمناستهای سابق، مرجان همتی ار چهرههای نزدیک به فدراسیون، فرزین قاسم زاده دبیر سابق هیات ژیمناستیک استان تهران در مجمع پیش روی فدراسیون ژیمناستیک دیده میشود که البته بعید به نظر میرسد از فیلتر تایید صلاحیت مدیریتی به سادگی عبور کنند.
رئیسی دلسوز برای اتحاد خانواده از هم پاشیده ژیمناستیک
آنچه مسلم است فضای ملتهب، از هم پاشیده و پر از حاشیه ژیمناستیک نیاز به یک بازنگری اساسی دارد. فدراسیون ژیمناستیک باید از حالت دو قطبی دوستان و دشمنان رئیس فدراسیون خارج شود چرا که این رشته متعلق به همه قهرمانان، مربیان و پیشکسوتان این رشته است.
مگر میشود بخش عظیمی از تاریخ این رشته را با شخصی سازی و سلیقه فردی حذف کرد؟ توهم دشمن فرضی و تداوم جدال با خانواده این رشته و حتی رسانه راه به جایی نمیبرد.
امروز بیش از هر زمان دیگری از اعضای هیاتهای استانی و مجمع انتظار میرود که با انتخابشان نه به بقای خود بلکه به بقای ژیمناستیک و رفتار قهرمانانه و ورزشی و در شان این رشته زیبای مادر رای دهند و آرامش، احترام و عشق را به این رشته بازگرانند.
ژیمناستیک و دیگر رشتههای ورزشی پایه در جهان از اعتبار و جایگاه بسیار بالایی برخوردارند. توزیع صدها مدال در مسابقات جهان و المپیک گواهی بر اهمیت و جایگاه رفیع این رشته هاست امتیازی که متاسفانه ما از آن بهره مند نیستیم.
اکنون هم باید پذیرفت اگر قرار باشد ورزش پایه ژیمناستیک با این شکل و شیوه مدیریت اداره شود نمیتوان از آن انتظار موفقیت چندانی داشت. بنابراین اگر خواهان تغییر در شیوه نگرش، هدفگذاری، برنامه ریزی و موفقیت در رشتههای پایه و پر مدال هستیم باید چشم انداز و دورنمای این مهم فراهم شود.
بی پرده باید گفت افرادی باید مدیریت این فدراسیونها را بر عهده بگیرند که بتوانند حامی مالی جذب کنند. چشم به بودجه مصوب دولتی و دریافت حقوق ماهیانه خود از فدراسیون نداشته نباشند. به جای حاشیه پردازی و جنگ و دعوا با منتقدین و متخصصان غیر همسو، از دیدگاه آنان بهره بگیرند و فدراسیون را از دایره محدود خودیها خارج کنند. درسایه چنین سیاستی میتوان به آینده این ورزش امیدوار بود.